Βόρεια Κορέα: Φρικιαστικές μαρτυρίες για πειράματα σε ανθρώπους

Το απομονωμένο καθεστώς της Βόρειας Κορέας κατηγορείται εδώ και καιρό για αποτρόπαιες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά πρόσφατες αποκαλύψεις από αποστάτες και πρώην εσωτερικούς παράγοντες σκιαγραφούν μια ακόμη πιο ζοφερή εικόνα.

Αναφορές για συστηματικά πειράματα σε ανθρώπους, με στόχο πολιτικούς κρατούμενους, παιδιά, γυναίκες και άτομα με αναπηρίες, έχουν έρθει στο φως, αποκαλύπτοντας ένα ανατριχιαστικό δίκτυο βασανιστηρίων, δηλητηριάσεων και μαζικών δολοφονιών σε θαλάμους αερίων.

Αυτές οι μαρτυρίες, που επιβεβαιώνονται από πολλαπλές πηγές, παρουσιάζουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της χώρας όχι μόνο ως κέντρα κράτησης, αλλά ως εργαστήρια θανάτου, όπου φέρεται να διαπράττονται ανείπωτες φρικαλεότητες υπό την καθοδήγηση του καθεστώτος του Κιμ Γιονγκ Ουν.

Μια κληρονομιά βιαιότητας: Μαρτυρίες από το εσωτερικό

Μία από τις πιο συγκλονιστικές μαρτυρίες προέρχεται από τον Κουόν Χιουκ, πρώην επικεφαλής ασφαλείας στο διαβόητο Στρατόπεδο 22, γνωστό και ως στρατόπεδο Χοεριόνγκ.

Σε συνέντευξή του στο BBC το 2004, ο Κουόν περιέγραψε την εκτέλεση μιας ολόκληρης οικογένειας σε θάλαμο αερίων που χρησιμοποιούνταν για δοκιμές χημικών όπλων.

«Οι γονείς προσπαθούσαν απεγνωσμένα να κρατήσουν τα παιδιά τους στη ζωή μέχρι την τελευταία τους πνοή», αφηγήθηκε, αποκαλύπτοντας την ψυχρή σκληρότητα της διαδικασίας.

Η μαρτυρία του παραμένει μία από τις πρώτες λεπτομερείς περιγραφές τέτοιων πειραμάτων, θέτοντας το υπόβαθρο για μεταγενέστερες αποκαλύψεις.

Ομοίως, η Σουν Οκ-λι, πρώην κρατούμενη που υπέμεινε επτά χρόνια ανείπωτων κακουχιών στο στρατόπεδο Καετσόν, μοιράστηκε μια συνταρακτική ιστορία για το πώς αναγκάστηκε να μοιράσει δηλητηριασμένο λάχανο σε 50 γυναίκες κρατούμενες.

Μέσα σε λίγα λεπτά, οι γυναίκες υπέφεραν από ακατάσχετους εμετούς και αιμορραγίες, καταρρέοντας από τον πόνο καθώς η ζωή τους έσβηνε -πιθανότατα ως μέρος μιας δοκιμής βιολογικών όπλων.

«Ακόμα αναρωτιέμαι πώς ένας άνθρωπος μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο σε έναν άλλον», είπε, με τα λόγια της να αντικατοπτρίζουν την ηθική καταστροφή που βιώνουν όσοι εξαναγκάζονται στη βαρβαρότητα του καθεστώτος.

Αυτές οι μαρτυρίες δεν είναι μεμονωμένες. Ο Ιμ Τσεον-γιόνγκ, πρώην μέλος των ειδικών δυνάμεων της Βόρειας Κορέας, κατέφυγε στη Δύση αφού έγινε μάρτυρας πειραμάτων που τον συντάραξαν.

Περιέγραψε πώς ο στρατός διεξήγαγε δοκιμές με βιολογικούς και χημικούς παράγοντες, αρχικά σε ζώα και στη συνέχεια σε ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων παιδιών με αναπηρίες.

«Ήθελαν να εκπαιδεύσουν το προσωπικό για το πώς αυτές οι ουσίες σκοτώνουν», αποκάλυψε, υπογραμμίζοντας τη μεθοδική φύση των πειραμάτων.

Η απόφαση του Ιμ να αποδράσει πυροδοτήθηκε από τη θέα ευάλωτων παιδιών που υφίσταντο τέτοιες φρίκες, μια γραμμή που δεν μπορούσε να υπερβεί.

Στόχευση ευάλωτων πληθυσμών

Ίσως το πιο ανησυχητικό στοιχείο είναι οι αναφορές ότι το καθεστώς στοχεύει σκόπιμα τους πιο ανυπεράσπιστους της κοινωνίας.

Σύμφωνα με αποστάτες, παιδιά με αναπηρίες αποκτώνται συχνά από τις οικογένειές τους -μερικές φορές μέσω εκβιασμού ή αγοράς- για να χρησιμοποιηθούν σε πειράματα.

Οι οικογένειες που αντιστέκονται απειλούνται με εγκλεισμό στα ίδια στρατόπεδα.

Μια έκθεση του 2024 από την The Guardian ανέφερε ανώνυμες πηγές που ισχυρίζονταν ότι αξιωματούχοι της Βόρειας Κορέας εκμεταλλεύονται φτωχές οικογένειες, προσφέροντας πενιχρές πληρωμές για να παραδώσουν συγγενείς με αναπηρίες, οι οποίοι στη συνέχεια διοχετεύονται σε μυστικές εγκαταστάσεις δοκιμών.

Οι γυναίκες, επίσης, αντιμετωπίζουν ανείπωτη σκληρότητα.

Αποστάτες έχουν περιγράψει αναγκαστικές υστερεκτομές σε γυναίκες με νανισμό, μια πρακτική που φέρεται να αποσκοπεί στην «κάθαρση» του πληθυσμού.

Τα βρέφη που γεννιούνται μέσα στα στρατόπεδα δεν έχουν καλύτερη μοίρα, με τους φύλακες να τα εκτελούν επιτόπου για να αποτρέψουν την επιβίωση «ανεπιθύμητων» γενεαλογιών.

Αυτές οι μαρτυρίες συνάδουν με έρευνα του 2025 από τους New York Times, η οποία ανέδειξε πώς οι πολιτικές του καθεστώτος που μοιάζουν με ευγονική συνδέονται με τα πειραματικά του προγράμματα, δημιουργώντας ένα σύστημα όπου η ανθρώπινη ζωή θεωρείται αναλώσιμη.

Ένα σύστημα υποστηριζόμενο από το κράτος

Η κλίμακα αυτών των φρικαλεοτήτων υποδηλώνει συνενοχή στα υψηλότερα κλιμάκια.

Αποστάτες ισχυρίζονται ότι αξιωματούχοι του Υπουργείου Δημόσιας Ασφάλειας της Βόρειας Κορέας οργανώνουν ένα σκοτεινό δίκτυο, εκβιάζοντας οικογένειες και εντοπίζοντας υποψήφιους για πειράματα.

Έκθεση του 2023 από το Υπουργείο Ενοποίησης της Νότιας Κορέας, βασισμένη σε περισσότερες από 500 μαρτυρίες αποστατών, κατέγραψε αυτές τις πρακτικές σε ένα υπόμνημα 450 σελίδων, κατηγορώντας το καθεστώς του Κιμ για τη λειτουργία μιας «κρατικά εγκεκριμένης μηχανής θανάτου».

Η έκθεση περιέγραφε λεπτομερώς πώς στρατόπεδα όπως το Γιοντόκ και το Τσονγκτζίν λειτουργούν ως εγκαταστάσεις διπλού σκοπού: εν μέρει φυλακές, εν μέρει εργαστήρια.

Τα διεθνή Μέσα έχουν ενισχύσει αυτούς τους ισχυρισμούς. Τον Απρίλιο του 2025, το Al Jazeera δημοσίευσε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ με δορυφορικές εικόνες του Στρατοπέδου 22, που αποκάλυπταν κατασκευές συμβατές με εγκαταστάσεις δοκιμών χημικών.

Το ρεπορτάζ παρέθεσε αναλυτές που σημείωσαν ότι η απομόνωση του στρατοπέδου -βαθιά στα ορεινά της βόρειας Βόρειας Κορέας- το καθιστά ιδανικό για την απόκρυψη τέτοιων δραστηριοτήτων.

Παράλληλα, το Reuters ανέφερε μαρτυρίες αποστατών ότι επιστήμονες πιστοί στο καθεστώς ανταμείβονται για την ανάπτυξη νέων τοξινών, με τις δοκιμές σε ανθρώπους να θεωρούνται κρίσιμο βήμα για την εξασφάλιση στρατιωτικών προόδων.

Άρνηση και παραπλάνηση

Η Πιονγκγιάνγκ απορρίπτει σταθερά αυτές τις κατηγορίες ως «κατασκευάσματα» και «δυτική προπαγάνδα».

Σε μια σπάνια δήλωση του 2024, τα κρατικά Μέσα της Βόρειας Κορέας χαρακτήρισαν τις μαρτυρίες των αποστατών «ψέματα που διαδίδονται από προδότες», επιμένοντας ότι τα στρατόπεδα της χώρας είναι απλώς «κέντρα επανεκπαίδευσης» για μικροπαραβάτες.

Ωστόσο, ο όγκος των συνεπών μαρτυριών υπονομεύει αυτές τις αρνήσεις.

Όπως σημείωσε η The Washington Post σε κύριο άρθρο του 2025, «Ο τεράστιος αριθμός μαρτύρων, σε συνδυασμό με επιβεβαιωτικά στοιχεία, καθιστά αδύνατο να αγνοηθεί η πραγματικότητα των εγκλημάτων της Βόρειας Κορέας».

Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν κατ’ επανάληψη ζητήσει ανεξάρτητες επιθεωρήσεις, αλλά η άρνηση του καθεστώτος να επιτρέψει την πρόσβαση εντείνει μόνο τις υποψίες.

Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Βόρεια Κορέα το 2025 προέτρεψε τα Ηνωμένα Έθνη να δημιουργήσουν έναν μηχανισμό για τη διερεύνηση των στρατοπέδων, επικαλούμενη «συντριπτικά στοιχεία» για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Η έκθεση τόνισε ότι χωρίς διεθνή πίεση, το καθεστώς δεν έχει κανένα κίνητρο να αλλάξει.

Κλήση για λογοδοσία

Η διεθνής κοινότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ηθική επιταγή να αντιμετωπίσει αυτές τις φρίκες.

Η Όλενκα Φρένκιελ, ερευνήτρια δημοσιογράφος του BBC, αποτύπωσε την επείγουσα ανάγκη σε ένα ντοκιμαντέρ του 2024:

«Αυτό που συμβαίνει πίσω από τα σύνορα της Βόρειας Κορέας μπορεί να είναι πιο σκοτεινό από όσο μπορεί να αντέξει η συνείδησή μας, αλλά πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Η σιωπή είναι συνενοχή».

Τα λόγια της αντηχούν καθώς νέες μαρτυρίες συνεχίζουν να έρχονται στο φως, καθεμία προσθέτοντας βαρύτητα στην υπόθεση κατά του καθεστώτος.

Το Υπουργείο Ενοποίησης της Νότιας Κορέας έχει λάβει μέτρα για τη διατήρηση αυτών των ιστοριών, αρχειοθετώντας μαρτυρίες αποστατών για να χτίσει μια νομική υπόθεση για μελλοντικές διώξεις.

Το 2025, το υπουργείο συνεργάστηκε με το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ για να πιέσει για κυρώσεις κατά αξιωματούχων που συνδέονται με τα στρατόπεδα.

Ωστόσο, όπως ανέφεραν οι The Times, οι γεωπολιτικές εντάσεις -ιδιαίτερα οι συμμαχίες της Βόρειας Κορέας με τη Ρωσία και την Κίνα- περιπλέκουν τις προσπάθειες να λογοδοτήσει ο Κιμ Γιονγκ Ουν.

Το ανθρώπινο κόστος

Πέρα από τις στατιστικές και τις εκθέσεις, υπάρχει το ανθρώπινο τίμημα.

Αποστάτες όπως ο Κουόν, η Σουν και ο Ιμ φέρουν όχι μόνο τα σημάδια αυτών που είδαν, αλλά και την ενοχή της επιβίωσης.

Οι ιστορίες τους αποτελούν μαρτυρία της ανθεκτικότητας του ανθρώπινου πνεύματος—και μια έντονη υπενθύμιση του κόστους της απραξίας.

Καθώς ο κόσμος παλεύει με το πώς να ανταποκριθεί, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: η αλήθεια για τα στρατόπεδα της Βόρειας Κορέας δεν μπορεί να παραμείνει θαμμένη.

Η παγκόσμια συνείδηση απαιτεί απαντήσεις, αλλά προς το παρόν, οι πύλες στρατοπέδων όπως το 22 παραμένουν κλειστές, και οι κραυγές των θυμάτων τους αντηχούν μόνο στα λόγια όσων διέφυγαν.