Η Ευρωπαϊκή Ένωση κινδυνεύει με διάλυση, παρότι οι ηγέτες δείχνουν να συμβιβάζονται και να οπισθοχωρούν όσες φορές χρειάστηκε να βρεθεί μια λύση από κοινού, αναφέρει σε άρθρο του o Τζορτζ Σόρος, που στρέφει τα βέλη του κατά της Γερμανίδας καγκελαρίου, Άνγκελα Μέρκελ.
Στο στόχαστρο του μεγαλοεπενδυτή δεν είναι άλλος από τον άσπονδο… εχθρό του και πρωθυπουργό της Ουγγαρίας, Βίκτορ Όρμπαν, τον οποίο χαρακτηρίζει κλεπτοκράτη και δικτάτορα.
«Το κλεπτοκρατικό καθεστώς του Όρμπαν και, σε μικρότερο βαθμό, η κυβέρνηση στην Πολωνία αμφισβητούν απερίφραστα τις αξίες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση» λέει ο Σόρος, προσθέτοντας:
«Αναγνωρίζω και κατανοώ την τεράστια πίεση κάτω από την οποία εργάζεται η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ.
»Είναι καγκελάριος της Γερμανίας εδώ και 15 χρόνια και πλησιάζει στη συνταξιοδότηση, τον Σεπτέμβριο του 2021.
»Με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν να περιπέφτει σε λαϊκισμούς laïcité ενώ πρέπει να αντιμετωπίσει σοβαρές απειλές σχετικά με την ασφάλεια στη Γαλλία, η Μέρκελ έχει πάρει επ’ ώμου την ΕΕ.
»Καταλαβαίνω επίσης γιατί η Γερμανίδα καγκελάριος δεν θέλει άλλη χώρα, την Ουγγαρία, να ανακοινώσει την πρόθεσή της να αφήσει την ΕΕ.
»Αυτό ήθελε να κάνει ο Όρμπαν τις τελευταίες ημέρες, επειδή δεν έχει την πολυτέλεια να εκτεθεί λόγω της τεράστιας σε κλίμακα διαφθοράς που χαρακτηρίζει το καθεστώς του – κάτι που θα γινόταν αν δεχόταν τη ρήτρα περί κράτους δικαίου της ΕΕ».
Σύμφωνα με τον Σόρος, ο Όρμπαν έχει κλέψει και υπεξαιρέσει τεράστια ποσά, συμπεριλαμβανομένων των κονδυλίων της ΕΕ.
«Δεν μπορεί να επιβάλει ένα πρακτικό όριο στην προσωπική και πολιτική του διαφθορά, διότι αυτά τα παράνομα έσοδα είναι το γράσο που κρατά τους τροχούς του καθεστώτος του να γυρίζουν ομαλά».
Η απειλή για βέτο ήταν η ύστατη προσπάθεια του Όρμπαν και, δυστυχώς, η Μερκελ, φαίνεται, υποχώρησε στους εκβιασμούς της Ουγγαρίας και της Πολωνίας.
Το ευρέως διαδεδομένο κείμενο του προτεινόμενου συμβιβασμού, το οποίο ενσωματώνεται στην τελική δήλωση της συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, έχει τρία βασικά ελαττώματα.
Πρώτον, η δήλωση τροποποιεί κατ’ ουσία το κείμενο του κανονισμού που συμφωνήθηκε από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ στις 5 Νοεμβρίου, αποδυναμώνοντας σημαντικά τον όρο του κράτους δικαίου.
Ούτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πόσο μάλλον οι εθνικές κυβερνήσεις, δεν θα έπρεπε να το επιτρέψουν αυτό.
Δεύτερον, ορισμένες διατάξεις στη συμφωνία χρησιμεύουν για την καθυστέρηση της εφαρμογής των όρων περί κράτους δικαίου έως και δύο χρόνια.
Αυτό αποτελεί πραγματικό πραξικόπημα, καθώς ο Όρμπαν θα καθυστερήσει οποιαδήποτε πιθανή δράση μέχρι τις επόμενες προγραμματισμένες ουγγρικές κοινοβουλευτικές εκλογές το 2022.
Έτσι δίνεται στο κόμμα Fidesz του Όρμπαν αρκετός χρόνος για να αλλάξει τους νόμους και τις συνταγματικές διατάξεις επιτρέπουν στον Ούγγρο πρωθυπουργό να επαναπροσδιορίσει τον όρο «δημόσια κεφάλαια» με τρόπους που θα του επιτρέψουν να διοχετεύσει δημόσιο χρήμα σε ιδιωτικά «ιδρύματα».
Τα κύρια θύματα της συμφωνίας που φέρεται να έχει επιτύχει η Μέρκελ με τον Όρμπαν είναι οι άνθρωποι της Ουγγαρίας.
Τέλος, με αυτή την κοινή δήλωση, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενεργεί πέρα από την αρμοδιότητά του, περιορίζοντας την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να ερμηνεύει και να ενεργεί βάσει της συμφωνημένης κοινοτικής νομοθεσίας.
Αυτό είναι ένα επικίνδυνο προηγούμενο, διότι μειώνει τη νομική ανεξαρτησία της Επιτροπής και παραβιάζει τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση – τουλάχιστον ως προς το πνεύμα της.
«Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να εκφράσω την οργή μου για την ΕΕ που υποτίθεται ότι προστατεύει τις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες αξίες.
»Θέλω επίσης να προειδοποιήσω ότι αυτός ο συμβιβασμός μπορεί να υπονομεύσει σοβαρά την εμπιστοσύνη προς τα θεσμικά όργανα της Ένωσης» καταλήγει ο Σόρος.