Απίστευτο αλλά… γίνονται τζιχαντίστριες από έρωτα!

Το BBC δημοσίευσε μια έρευνα που περιγράφει τους λόγους για τους οποίους οι γυναίκες της Δύσης πηγαίνουν στο Ιράκ και τη Συρία για να συμμετάσχουν στον ιερό πόλεμο, τζιχάντ.

Η έκθεση, που διεξήχθη από την Δρ. Κάθριν Μπράουν (Katherine Brown) από το Κινγκς Κόλετζ (Kings College) αναφέρει παραδείγματα διαφόρων γυναικών, οι οποίες υποστηρίζουν ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ριζοσπαστικοποίησή τους και τους επέτρεψαν να διαδώσουν μηνύματα. Χρησιμοποιώντας δίκτυα όπως το Twitter, Tumblr, LinkedIn and Ask.fm, μιλάνε για ανιαρή, οικιακή ζωή στην εμπόλεμη ζώνη.

Μια γυναίκα γιατρός έγραψε ένα τουιτ (tweet) τον Ιανουάριο: “Με ένα στηθοσκόπιο στο λαιμό μου και ένα καλάσνικοφ στον ώμο. Ο μαρτυρικός θάνατος είναι το μεγαλύτερο όνειρό μου”, ενώ άλλες μιλούσαν για μαγειρική, οικιακά, συναντήσεις με φίλους και οικογένεια.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις βοηθούν, επίσης, στο να κάνουν επαφές ώστε να κανονίσουν το ταξίδι και την παραμονή τους σε κοινότητες εκπατρισμένων μόλις φτάσουν.

Γαλλικές οικογένειες αναφέρουν ότι έλαβαν τηλεφωνήματα από άνδρες από τη Συρία οι οποίοι ζητούσαν τις κόρες του σε γάμο, ενώ διαδικτυακοί λογαριασμοί ανδρών μαχητών έχουν βομβαρδιστεί από γυναίκες που τους ζητούν να γίνουν γυναίκες τους.

Οι διαδικτυακές επαφές δημιουργούν ένα είδος ρομαντισμού για το ότι ταξιδεύουν για να βοηθήσουν στην ίδρυση ενός νέου κράτους και να ζήσουν ένα ουτοπικό όνειρο. Στο Ισλαμικό Κράτος, οι γυναίκες μπορούν να επιλέξουν από μια γκάμα εργασιών, όπως το να είναι μέλη της ταξιαρχίας “Al-Khansaa” στη Ράκα, μια θηλυκή αστυνομική Αρχή που επιβάλλει μια αυστηρή ερμηνεία του θείου νόμου της Σαρία δημόσια. Λέγεται ότι ιδρύθηκε από Βρετανίδες γυναίκες.

Αυτό συνδυάζεται με μια αίσθηση απογοήτευσης για τη ζωή στις χώρες καταγωγής τους και ένα αίσθημα ότι θα ταιριάξουν καλύτερα κάπου αλλού. Για παράδειγμα, μια Ολλανδή είπε στην Αλ-Μόνιτορ, που έχει έδρα τις ΗΠΑ: “Πάντα ήθελα να ζήσω υπό τον νόμο της Σαρία. Στην Ευρώπη, αυτό δεν θα γίνει ποτέ”.

Παρόλα αυτά, η έκθεση αναφέρει ότι οι γυναίκες δεν γνωρίζουν αρκετά για τον Ισλαμικό Νόμο και για τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή. Η Δρ. Μπράουν καταλήγει στο ότι παρακινούνται περισσότερο από έναν “αφελή ρομαντισμό” παρά από την πλήρη γνώση για την κατάσταση στην οποία πρόκειται να μπλέξουν.