Νεκρό εντοπίστηκε το ζευγάρι των Ελλήνων που αναζητούνταν στην Αντιόχεια.
Σύμφωνα με πληροφορίες που μετέφερε ο απεσταλμένος της ΕΡΤ Γιώργος Σιδέρης, οι Τούρκοι διασώστες που έψαχναν στα συντρίμμια της πολυκατοικίας στην οποία βρισκόταν το ζευγάρι των Ελλήνων, εντόπισαν αρχικά το πτώμα του άνδρα κάτω από τόνους τσιμέντου.
Λίγο αργότερα, εντοπίστηκε και το σώμα και της γυναίκας του ομογενή.
Δέκα χιλιάδες οι Έλληνες στην Αντιόχεια
Οι Έλληνες στην πόλη της Αντιόχειας ιστορικά θεωρούνταν μέρος του «Ρωμαίικου Έθνους» από τις Οθωμανικές Αρχές.
Η κοινότητα είχε έντονη τάση για μετανάστευση στις αρχές του 20ου αιώνα.
Καθώς το Σαντζάκ (επαρχία) ήταν τότε μέρος της Συρίας, οι Έλληνες δεν ήταν υποκείμενοι στην ανταλλαγή πληθυσμών του 1923.
Όταν το Χατάι προσαρτήθηκε από την Τουρκία το 1939, πολλοί μετανάστευσαν στη Συρία και τον Λίβανο.
Ο πληθυσμός των Ελλήνων της πόλης της Αντιόχειας αυξήθηκε κατά τα χρόνια της κατοχής, όταν μετανάστευαν στο Λεβάντε Έλληνες για να ξεφύγουν από τη πείνα και την υποδούλωση.
Πολλοί από αυτούς δεν επέστρεψαν στην Ελλάδα και παρέμειναν εκεί.
Μετά τη δεκαετία του 1960 ένα μεταναστευτικό κύμα οδήγησε πολλούς Έλληνες της πόλης της Αντιόχειας σε χώρες της Δύσης, κυρίως την Αμερική.
Με τη στενά γεωγραφική έννοια, σύμφωνα με την απογραφή που διεξήχθη από το Πατριαρχείο της Αντιόχειας το 1895, υπήρχαν 50.000 Έλληνες της Αντιόχειας στο ίδιο το Σαντζάκ της Αλεξανδρέτας, δηλαδή διαμένουν στην επαρχία Χατάι στη νότια Τουρκία, σε σύγκριση με τις 30.000 της δεκαετίας του 1930.
Το 1995 ο συνολικός πληθυσμός υπολογίστηκε στις 10.000.
Όμως τα περισσότερα μέλη των Ελληνορθόδοξων και των Ελλήνων-Καθολικών κοινοτήτων της Συρίας και του Λιβάνου, «Μελχίτες» ή «Ρωμιοί», ανάγουν την εθνοπολιτισμική τους κληρονομιά στους Έλληνες και τους Μακεδόνες εποίκους και εξελληνισμένων Ιουδαίων-Χριστιανών του παρελθόντος, ιδρυτές των αρχικών κοινοτήτων των Ελλήνων της Αντιόχειας της Κιλικίας και της βορειοδυτικής Συρίας.