Το Ισραήλ αναγνωρίζει τους Αραμαίους ως ξεχωριστό έθνος και όχι Άραβες

Στους πράσινους λόφους της Γαλιλαίας, όπου σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση κήρυξε ο Ιησούς πριν δύο χιλιάδες χρόνια, μια κοινότητα χριστιανών που μιλάνε Αραμαϊκά, τη γλώσσα όπως λέγεται του Χριστού, πανηγυρίζουν μια μεγάλη νίκη τους. Την αναγνώριση της εθνικής τους ταυτότητας και κληρονομιάς.

Σε μια περιοχή με μεγάλες εθνικές και θρησκευτικές εντάσεις, τα μέλη της εν λόγω χριστιανικής κοινότητας κέρδισαν το δικαίωμα να μην θεωρούνται πλέον Άραβες αλλά Αραμαίοι.

Οι άνθρωποι αυτοί, που είναι Ισραηλινοί πολίτες, δεν είναι πολλοί, υπολογίζονται σε μόλις μερικές εκατοντάδες, αλλά η εκστρατεία που έκαναν για την αναγνώρισή τους σχετίζεται και με τις σχέσεις του Ισραήλ με την αραβική μειονότητα της χώρας.

Οι επικριτές της αναγνώρισης των Αραμαίων ως ξεχωριστό έθνος από την κυβέρνηση του Ισραήλ, υποστηρίζουν ότι στην ουσία το Ισραήλ προσπαθεί να διχάσει τους Παλαιστίνιους Ισραηλινούς πολίτες, οι οποίοι αριθμούν το 20% του Ισραηλινού πληθυσμού και είναι κοντά στο 1,4 εκατομμύριο άνθρωποι. Οι Παλαιστίνιοι Άραβες πολίτες του Ισραήλ είναι απόγονοι των 160.000 Παλαιστινίων που παρέμειναν στη γη τους μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948.

Ο Σαντί Καλούλ (Shadi Khalloul), πρώην λοχαγός του στρατού του Ισραήλ, είναι ο επικεφαλής της αραμαϊκής κοινότητας στο Ισραήλ και ουσιαστικά εκείνος ηγήθηκε για την αναγνώριση των Αραμαίων ως ξεχωριστό έθνος. Μάλιστα ο Σαντί και ο δίχρονος γιος του Ιακώβ είναι οι πρώτοι πολίτες του Ισραήλ που καταγράφηκαν επισήμως ως Αραμαίοι.

“Είναι θέμα πνευματικό, να αισθάνομαι ότι είμαι ίσος μεταξύ ίσων, ότι δεν είμαι κατώτερος από τους άλλους… Εβραίους, Άραβες, Δρούζους, Κιρκάσιους, Ιταλούς, Έλληνες. Οι πρόγονοί μου θα ήταν υπερήφανοι”, λέει ο Καλούλ ο οποίος κατατάχτηκε εθελοντικά στον στρατό του Ισραήλ στην ηλικία των 18.

Οι Αραμαίοι που κίνησαν την εκστρατεία αναγνώρισής τους είναι όλοι κάτοικοι του χωριού Τζις και ανήκουν στην Μαρωνίτικη Εκκλησία (υπάγεται στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία) και η οποία διαχωρίστηκε από το πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως τον 5ο αιώνα μ.Χ. στον Λίβανο. Η λειτουργία της Εκκλησίας γίνεται στα αραμαϊκά.

Ο υπουργός Εσωτερικών του Ισραήλ μιλώντας σχετικά είπε ότι οι Αραμαίοι έχουν υποστεί μεγάλες διώξεις, καταπίεση και διακρίσεις στη Μέση Ανατολή και το Ισραήλ που ιδρύθηκε από ανθρώπους που γνώρισαν καλά τι σημαίνει διακρίσεις και καταπίεση, οφείλει να προστατέψει αυτή τη μειονότητα και να της επιτρέψει να διατηρήσει την κουλτούρα και την κληρονομιά της.

Ωστόσο, οι Παλαιστίνιοι έχουν ενοχληθεί από αυτή την εξέλιξη. Καταγγέλλουν το Ισραήλ ότι προσπαθεί να διχάσει το παλαιστινιακό έθνος και ότι όπως υπάρχουν Παλαιστίνιοι μουσουλμάνοι, έτσι υπάρχουν και Παλαιστίνιοι Χριστιανοί, οι οποίοι είναι εθνικά Άραβες. Είναι όμως αυτή η αλήθεια;

Ποιοι είναι οι Αραμαίοι

Οι Αραμαίοι ήταν αρχαίος νομαδικός Βιβλικός λαός με σημιτική γλώσσα και πολύ συγγενικός με τους Εβραίους, τους αρχαίους Ισραηλίτες, που απλώνονταν μέσα σε ολόκληρη τη Μεσοποταμία και τη βόρεια Συρία γύρω από την Χαράν κατά το τελευταίο μέρος της 2ης χιλιετίας π.Χ..

Έτσι στην αρχή της 1ης χιλιετηρίδας οι Αραμαίοι βρέθηκαν να κατέχουν πολλές συριακές περιοχές και πόλεις όπως η Δαμασκός και η Αιμάθ. Πρόκειται γα τους “Αριμού” των σφηνοειδών επιγραφών και τους “Αρλαμί” των πινακίδων της Αμάρνας.

Γενάρχης του λαού αυτού φέρεται ο “περιπτότοκος” γιος του Σημ, ο Αράμ.

Το εβραϊκό όνομα “Αράμ” (= υψηλός και υψηλή χώρα, οροπέδιο), που σήμερα φέρεται επίσης και ως μουσουλμανικό κύριο όνομα, μεταφράζεται ως “Συρία”, πλην όμως η ονομασία Συρία είναι ελληνική που εμφανίζεται και στη Καινή Διαθήκη. Το όνομα Αράμ, ως γεωγραφικός όρος, αντιδιαστέλλεται με το όνομα Χαναάν (= χαμηλή χώρα, βαθύπεδο).

Οι Αραμαίοι δεν είναι Άραβες

Αραμαίοι δεν υπάρχουν μόνο στο Ισραήλ. Υπάρχουν πάμπολλοι και στη Συρία, οι οποίοι όμως δεν ανήκουν στη Μαρωνίτικη (Ρωμαιοκαθολική) Εκκλησία, αλλά στη Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία, που είναι μονοφυσίτες Ορθόδοξοι χριστιανοί και διαχωρίστηκαν από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως το 451 μ.Χ., μετά την Τέταρτη Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας.

Μάλιστα, οι Αραμαίοι της Συρίας έχουν συστήσει και δική τους πολιτοφυλακή και πολεμάνε ως σύμμαχοι των Κούρδων ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος.

Δείτε εδώ: Sutoro: Οι Χριστιανοί πολεμιστές σύμμαχοι των Κούρδων (βίντεο)

Οι Αραμαίοι είναι γνήσιοι Σύροι, απόγονοι των αρχαίων Σύρων, που εξαιτίας του χριστιανισμού δεν αναμίχθηκαν με τους Άραβες εισβολείς.

Ωστόσο, όπως και στην Τουρκία τα έθνη που κατοικούν σε αυτήν υποχρεούνται να δηλώνουν Τούρκοι, ανεξάρτητα εάν είναι Κούρδοι, Ασσύριοι, Πόντιοι, Αλεβίτες, Λαζοί, Κιρκάσιοι, Αρμένοι, Χετταίοι κ.α., έτσι και στη Μέση Ανατολή οι Άραβες καταπίεζαν τους αυτόχθονες αρχαίους λαούς και δεν τους επέτρεπαν να διατηρούν την εθνική τους ταυτότητα, ώστε να τους εξαραβίσουν.

Εξαιτίας όμως του πολέμου στη Συρία, τα αρχαία έθνη που είχαν καταφέρει να διατηρήσουν τις ταυτότητές τους, βρήκαν ευκαιρία να τις εκφράσουν και έτσι βρισκόμαστε μπροστά στο εκπληκτικό φαινόμενο λαούς και έθνη γνωστούς από την ιστορία, που νομίζαμε εξαφανισμένους, τώρα να τους βλέπουμε μπροστά μας. Μια τέτοια περίπτωση είναι και οι Αραμαίοι.

Είναι βέβαιο ότι η αναγνώριση του Αραμαϊκού έθνους από το Ισραήλ διαπερνά τα σύνορα της χώρας, αφού “πιάνει” και τους Αραμαίους της Συρίας.

Επίσης, εκτιμάται ότι το Ισραήλ επιθυμεί μέσω της αναγνώρισης της αραμαϊκής εθνότητας να εντάξει ομαλά στην ισραηλινή κοινωνία τους χριστιανούς αυτόχθονες που μέχρι πρότινος θεωρούνταν Άραβες και εξαιτίας αυτού ταυτίζονταν με τις δράσεις, επιδιώξεις και σκοπούς των μουσουλμάνων.

Μάλιστα, να υπογραμμίσουμε εδώ, ότι υπάρχει μεγάλο θέμα και με τους Ελληνορθόδοξους Παλαιστίνιους και Σύρους, οι οποίοι παρομοίως αν και είναι απόγονοι των Ελληνορωμαϊκών πληθυσμών της Μέσης Ανατολής, θεωρούνται σήμερα Άραβες. Είναι όμως Άραβες; Η ιστορία λέει πώς όχι, όπως Άραβες δεν είναι και οι Αραμαίοι.