Αντρέι Ντούντα: Εάν ο Λουκασένκο στείλει τον λευκορωσικό στρατό στην Ουκρανία θα είναι το τέλος του

Ο Πολωνός πρόεδρος Αντρέι Ντούντα δήλωσε ότι ο Λουκασένκο προσπαθεί να εμποδίσει τον Πούτιν να στείλει τον λευκορωσικό στρατό στην Ουκρανία, καθώς αυτό θα σήμαινε το τέλος του καθεστώτος του αυτοαποκαλούμενου προέδρου της Λευκορωσίας.

Είπε ότι όλα μπορούν να αναμένονται από το καθεστώς του Λουκασένκο, αλλά ο Ντούντα είναι σίγουρος ότι ο δικτάτορας προσπαθεί να αποφύγει μια ανοιχτή μάχη μεταξύ Λευκορωσίας και Ουκρανίας.

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Λουκασένκο κάπου προσπαθεί να αποφύγει να τον αναγκάσει ο Πούτιν να επιτρέψει στον Λευκορωσικό στρατό να εισέλθει στην Ουκρανία, να εμπλακεί σε ανοιχτή μάχη κατά της Ουκρανίας, γιατί, πρώτον, θα σήμαινε θάνατο για πολλούς Λευκορώσους που δεν έχουν εμπειρία μάχης και ξαφνικά ανεπαρκώς οπλισμένοι, θα αντιμετώπιζαν Ουκρανούς που πολεμούν πολλά χρόνια και που είναι πολύ αποφασισμένοι να υπερασπιστούν την πατρίδα τους», είπε ο Πολωνός πρόεδρος.

Ο Ντούντα σημείωσε ότι οι Λευκορώσοι δεν θέλουν να πολεμήσουν τους Ουκρανούς, οπότε αν ο Λουκασένκο προσπαθήσει να στείλει τον λευκορωσικό στρατό σε πόλεμο με την Ουκρανία, «θα σημάνει το οριστικό τέλος για αυτόν».

«Γιατί πρακτικά, κατά τη γνώμη μου, τότε το έθνος θα πάει εναντίον του στο σύνολό του.

»Η κατάσταση μπορεί να αποδειχθεί εντελώς αδιαχείριστη γι ‘αυτόν», τόνισε ο Πολωνός πρόεδρος.

Ο Ντούντα σημείωσε ότι ο Λουκασένκο ελέγχει επί του παρόντος τους Λευκορώσους με τη βοήθεια του τρόμου, «αλλά όλα αυτά μπορεί να μην είναι αρκετά αν αναγκάσει τους ανθρώπους να πάνε και να χύσουν αίμα για έναν σκοπό που θεωρούν επαίσχυντο».

Ποιοι είναι οι Λευκορώσοι

Οι Λευκορώσοι είναι μια ανατολική σλαβική εθνική ομάδα που κατοικούν στη σύγχρονη Λευκορωσία και στις γύρω περιοχές.

Υπάρχουν πάνω από 9.5 εκατομμύρια άνθρωποι που δηλώνουν Λευκορώσοι παγκοσμίως, με τη συντριπτική πλειονότητα να κατοικεί είτε στη Λευκορωσία είτε στις γειτονικές χώρες όπου είναι μια αυτόχθονη μειονότητα.

Οι δύο επίσημες γλώσσες στη Λευκορωσία είναι τα λευκορωσικά και τα ρωσικά.

Η ρωσική γλώσσα είναι η πλέον ομιλούμενη γλώσσα, και είναι η πρώτη γλώσσα του 72% του πληθυσμού, ενώ τα λευκορωσικά χρησιμοποιούνται μόνο από το 11.9% του πληθυσμού στην καθημερινή ζωή.

Σύμφωνα με μια μελέτη, σε διάφορους βαθμούς, η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων μιλούν τη λευκορωσική γλώσσα: το 29.4% την ομιλεί άπταιστα, μπορώντας να γράψει και να διαβάσει τη γλώσσα, το 52.5% μπορεί να μιλήσει και να διαβάσει τη γλώσσα, το 8.3% μπορεί να την καταλάβει αλλά δεν μπορούν να την μιλήσουν ή να την διαβάσουν, ενώ ένα επιπλέον 7% είναι σε θέση να κατανοήσει τα τμήματα της λευκορωσικής γλώσσας που είναι παρόμοια με τα ρωσικά. Η Λευκορωσική είναι γλώσσα της Ανατολικής Σλαβικής ομάδας.

Οι Λευκορώσοι εντοπίζουν το όνομά τους στο λαό των Ρως.

Ο όρος Λευκορώσοι προωθήθηκε κυρίως κατά τον 19ο αιώνα από τη Ρωσική Αυτοκρατορία.

Οι Λευκορώσοι άρχισαν να εμφανίζονται ως λαός κατά τη διάρκεια του δέκατου τρίτου έως και του 14ου αιώνα στο Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας.

Κυρίως στις εκτάσεις των ανώτερων λεκανών του ποταμού Νέμαν, του ποταμού Δνείπερου και του ποταμού Δυτικού Ντβίνα.

Τον 13ο-18ο αιώνα οι Λευκορώσοι ήταν γνωστοί ως Ρουθηνοί και μίλησαν τη ρουθηνική γλώσσα, ενώ αποτελούσαν μέρος του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας, το οποίο κατέκτησε τα εδάφη της Λευκής Ρουθηνίας, της Μαύρης Ρουθηνίας και της Πολισίας.

Ο κώδικας του Κασιμίρ του 1468 και οι τρεις εκδόσεις του καταστατικού του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας (1529, 1566 και 1588) γράφτηκαν στη Ρουθηνική γλώσσα.

Από τη δεκαετία του 1630 αντικαταστάθηκε από την πολωνική, ως αποτέλεσμα του πολωνικού υψηλού πολιτισμού αποκτώντας αυξανόμενο κύρος στην Πολωνολιθουανική Κοινοπολιτεία.

Μεταξύ του 1791 και του 1917 μεγάλο μέρος της Λευκορωσίας, με τους χριστιανικούς και εβραϊκούς πληθυσμούς της, προσαρτήθηκε από τη Ρωσική Αυτοκρατορία σε μια σειρά στρατιωτικών κατακτήσεων και διπλωματικών ελιγμών και έγινε μέρος μιας περιοχής γνωστής ως Πάσσαλος του Εποικισμού.

Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Λευκορώσοι δημιούργησαν το δικό τους εθνικό κράτος, με διαφορετικό βαθμό ανεξαρτησίας – πρώτα ως βραχύβια Εθνική Δημοκρατία της Λευκορωσίας υπό γερμανική κατοχή και στη συνέχεια ως Λευκορωσική ΣΣΔ από το 1919 έως το 1991, όταν συγχωνεύθηκε με άλλες δημοκρατίες για να αποτελέσει συνιστώσα δημοκρατία της Σοβιετικής Ένωσης το 1922.

Η Λευκορωσία απέκτησε πλήρη ανεξαρτησία με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991.