Σεφέρ Τουράν – Την καταστροφή του Ισραήλ ζητά ο διαμορφωτής της τουρκικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή

Του Αμπντουλάχ Μποζκούρτ στο Middle East Forum

Ο υπεύθυνος για τη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή, στο γραφείο του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχει ζητήσει την καταστροφή του Ισραήλ, όπως αποκαλύφθηκε από έρευνα του Nordic Monitor.

Ο Σεφέρ Τουράν, ένας 62χρονος φιλοϊρανός ισλαμιστής και επικεφαλής σύμβουλος του Τούρκου προέδρου, έχει αρνηθεί ανοιχτά το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ, δηλώνοντας:

«Πρέπει να ενημερώνουμε με συνέπεια και με κάθε ευκαιρία το κοινό ότι δεν υπάρχει τέτοιο κράτος που ονομάζεται Ισραήλ».

Οι παρατηρήσεις του Τουράν έγιναν τον Ιούνιο του 1997 κατά τη διάρκεια συζήτησης σε πάνελ σχετικά με το κλείσιμο του Συνδέσμου Αλληλεγγύης και Φιλίας της Παλαιστίνης (Filistin Dayanışma ve Dostluk Derneği, FDD) από τις τουρκικές Αρχές.

Το FDD προσδιορίστηκε ως μια μπροστινή οργάνωση που χρηματοδοτείται από το ιρανικό καθεστώς των μουλάδων στην Τουρκία, με στόχο τη διοχέτευση κεφαλαίων σε ένοπλες παλαιστινιακές τζιχαντιστικές οργανώσεις, τη διοργάνωση συγκεντρώσεων/διαδηλώσεων κατά του Ισραήλ και την προώθηση του αντισημιτισμού στην Τουρκία.

Ο Τουράν, ένας από τους αρχιτέκτονες του FDD, επέκρινε σφοδρά την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει τον οργανισμό.

Καταδίκασε επίσης τις ειρηνευτικές πρωτοβουλίες που ξεκίνησαν στη Μαδρίτη το 1991, οι οποίες είχαν ως στόχο την προώθηση της ειρήνης μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστίνης, μαζί με πολλά αραβικά έθνη.

Η διάσκεψη της Μαδρίτης, με τη συνχορηγία των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης, κατέληξε τελικά στην υπογραφή της Συμφωνίας του Όσλο Ι το 1993 και της συνθήκης ειρήνης μεταξύ της Ιορδανίας και του Ισραήλ το 1994.

«Πρέπει να αποκαλύψουμε ανοιχτά την ταυτότητά μας και, αν χρειαστεί, να υπομείνουμε τους κινδύνους», τόνισε ο Τουράν, δηλώνοντας περαιτέρω, «Τίποτα δεν τελειώνει με το κλείσιμο του FDD».

Η κινητήρια δύναμη πίσω από τη δημιουργία του FDD ήταν ένα προπαγανδιστικό περιοδικό με το όνομα Yörünge, το οποίο λάμβανε χρηματοδότηση από το ιρανικό καθεστώς και το διαχειρίζονταν φιλοϊρανοί Τούρκοι ισλαμιστές.

Ορισμένα μέλη αυτής της ομάδας είχαν εκπαιδευτεί από τις ιρανικές μυστικές υπηρεσίες στο χειρισμό όπλων και εκρηκτικών.

Οι τότε τουρκικές Αρχές ανέλαβαν δράση κατά του περιοδικού, έκλεισαν τη λειτουργία του και ξεκινώντας ποινικές έρευνες και κατηγορίες κατά του προσωπικού του.

Η αίτηση για τη σύσταση του FDD εγκρίθηκε αρχικά την 1η Ιουλίου 1995, κατά τη διάρκεια μιας προκαταρκτικής διαδικασίας και αργότερα εγκρίθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών τον Νοέμβριο του 1995.

Στις 7 Μαΐου 1997 η τότε τουρκική κυβέρνηση γνωστοποίησε επίσημα το κλείσιμο του FDD.

Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του FDD περιλάμβαναν τους Ahmet Varol, Remzi Çayır, Rıdvan Kaya, Nurettin Şirin, Fikret Özdemir και Ahmet Ağırakça, αρκετοί από τους οποίους είχαν μακροχρόνιους δεσμούς με τη Δύναμη Κουντς του Σώματος των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν.

Στην πραγματικότητα, τόσο ο Τουράν, που εργαζόταν ως επικεφαλής βοηθός του Ερντογάν εκείνη την εποχή, όσο και ο Σιρίν ήταν ύποπτοι σε μια εμπιστευτική έρευνα για το δίκτυο της Δύναμης Κουντς μεταξύ 2011 και 2014.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα τηλέφωνά τους παρακολουθούνταν με δικαστική απόφαση, καθώς οι ερευνητές προσπάθησαν να αποκαλύψουν ιρανικό δίκτυο πληροφοριών στην Τουρκία.

Η έρευνα είχε στόχο να καθορίσει τυχόν συνωμοσίες που στόχευαν ισραηλινά, εβραϊκά και δυτικά συμφέροντα στην Τουρκία.

Τον Φεβρουάριο του 2014 ο Ερντογάν παρενέβη και διέκοψε την έρευνα της Δύναμης Κουντς προτού οι εισαγγελείς προλάβουν να απαγγείλουν κατηγορίες και να κατηγορήσουν τους υπόπτους, συμπεριλαμβανομένου του Τουράν, απαλλάσσοντας ουσιαστικά τον βοηθό του από την ποινική δίωξη και διευκολύνοντας τη διαφυγή Ιρανών κατασκόπων από την Τουρκία.

Η αφοσίωση του Τουράν στην καταστροφή του Ισραήλ αποδείχθηκε κατά τη διάρκεια εκδήλωσης που διοργανώθηκε στις 11 Μαρτίου 1994 από το Γενικό Προξενείο του Ιράν στην Κωνσταντινούπολη.

Σε αυτή τη συγκέντρωση επαίνεσε τον Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί και απηχούσε την έκκληση για εξάλειψη του Ισραήλ από προσώπου γης.

Εκείνη την εποχή, ο Τουράν ήταν ο διευθύνων συντάκτης μιας εβδομαδιαίας προπαγανδιστικής εφημερίδας που ονομαζόταν Selam, φερέφωνο του καθεστώτος των μουλάδων του Ιράν που χρηματοδοτούνταν επίσης από τις ιρανικές μυστικές υπηρεσίες.

Η εφημερίδα Σελάμ αργότερα έκλεισε ως μέρος μιας αντιτρομοκρατικής καταστολής σε πυρήνες της Δύναμης Κουντς των Φρουρών της Επανάστασης στην Τουρκία με δράστες που κατηγορήθηκαν, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Στην ομιλία του στο ιρανικό προξενείο, ο Τουράν επέκρινε επίσης τις αραβικές κυβερνήσεις, υποστηρίζοντας ότι παρεμπόδισαν την επιτυχία των ένοπλων κινημάτων αντίστασης κατά του Ισραήλ.

«Όποτε το ένοπλο Ισλαμικό Κίνημα Αντίστασης [Χαμάς] πλησίαζε τη νίκη στην Παλαιστίνη, βρέθηκε αντιμέτωπο με αραβικά καθεστώτα μαριονέτες», είπε.

Ο Τουράν έδωσε ως παράδειγμα τη Συμφωνία Γάζας-Ιεριχούς του 1994, γνωστή και ως Συμφωνία του Καΐρου, μεταξύ του αείμνηστου Παλαιστίνιου ηγέτη Γιασέρ Αραφάτ και του τότε Ισραηλινού πρωθυπουργού Γιτζάκ Ράμπιν.

Επισήμανε ότι η συμφωνία είχε στόχο να αποτρέψει μια Ιντιφάντα (παλαιστινιακή εξέγερση).

Άρθρα που δημοσιεύθηκαν από τον Τουράν τη δεκαετία του 1990 υποδεικνύουν επίσης την ισχυρή υποστήριξή του στην αιγυπτιακή Ισλαμική Τζιχάντ, η οποία καταχωρήθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ως ομάδα συνδεδεμένη με την Αλ Κάιντα εκείνη την περίοδο.

Σε μια σειρά άρθρων που πρωτοεμφανίστηκαν σε έντυπα υπέρ του Ιράν στην Τουρκία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ο Τουράν υπερασπίστηκε σθεναρά την τρομοκρατική ομάδα, δικαιολογώντας τις δολοφονίες αμάχων και κυβερνητικών αξιωματούχων στην Αίγυπτο.

Επέκρινε επίσης εκείνους που χαρακτήρισαν την Ισλαμική Τζιχάντ ως τρομοκρατική οργάνωση και που καταδίκασαν τις πράξεις βίας που διαπράττουν τα μέλη της.

Ο Τουράν υπηρετεί ως σύμβουλος του Ερντογάν από τον Μάιο του 2011.

Ενώ κυκλοφόρησαν φήμες πέρυσι που υποδηλώνουν την απόλυσή του, ο Τουράν αρνήθηκε αυτούς τους ισχυρισμούς.

Συνεχίζει να συνοδεύει τον Πρόεδρο Ερντογάν κατά τη διάρκεια συναντήσεων με ξένους ηγέτες, ιδιαίτερα από τις περιοχές της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.

Τα βίντεο που κοινοποιήθηκαν από το γραφείο του Τούρκου προέδρου τον δείχνουν να παρευρίσκεται σε μια συνάντηση μεταξύ του Προέδρου Ερντογάν και του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης, Ακίλα Σάλεχ, στην Άγκυρα στις 13 Δεκεμβρίου 2023.

Επιπλέον, ήταν παρών σε μια κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχε ο Ερντογάν και ο Αιγύπτιος ο πρόεδρος της Αιγύπτου, Αλ Σίσι, στις 10 Σεπτεμβρίου 2023, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G20 στην Ινδία.

Η κυβέρνηση Ερντογάν υποστηρίζει ανοιχτά τη Χαμάς στις συγκρούσεις της με το Ισραήλ, παρέχοντας χρηματοδότηση και φιλοξενώντας στελέχη της Χαμάς στην Τουρκία.

Χορηγεί υπηκοότητα και υλικοτεχνική βοήθεια στους μαχητές της Χαμάς.

Επιπλέον, διευκολύνει την παράκαμψη των αμερικανικών κυρώσεων στο Ιράν, μια χώρα που ο Πρόεδρος Ερντογάν αναφέρει ως δεύτερη πατρίδα του.