Economist: H Ρωσία το πιο ενεργό ταραχοποιό στοιχείο – Πρωταγωνιστεί στην παραπληροφόρηση

Αρνητικό κύριο άρθρο για το πρόσωπο και την πολιτική του Βλάντιμιρ Πούτιν υποστηρίζει ότι η Δύση καλείται να αναλάβει το κόστος της κακόβουλης συμπεριφοράς του Ρώσου προέδρου, σημειώνει το βρετανικό περιοδικό The Economist.

Το άρθρο υποστηρίζει ότι ο Πούτιν είναι πολύ πιο αδύναμος από ό,τι φαίνεται, αλλά αυτό τον κάνει επικίνδυνο.

Η προηγούμενη «ουκρανική περιπέτεια» προέκυψε όταν η ρωσική οικονομία αντιμετώπιζε προβλήματα και χρειαζόταν μια δημοσκοπική άνοδο.

Σήμερα, η δημοτικότητά του υποχωρεί και μόλις το 25% των Ρώσων υποστηρίζουν το κόμμα του.

Οι διαδηλώσεις υπέρ του Nαβάλνι είναι οι μεγαλύτερες της τελευταίας δεκαετίας και τα γεγονότα στη Λευκορωσία είναι ανησυχητικά, αφού ο εκλεκτός του Λουκασένκο έχει αποδυναμωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε η παραμονή του στην εξουσία εξαρτάται από τη στήριξη της Ρωσίας.

Η κατάσταση αυτή αποτελεί μια πρόκληση για τον Πρόεδρο Mπάιντεν και τους συμμάχους του.

Η Δύση καλείται να αντιμετωπίσει την κατάσταση με ρεαλισμό.

Κανένας δεν επιθυμεί να μπει σε πόλεμο με μια πυρηνική δύναμη, ενώ οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικές.

Ο στόχος των κυρώσεων θα πρέπει να είναι αρκετά ταπεινός, σημειώνεται.

Δεν θα πρέπει να γίνεται λόγος για αλλαγή καθεστώτος αλλά να γίνει πιο «δαπανηρή» η επιθετικότητα του Πούτιν στο εξωτερικό και η καταστολή στο εσωτερικό.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος έκανε μια καλή αρχή, επιβάλλοντας μια σειρά από οικονομικές κυρώσεις για τη ρωσική εμπλοκή στις αμερικανικές εκλογές, οι οποίες μπορούν να γίνουν ακόμα πιο αυστηρές αν η Ρωσία συνεχίσει να εμπλέκεται.

Ο Μπάιντεν προσπαθεί να πείσει τους συμμάχους του να παρουσιάσουν ένα κοινό μέτωπο.

Η Γερμανία καλείται να εγκαταλείψει τον αγωγό Nord Stream 2, η Βρετανία θα πρέπει να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά το «ξέπλυμα χρήματος», ενώ θα πρέπει να παγώσουν τα περιουσιακά στοιχεία και να απαγορευτεί η είσοδος στη Δύση σε άτομα που εμπλέκονται με το ρωσικό καθεστώς.

Το ΝΑΤΟ οφείλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, καθησυχάζοντας τους γείτονες της Ρωσίας χωρίς να «τρέφει» την παράνοια του Κρεμλίνου.

Η Ρωσία δεν είναι τόσο σημαντική όσο η Κίνα, ούτε για την παγκόσμια οικονομία ούτε για το κλίμα, σχολιάζεται.

Ωστόσο, δεν παύει να αποτελεί ένα σημαντικό παίκτη.

Αποτελεί το μεγαλύτερο παράγοντα αστάθειας στα ευρωπαϊκά σύνορα και, αναμφίβολα, το πιο ενεργό ταραχοποιό στοιχείο στις πλούσιες δημοκρατίες, αφού χρηματοδοτεί εξτρεμιστικά κόμματα και πρωταγωνιστεί στην παραπληροφόρηση.

Ο τρόπος που θα τον αντιμετωπίσει η Δύση θα δημιουργήσει προηγούμενο. Οι Κινέζοι ηγέτες παρακολουθούν.

Αν ο Mπάιντεν επιτρέψει στη Ρωσία να κυριαρχήσει στην Ουκρανία, οι Κινέζοι ηγέτες θα συμπεράνουν ότι μπορούν να κάνουν το ίδιο στην Ταϊβάν.

Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, ο Μπάιντεν έχει σαφή εικόνα για την προσωπικότητα του Πούτιν.

Αν και τον αποκάλεσε δολοφόνο, κρατά ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας.

Η σύνοδος που έχει προτείνει μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας δεν θα πρέπει, ωστόσο, να μετατραπεί σε μια ευκαιρία για τον Πούτιν να βελτιώσει το κύρος του.

Η διπλωματική προετοιμασία προ της συνόδου αυτής είναι ζωτικής σημασίας.

Είναι ευτυχής συγκυρία το γεγονός ότι ο Μπάιντεν έχει προσλάβει πολλούς ειδικούς σε θέματα Ρωσίας και τους ακούει.

Ωστόσο, καταλήγει το άρθρο, το μέλλον της Ρωσίας μπορεί να χαραχθεί μόνο από τους ίδιους τους Ρώσους.

Οι δυτικές δημοκρατίες θα βοηθήσουν στηρίζοντας ηθικά τους Ρώσους δημοκράτες -όπως είχε συμβεί κατά τη σοβιετική εποχή.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος οφείλει να πιέσει για την άμεση απελευθέρωση του Ναβάλνι.

Ο κόσμος χρειάζεται πολιτικούς σαν τον Ναβάλνι που καλούν το Κρεμλίνο να λογοδοτήσει.

Χωρίς τέτοια αντίβαρα, η Ρωσία θα παραμείνει μια κλεπτοκρατία και οι γείτονές του δεν θα είναι ποτέ ασφαλείς.