Le Monde: Οι σκληροί όροι του αλ Σίσι στον Ερντογάν

Αποφασισμένος να διακόψει τη διπλωματική του απομόνωση, ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, ξεκίνησε μια επίθεση γοητείας απέναντι στην Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, χώρες με τις οποίες οι σχέσεις υποβαθμίστηκαν σημαντικά τα τελευταία χρόνια.

Τα παραπάνω αναφέρει η ανταποκρίτρια της εφημερίδας Le Monde στην Κωνσταντινούπολη, Marie Jégo σημειώνοντας, ότι το πρώτο βήμα σε αυτήν την προσπάθεια εξομάλυνσης είναι η Αίγυπτος, με την επίσκεψη αντιπροσωπείας του τουρκικού ΥΠΕΞ και τις συνομιλίες με Αιγύπτιους διπλωμάτες, στις 5-6 Μαΐου στο Κάιρο.

«Οι τρέχουσες συζητήσεις στοχεύουν στην αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων των δύο χωρών» και απομένει να δούμε ποιες παραχωρήσεις θα απαιτηθούν», αναφέρει ο Franck Mermier, διευθυντής έρευνας στο CNRS, επί του παρόντος στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών (IFEA), με την δημοσιογράφο να σημειώνει:

Οι αιγυπτιακές Αρχές εκμεταλλεύτηκαν αυτό το άνοιγμα, για να υποβάλλουν στους Τούρκους ομολόγους τους κατάλογο των αιτημάτων τους, έντεκα σημείων.

Ζητούν την απόσυρση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και των Σύρων βοηθών τους από τη Λιβύη, ζητούν την επιστροφή των περιοχών που καταλαμβάνουν οι Τούρκοι στη Βόρεια Συρία, ζητούν την απέλαση αντιπάλων του αλ Σίσι, φίλα προσκείμενων στη Μουσουλμανική Αδελφότητα, που έχουν βρει καταφύγιο στο τουρκικό έδαφος.

Για τον Franck Mermier, «αυτή η προσέγγιση προκαλεί ανησυχία στην αιγυπτιακή κοινότητα στην Τουρκία, περί τους 30.000, κυρίως αντίπαλοι του αιγυπτιακού καθεστώτος, που φοβούνται να πληρώσουν το τίμημα».

Επισημαίνεται ο ρόλος των αραβικών ΜΜΕ στην Τουρκία, ειδικά των αιγυπτιακών, φίλα προκείμενων στη Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Η Τουρκία φαίνεται έτοιμη να κάνει παραχωρήσεις, υπογραμμίζει η δημοσιογράφος, προσθέτοντας:

«Ο Erdogan, απομονωμένος διπλωματικά, εξασθενημένος εσωτερικά από μια οικονομία σε κρίση και μια κακή υγειονομική κατάσταση, χρειάζεται την Αίγυπτο για να εξευμενίσει το “αντιτουρκικό” μέτωπο, που έχει συναφθεί γύρω από το φυσικό αέριο στην ανατολική Μεσόγειο, όπου μετά τις συναφθείσες συμμαχίες Αίγυπτος, Ελλάδα, Κύπρος, Ιταλία, Ισραήλ και Ιορδανία, γύρω από έργα φυσικού αερίου, η Τουρκία αισθάνεται ότι μένει εκτός».

«Οι εχθρικές δραστηριότητες αυτής της συμμαχίας, με επικεφαλής την Αίγυπτο και την ισχυρή υποστήριξη Ελλάδας, Ισραήλ και Γαλλίας, ενοχλούν την Άγκυρα», αναφέρει ο Ismaïl Numan Telci, αντιπρόεδρος του Κέντρου Μελετών Μέσης Ανατολής. (Orsam).

Πέραν της Αιγύπτου, γίνεται αναφορά στο άλλο καυτό ζήτημα, αυτό της Λιβύης, και στην απάντηση του Μεβλούτ Τσαβούσογλου στο αίτημα της ΥΠΕΞ της Λιβύης Νάτζλα Μανγκούς, για απόσυρση των τουρκικών δυνάμεων από τη Λιβύη, με την δημοσιογράφο να παρατηρεί, ότι η Άγκυρα δεν σκοπεύει να βάλει τέλος στην παρουσία της στην Τριπολίτιδα, καθώς αποχώρηση των δυνάμεών της δεν θα ήταν χωρίς προβλήματα για αυτό το ρεύμα της αντιπολίτευσης της Λιβύης, στο οποίο η κυβέρνηση του Ερντογάν έχει ισχυρούς υποστηρικτές.

Ωστόσο, όπως σημειώνει, η Τουρκία, με επιρροή όταν ξεκίνησε η «Αραβική Άνοιξη» το 2011, τώρα φαίνεται πολύ πιο αδύναμη.

Η επιθυμία της να υπερασπιστεί τη Μουσουλμανική Αδελφότητα σε ολόκληρη την περιοχή, της έχει στοιχίσει την οργή της Αιγύπτου και εκείνης των περιφερειακών ισχυρών δυνάμεων, όπως η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ, ενώ η πρόσφατη καθιέρωση διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και αρκετών κρατών του Κόλπου έχει υπονομεύσει περαιτέρω την επιθετική εξωτερική πολιτική της.

Κατά τον Franck Mermier, η εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Κατάρ και Αιγύπτου άνοιξε την πόρτα για την προσέγγιση Τουρκίας-Αιγύπτου, ένα πρώτο βήμα προς «πιθανή εξισορρόπηση των σχέσεων με άλλες χώρες του Κόλπου, όπως η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ».

Εξ ου και η επίσκεψη του Μεβλούτ Τσαβούσογλου στο Ριάντ στις 11 Μαΐου, μία πρώτη επίσκεψη αυτού του τύπου από την δολοφονία του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Jamal Khashoggi, το 2018.