Μεγάλο είναι το πρόβλημα της< strong>λειψυδρίας που αντιμετωπίζει η Ιταλία.
Ιδιαίτερα προβλήματα αντιμετωπίζει η Σαρδηνία και η Σικελία.
Οι πολιτικοί εδώ και χρόνια αδυνατούν να δώσουν λύση.
Η Σαρδηνία κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης εξαιτίας της λειψυδρίας.
«Θα διαθέσουμε σημαντικά κονδύλια, ζητάμε τη συνεργασία όλων των δημάρχων και των υπεύθυνων φορέων», δήλωσε η Αλεσάντρα Τόντε, περιφερειάχης της Σαρδηνίας.
Το πρόβλημα όμως αφορά ολόκληρη την Ιταλία και κυρίως τις νότιες και κεντρικές περιοχές της χώρας.
Την Παρασκευή 2/8 το απόγευμα στον Ακράγαντα της Σικελίας, πέντε χιλιάδες άτομα διαδήλωσαν κατά της λειψυδρίας.
Τα κύρια συνθήματά τους ήταν «vergogna», ντροπή και «vogliamo subito l’acqua», θέλουμε αμέσως νερό.
Η ιταλική γεωργία έχει γονατίσει.
Δεν υπάρχει πλέον διαθέσιμο νερό για να μπορέσουν να ποτιστούν τα χωράφια.
Στη Σικελία ειδικοί έφτασαν να προτείνουν να αδειάσουν οι λίμνες απ’ τα ψάρια ώστε να χρησιμοποιηθεί το νερό τους για άμεσες ανάγκες άρδευσης.
Και η Καθολική Εκκλησία με παρεμβάσεις επισκόπων της ζητά να λυθεί το χρόνιο αυτό πρόβλημα.
Είναι γνωστό ότι το δίκτυο ύδρευσης είναι «τρύπιο».
Χάνει πάνω από το 50% του νερού κατά την μεταφορά από τις πηγές μέχρι τα αστικά κέντρα.
Στην Καλαβρία το ποσοστό αυτό αγγίζει το 65%.
Υπάρχουν παράλληλα και φαινόμενα αισχροκέρδειας σε ό,τι αφορά τα υδροφόρα στα οποία φέρεται να εμπλέκεται και η μαφία.
Σε περιοχές της ανατολικής Σικελίας, η παροχή νερού είναι μειωμένη στο ελάχιστο εδώ και τρεις εβδομάδες.
Στην Απουλία, με πρωτεύουσα το Μπάρι, οι κτηνοτρόφοι προσπαθούν να εξασφαλίσουν και να μεταφέρουν νερό με κάθε τρόπο για να σώσουν τα ζωντανά τους από βέβαιο θάνατο.
Οι βροχοπτώσεις τους τελευταίους πέντε μήνες μειώθηκαν στο ελάχιστο και οι επιπτώσεις για την σοδειά ελαιόλαδου αναμένεται να είναι δραματικές.
Σχεδόν όλοι οι σχολιαστές όμως υπογραμμίζουν ότι τα τεράστια αυτά προβλήματα οφείλονται κυρίως στο ό,τι δεν υπάρχουν αρκετά μακρόπνοα και αναλυτικά σχέδια για την αντιμετώπιση της όλης κατάστασης.
Κάθε καλοκαίρι οι διάφορες περιφέρειες καιη κυβέρνηση της Ρώμης «ανακαλύπτουν» το πρόβλημα της λειψυδρίας και περιορίζονται συχνά στο να εγκρίνουν κάποιες έκτακτες χρηματοδοτήσεις.
Πρόκειται για περιορισμένες, αποσπασματικές βοήθειες, οι οποίες προσφέρουν λίγο οξυγόνο μέχρι να ξαναρχίσουν οι φθινοπωρινές βροχές.