Η 45χρονη Εσθονή πρωθυπουργός Κάγια Κάλας φαβορί για το «τιμόνι» του ΝΑΤΟ

Η θητεία του Γενς Στόλτενμπεργκ στο ΝΑΤΟ ολοκληρώνεται στις 30 Σεπτεμβρίου 2023 και τον ερχόμενο Ιούνιο η Συμμαχία θα εκλέξει τον ή τη διάδοχό του.

Ήδη οι χώρες–μέλη του ΝΑΤΟ και οι ηγέτες τους έχουν αρχίσει να σκέφτονται ποιο πρόσωπο είναι το κατάλληλο για να αναλάβει το «τιμόνι» σε μία δύσκολη στιγμή για ολόκληρο τον πλανήτη.

Το όνομα του Μάριο Ντράγκι «παίζει» δυνατά ενώ ένα από τα φαβορί για τη θέση του Γενικού Γραμματέα είναι και η Κάγια Κάλας.

Πρόκειται για την 45χρονη πρωθυπουργό της Εσθονίας, που στέκεται στο πλευρό της Ουκρανίας και καταδικάζει σθεναρά τη ρωσική εισβολή.

«Μόνο η ήττα της Ρωσίας στον πόλεμο της Ουκρανίας, μπορεί να φέρει την ειρήνη», υποστηρίζει.

Μάλιστα, το Ταλίν από το Φεβρουάριο που η Μόσχα εισέβαλε στην ουκρανική επικράτεια βοηθά το Κιέβο με τον δικό του τρόπο.

Μέχρι στιγμής, η Εσθονία έχει δώσει την μεγαλύτερη στρατιωτική βοήθεια διεθνώς προς την Ουκρανία σε αναλογία με το ΑΕΠ της.

Συγκεκριμένα, έχει χορηγήσει χρήματα και εξοπλισμό ισοδύναμο με το 1% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος ενώ παράλληλα προτρέπει συνεχώς το ΝΑΤΟ να ακολουθήσει πιο σκληρή γραμμή κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν, τονίζοντας ότι είναι η πιο άμεση απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια αυτή τη στιγμή.

Ποια είναι λοιπόν η Κάγια Κάλας;

Γεννήθηκε στο Τάλιν στις 18 Ιουνίου 1977 και είναι κόρη του Σίιμ Κάλας, ο οποίος υπηρέτησε ως ο 14ος πρωθυπουργός της Εσθονίας και αργότερα διετέλεσε Ευρωπαίος Επίτροπος.

Κατά τη διάρκεια των σοβιετικών εκτοπισμών από την Εσθονία, η μητέρα της, Κρίστι, 6 μηνών τότε, απελάθηκε στη Σιβηρία με τη μητέρα και τη γιαγιά της σε ένα αυτοκίνητο βοοειδών και έμεινε εκεί μέχρι την ηλικία των 10 ετών.

Ο παππούς της ήταν ο Έντουαρντ Άλβερ, ο οποίος ήταν ένας από τους ιδρυτές της Δημοκρατίας της Εσθονίας στις 24 Φεβρουαρίου 1918 και πρώτος αρχηγός της Εσθονικής Αστυνομίας από το 1918 έως τις 24 Μαΐου 1919.

Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Τάρτου το 1999 με πτυχίο νομικής.

Από το 2007 παρακολούθησε την Εσθονική Σχολή Επιχειρήσεων, κερδίζοντας Master στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στα οικονομικά το 2010.

Πριν μπει στον χώρο της πολιτικής η Κάλας εργάστηκε ως δικηγόρος.

Το 2011 έγινε μέλος του Μεταρρυθμιστικού Κόμματος και την ίδια χρονιά εξελέγη στο κοινοβούλιο της Εσθονίας, όπου προήδρευσε της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων μέχρι το 2014.

Το 2014 ήταν υποψήφια για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και έλαβε 21.498 ψήφους.

Στις Βρυξέλλες ασχολήθηκε με τη στρατηγική της ΕΕ για την ψηφιακή ενιαία αγορά, με την πολιτική των καταναλωτών, τα ζητήματα της ενέργειας, καθώς και με τις σχέσεις της Ένωσης με την Ουκρανία.

Η ίδια υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, διατηρώντας ότι τα σύνορα στον ψηφιακό κόσμο εμποδίζουν την εμφάνιση καινοτόμων εταιρειών.

Υποστήριξε (και συνεχίζει να υποστηρίζει) την καινοτομία και συχνά τόνιζε ότι οι κανονισμοί δεν μπορούν και δεν πρέπει να εμποδίζουν την τεχνολογική επανάσταση.

Σημειώνεται ότι, το 2019 το περιοδικό Politico την επέλεξε ως ένα από τα 40 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «που είχαν σημασία την περίοδο 2014 – 2019».

«Μία ανταγωνιστική δικηγόρος, η Κάλας έλαμψε κατά τη θητεία της ως ευρωβουλευτής, αναπτύσσοντας υψηλό προφίλ στις συζητήσεις με θέμα την τεχνολογία, που κυριάρχησαν στην ατζέντα του Κοινοβουλίου», σημείωσε το Politico.

Στα τέλη του 2017, το Μεταρρυθμιστικό Κόμμα βρισκόταν σε αναταραχή.

Ένα χρόνο πριν έχασε τις εκλογές και για πρώτη φορά από τ0 1999 δεν συμμετείχε στην κυβέρνηση αφού οι Χριστιανοδημοκρατικές και οι Σοσιαλδημοκράτες σχημάτισαν συνασπισμό.

Ο Τάαβι Ρούιβας, πρωθυπουργός της Εσθονίας από το 2014 έως το 2016, παραιτήθηκε από αρχηγός του κόμματος και τη θέση του ανέλαβε ο Χάννο Πέβκουρ.

Ωστόσο, οι συγκρούσεις στο εσωτερικό του κόμματος τον ανάγκασαν να αποχωρήσει.

Ο ίδιος ανακοίνωσε ότι δεν θα λάμβανε πλέον υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος τον Ιανουάριο του 2018 και πρότεινε να τον αντικαταστήσει η Κάλας. Και έτσι έγινε.

Στις 3 Μαρτίου 2019, το Μεταρρυθμιστικό Κόμμα, με επικεφαλής την Κάλας, κέρδισε τις εκλογές με περίπου το 29% των ψήφων ενώ το κυβερνών κόμμα του Κέντρου έλαβε περίπου το 23% των ψήφων.

Αναμενόταν να γίνει πρωθυπουργός όμως το κόμμα του Γιούρι Ράτας με το Isamaa και το EKRE κατάφεραν να σχηματίσουν κυβερνητικό συνασπισμό, που άντεξε μέχρι τις 13 Ιανουαρίου 2021, οπότε και κατέρρευσε.

Τώρα, ήταν επιτέλους η σειρά της Κάλας να αναλάβει τα ηνία της χώρας.

Έτσι, στις 26 Ιανουαρίου 2021 έγινε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Εσθονίας.

Στη λίστα με τους «100 ανερχόμενους»

Τον Σεπτέμβριο του 2022 το περιοδικό Time συμπεριέλαβε την Εσθονή πρωθυπουργό στην ετήσια λίστα «Time100 Next».

Πρόκειται για τη λίστα με τους «100 ανερχόμενους αστέρες από διάφορους τομείς και από όλον τον κόσμο».

Το έργο των προσωπικοτήτων που έχουν συμπεριληφθεί σε αυτή περιγράφουν φίλοι ή συνάδελφοί τους με μία παράγραφο.

Η πρωθυπουργός της Φινλανδίας, Σάνα Μάριν, έγραψε, μεταξύ άλλων, για την 45χρονη πολιτικό:

«Η Κάγια Κάλας επικοινώνησε για πρώτη φορά μαζί μου μόλις λίγες ώρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της ως πρωθυπουργός της Εσθονίας, τον Ιανουάριο του 2021.

»Έκτοτε, συνεργαζόμαστε στενά, ενισχύοντας τις διμερείς μας σχέσεις αλλά και εκείνες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

»Μοιραζόμαστε μια ατζέντα φιλόδοξης πολιτικής για το κλίμα και μετασχηματισμού της ενεργειακής μας πολιτικής, δίνοντας έμφαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και μειώνοντας παράλληλα την εξάρτησή μας από τη ρωσική ορυκτή ενέργεια.

»Η Κάλας είναι μια ισχυρή φωνή εντός της Ένωσης, που έχει υποστηρίξει την υποψηφιότητα της ένταξης της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.

»Η ίδια, ηγείται της χώρας της με ισχυρή ευρωπαϊκή πεποίθηση, η οποία αναμφίβολα θα γίνει ισχυρότερη με την κοινή άμυνα στην περιοχή μας».

Εσθονία

Η Εσθονία αποχώρησε από την ΕΣΣΔ τον Αύγουστο του 1991 και την 1η Μαΐου του 2004 έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σήμερα, βάσει της Συνθήκης της Λισσαβώνας, αντιπροσωπεύεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με 6 Ευρωβουλευτές.

Το έδαφος της Εσθονίας κατοικείται τουλάχιστον από το 6500 π.Χ., από ομάδες που μιλούσαν Φιννο-Ουγγρικές γλώσσες, οι οποίοι ήταν γλωσσικοί πρόγονοι των σύγχρονων Εσθονών που δεν έφτασαν αργότερα από το 1800 π.Χ..

Ο λαός της Εσθονίας είναι φιννικής καταγωγής και αναφέρεται για πρώτη φορά σε κείμενα του Ρωμαίου ιστορικού Τάκιτου.

Το 1219 οι βόρειες περιοχές της χώρας κατακτήθηκαν από τους Δανούς.

Έπειτα από πολλές εξεγέρσεις των κατοίκων της πουλήθηκε το 1345 στους Γερμανούς Τεύτονες ιππότες, οι οποίοι κυριάρχησαν στη χώρα μέχρι το 1561.

Στη συνέχεια η περιοχή κατακτήθηκε από τους Πολωνούς και τους Σουηδούς μέχρι το 1721 που παραχωρήθηκε στους Ρώσους.

Το 1918, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, ο Λένιν αναγκάστηκε να παραχωρήσει, με τη Συνθήκη του Μπρεστ – Λιτόφσκ την Εσθονία στους Γερμανούς, όμως μετά την κατάρρευση της Γερμανίας η Εσθονία αυτοανακηρύχθηκε ανεξάρτητη δημοκρατία (1921).

Μετά από αιώνες διαδοχικής γερμανικής, δανικής, σουηδικής και ρωσικής κυριαρχίας, οι Εσθονοί πραγματοποίησαν μια εθνική αφύπνιση, με αποκορύφωμα την ανεξαρτησία της από τη Ρωσική Αυτοκρατορία προς το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στις 24 Φεβρουαρίου του 1918.

Μετά από μια επιτυχημένη δημοκρατική περίοδο, η Εποχή της Σιωπής έκανε την Εσθονία όλο και περισσότερο αυταρχική.

Τον Ιούνιο του 1940, η Σοβιετική Ένωση παραβιάζοντας την από το 1938 Διακήρυξη περί Εσθονικής Ουδετερότητας και το δεκαετές, από το 1939, Σύμφωνο Μη Επιθέσεως των σταθμευμένων στην Εσθονία σοβιετικών στρατευμάτων, πραγματοποίησε εισβολή και ακολούθως κατοχή της χώρας.

Τον Αύγουστο του ίδιου έτους η Εσθονία προσαρτήθηκε τυπικά στη Σοβιετική Ένωση ως Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Εσθονίας.

Κατά τη μετέπειτα Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα του γερμανικού στρατού ενάντια στη Σοβιετική Ένωση υποχρεώθηκαν να στρατολογηθούν, ως Σοβιετικοί, περίπου 35.000 Εσθονοί.

Αυτό οδήγησε σε γερμανική επίθεση κατά της Εσθονίας και κατάληψη της από τον Ιούλιο του 1941 ως τμήματος της Γερμανικής Διοίκησης της Οστλάνδης (Östland).

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, δεκάδες χιλιάδες Εσθονοί πολέμησαν στο πλευρό των γερμανικών δυνάμεων, ενώ ο Κόκκινος Στρατός ανακατέλαβε τη χώρα το φθινόπωρο του 1944 ωθώντας πάνω από 120.000 Εσθονούς να εγκαταλείψουν τη χώρα ως πρόσφυγες κυρίως προς τη Σουηδία, τη Φινλανδία και τη Γερμανία.

Με τη λήξη του πολέμου το 1945 η Εσθονία προσαρτήθηκε και πάλι ως σοβιετική σοσιαλιστική δημοκρατία ενώ ένα τμήμα της προπολεμικής ανατολικής επικράτειάς της, προσαρτήθηκε στη Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία και εξακολουθεί να αποτελεί μέχρι και σήμερα μέρος της Ρωσίας.

Το 1988, κατά τη διάρκεια της Τραγουδιστής Επανάστασης, το Εσθονικό Ανώτατο Σοβιέτ εξέδωσε την Εσθονική Ανακήρυξη Κυριαρχίας αψηφώντας τη Σοβιετική κυριαρχία, και η ανεξαρτησία αποκαταστάθηκε στις 20 Αυγούστου του 1991.

Το 1991, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η Εσθονία ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη δημοκρατία.

Το 1992 έγιναν οι πρώτες κοινοβουλευτικές εκλογές και το ίδιο έτος άλλαξε το νόμισμα της Εσθονίας από ρούβλι σε Κορόνα Εσθονίας.

Το 1995 υποβλήθηκε αίτηση για να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον Απρίλιο του 2003 υπογράφηκε στην Αθήνα η συμφωνία ένταξής της.

Από τον Μάιο του 2004 η Εσθονία είναι επίσημα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ από 1 Ιανουαρίου 2011 αποτελεί μέρος της Ευρωζώνης.

Από την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της, η Εσθονία είναι μια δημοκρατική ενιαία κοινοβουλευτική δημοκρατία που διαιρείται σε δεκαπέντε επαρχίες.

Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι το Τάλιν. Με πληθυσμό 1,3 εκατομμυρίων κατοίκων, είναι ένα από τα λιγότερο πυκνοκατοικημένα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωζώνης, του ΝΑΤΟ, του ΟΟΣΑ και της Ζώνης Σένγκεν.