Ο αγωγός φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας ξανά στο προσκήνιο – Γι’ αυτόν έγινε ο πόλεμος στη Συρία;

Ο αγωγός φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας ήρθε ξανά στο προσκήνιο μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία. Αυτό αναφέρει το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων «Anadolu».

Ο αγωγός φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας, οι εργασίες για τον οποίο αναβλήθηκαν το 2009, ήρθε ξανά στο προσκήνιο μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία, δήλωσε η Ζεϊνέπ Οζντεμίρ, ερευνήτρια στο τουρκικό ίδρυμα SETA.

«Το έργο του αγωγού φυσικού αερίου Κατάρ-Τουρκίας, το οποίο προηγουμένως ήταν στην ημερήσια διάταξη το 2009 και υποτίθεται ότι θα περνούσε από τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία και τη Συρία, αναβλήθηκε λόγω της αντίθεσης του καθεστώτος Άσαντ.

»Στη συνέχεια, περισσότερα από 10 χρόνια εμφυλίου πολέμου στη Συρία κατέστησαν το έργο μη βιώσιμο…

»Μπορούμε να πούμε ότι εάν η τρέχουσα κατάσταση συνεχιστεί μετά την εγκαθίδρυση ενός σταθερού καθεστώτος στη Συρία, το έργο δεν θα αντιμετωπίσει κανένα πολιτικό εμπόδιο.

»Ωστόσο, είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι ο εν λόγω αγωγός είναι μεγάλος από όλες τις απόψεις», είπε.

Σύμφωνα με αυτήν, η κατασκευή μιας πολύ μεγάλης γραμμής από το Κατάρ στην Τουρκία καθιστά το έργο ακριβό και οι τιμές του φυσικού αερίου στις διεθνείς αγορές είναι επίσης κρίσιμες σε αυτό το στάδιο.

Οι τιμές θα πρέπει να είναι σε επίπεδο κατάλληλο για την υλοποίηση μιας τόσο ακριβής γραμμής, τόνισε η Οζντεμίρ, διαφορετικά θα είναι αδύνατο να εξασφαλιστεί χρηματοδότηση.

Σημειώνεται ότι το Κατάρ έχει τα τρία μεγαλύτερα αποδεδειγμένα αποθέματα μπλε καυσίμου στον κόσμο μετά τη Ρωσία και το Ιράν με περίπου 25 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, καθώς είναι και ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας φυσικού αερίου στον κόσμο μετά τη Ρωσία. Οι προμήθειες γίνονται κυρίως με τη μορφή υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG).

Ο αγωγός Κατάρ-Τουρκίας υπονομεύει τα κοιτάσματα της Ανατ. Μεσογείου

Το Tribune σημειώνει ότι, με αυτό το έργο η Τουρκία «φιλοδοξεί» να ακυρώσει τα ελληνικά, κυπριακά, ισραηλινά και αιγυπτιακά υποθαλάσσια κοιτάσματα στην Ανατ. Μεσόγειο, ως εναλλακτική πηγή τροφοδοσίας της Ευρώπης και απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο.

Η άρνηση του Άσαντ να συνεργαστεί για να υλοποιηθεί το σχέδιο Τούρκων και Καταριανών, εξυπηρετώντας προφανώς ο Σύρος πρόεδρος και τα ρωσικά συμφέροντα, έχει υποστηριχθεί ότι ήταν η βασική αιτία που Τουρκία και Κατάρ χρηματοδότησαν τους τζιχαντιστές και την ένοπλη «επανάσταση» εναντίον του.

Σημειώνεται επίσης ότι το 2010 η ίδια Τουρκία, του Ερντογάν η Τουρκία, στράφηκε ευθέως και κατά του Ισραήλ [ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ].

Ο αγωγός Κατάρ-Τουρκίας και Βουλγαρίας είναι σίγουρα ένα έργο που εξυπηρετεί πρωτίστως τα γερμανικά συμφέροντα, ή μάλλον τα καταριανά-γερμανικά συμφέροντα, αφού τεράστιες επιχειρήσεις στη Γερμανία έχουν αγοραστεί από το Κατάρ [διαβάστε εδώ].

Ο ανθελληνικός άξονας Γερμανίας-Τουρκίας παραμένει εδώ και 150 χρόνια αρραγής.

Και από κοντά το Κατάρ, ως «ταμείο» της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που είναι, βάζει τα λεφτά για την παλινόρθωση των ηττημένων αυτοκρατοριών-συμμάχων του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου με αντάλλαγμα, γιατί πάντα υπάρχει ένα αντάλλαγμα, την ηγεσία στον αραβικό κόσμο, που το Κατάρ διεκδικεί ως… ποντίκι της ερήμου που βρυχάται.

Η Δύση, δηλαδή τα ναυτικά έθνη της Δύσης, θα το μετανιώσουν πικρά που δεν άφησαν πριν μερικά χρόνια τα αραβικά στρατεύματα να μπούνε στο Κατάρ.

Οι Αμερικανοί «μπερδεύονται» και λησμονούν ότι, εξισορρόπηση δεν σημαίνει κατευνασμός [διαβάστε επίσης ΕΔΩ]. Βέβαια είναι πολλά τα λεφτά. Ωστόσο, το κόστος τέτοιων εξισορροπήσεων είναι πάντα μεγαλύτερο.

Για να επιτυγχάνεται ισορροπία είναι απαραίτητο να διαλέγει κανείς με πίστη και συνείδηση με ποιους πάει και ποιους αφήνει.

Ο ηγέτης οφείλει να είναι έτοιμος να πάρει τα κεφάλια που υψώνονται αλαζονικά για να τον υπονομεύσουν.

Υπάρχει πάντα μία λεπτή αλλά σαφής γραμμή μεταξύ διαφορετικής γνώμης και αμφισβήτησης/υπονόμευσης.

Ο ηγέτης οφείλει να κατέχει την ικανότητα να διακρίνει, για να είναι δίκαιος, προοδευτικός, συμφιλιωτικός με τους συμμάχους του αλλά όπου που δεν εμπνέει σεβασμό, ας εμπνέει τρόμο. Απέναντι στην αποδεδειγμένη αμφισβήτηση και υπονόμευση ο ηγέτης οφείλει να είναι ανυποχώρητος και να πατάσσει επί τόπου.

Το Κατάρ υπονομεύει ευθέως τον δυτικό κόσμο. Είναι εχθρός και πρέπει να εξαλειφθεί. Απλά πράγματα.