Η Μεγάλη Αλβανία είναι το όνειρο – Δεν έχουν να φάνε αλλά βάζουν φωτιές στα Βαλκάνια

Η Μεγάλη Αλβανία είναι το όνειρο. Μπορεί να μην έχουν να φάνε στην ονειροχώρα του Έντι Ράμα, εργάζονται όμως σταθερά για την αποσταθεροποίηση της περιοχής.

Ζητήματα με την αλβανική μειονότητα στη νότια Σερβία, στην Κοιλάδα του Πρέσεβο, επιχειρεί να ανοίξει ο νεαρός που όρισε ο Ράμα να εκτελεί χρέη υπουργού Εξωτερικών.

Στους Αλβανούς εθνικιστές -που υποκινούνται από την Τουρκία- δεν αρκεί που απέσχισαν το Κοσσυφοπέδιο από τη Σερβία, θέλουν και το Πρέσεβο.

Οι Αλβανοί έχουν την αίσθηση ότι μπορούν να τα πετύχουν όλα αυτά διότι νομίζουν ότι απολαμβάνουν προστασίας από τις ΗΠΑ.

Στην πραγματικότητα το αποτυχημένο αλβανικό κράτος, που δεν μπορεί να θρέψει ούτε τον λαό του, δεν είναι ικανό για τίποτα.

Δεν διαθέτει πολεμική αεροπορία, δεν διαθέτει πυροβολικό, δεν διαθέτει τανκς.

Μετά βίας συντηρεί ένα στρατό επιπέδου πολιτοφυλακής, μεγέθους μιας μεραρχίας.

Ποιος αποθρασύνει την Αλβανία; Ποιος της επιτρέπει να παριστάνει τη μικρή αποσταθεροποιητική Τουρκία στα Βαλκάνια;

Από που αντλεί αυτή η πάμπτωχη ναρκοχώρα, που αποκαλείται «Κολομβία της Ευρώπης», τόσο θράσος;

Κανείς δεν ασχολείται με την ευτυχία του αλβανικού λαού, με την πρόοδο και την ευημερία του, οι «κατσαπλιάδες» του Ράμα ονειρεύονται Μεγάλη Αλβανία.

Αυτά είναι τα θέματά μας στα Βαλκάνια. Χώρες από «κατσαπλιάδες» και καθεστώτα μαφίας.

Και η Ελλάδα ως ηγέτιδα δύναμη της χερσονήσου να μη βάζει τάξη στο μουρλοκομείο.

Πότε θα καταλάβουν οι ελληνικές κυβερνήσεις ότι έχουν ευθύνες στην περιοχή και δεν μπορούν να επιτρέπουν σε εγκληματικές συμμορίες να αλωνίζουν;

Μεγάλη Αλβανία και στη νότια Σερβία

Υπάρχει μια πρωτοβουλία των Τιράνων για τη νότια Σερβία που εκφράστηκε από τον επικεφαλής της αλβανικής διπλωματίας, Γκεντ Τσακάι –Αλβανός από το Κοσσυφοπέδιο- που αυτές τις ημέρες είχε συνάντηση με την ομόλογό του από την Πρίστινα, Μελίζα Χαραντινάι-Στούμπλα, δηλώνοντας ότι οι Αλβανοί στο Πρέσεβο, το Μπουγιάνοβατς και τη Μέντβεντζα (νότια Σερβία) «είναι μία από τις πιο καταπιεσμένες μειονότητες» στην περιοχή.

Πρόσθεσε ότι γίνεται εντατική εργασία για να αυξηθεί η ευαισθησία της διεθνούς κοινότητας στην κατάσταση τους.

Σημείωσε ότι «ξεκίνησε διπλωματική δράση για την κινητοποίηση διεθνών οργανισμών», όπως σημειώνει η σερβική «alo».

Ο Τσακάι επισκέφθηκε προηγουμένως τη νότια Σερβία, την Κοιλάδα του Πρέσεβο.

Οι σερβικές Αρχές απέρριψαν την πρωτοβουλία να τον κηρύξουν επίτιμο πολίτη του Μπουγιάνοβατς.

«Δεν νομίζω ότι είναι σοφό για τον Τσακάι να πάει στα νότια της Σερβίας.

»Τώρα προσπαθούν να κάνουν μια επιπλέον κλιμάκωση μέσω σιωπηλών σχεδίων για να συμπεριλάβουν τον Πρέσεβο και το Μπουγιάνοβατς σε περαιτέρω διαδικασίες», δήλωσε Ο πρώην πρόεδρος του Συντονιστικού Κέντρου για το Κοσσυφοπέδιο και η Μετόχια, Νεμπόισα Κόβιτς.

Μάλιστα, ο ίδιος αναρωτήθηκε «εάν θα επιτραπεί στον Σέρβο υπουργό Εξωτερικών να πάει στη βόρεια Αλβανία και να κάνει τέτοιες δηλώσεις».

«Τώρα εργάζονται ανοιχτά σε ένα σχέδιο για την ένωση των εδαφών όπου η αλβανική κοινότητα αποτελεί την πλειοψηφία, κάτι που είναι πολύ επικίνδυνο».

Δεν καταπιέζονται οι Αλβανοί στη Σερβία

Ο Ζόραν Στάνκοβιτς, πρόεδρος του Συντονιστικού Φορέα για το Πρέσεβο, Μέντβεντζα και Μπουγιάνοβατς, λέει ότι δεν θα δώσει μεγάλη σημασία στις πρωτοβουλίες των Τιράνων.

«Επαναλαμβάνουμε συνεχώς ότι αυτοί οι δήμοι αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της Σερβίας, ότι δεν υπάρχει ανταλλαγή εδαφών, ότι δεν γίνεται λόγος να εκπληρωθούν οι επιθυμίες που εξέφρασε ο Τσακάι με οποιονδήποτε τρόπο.

»Και έχουμε ισχυρές διαβεβαιώσεις από τη διεθνή κοινότητα ότι αυτές οι πρωτοβουλίες δεν είναι σημαντικές», λέει ο Στάνκοβιτς.

Υπενθύμισε ότι το σερβικό κράτος ενισχύει οικονομικά ιδιαίτερα αυτούς τους τρεις δήμους τα τελευταία 20 χρόνια μέσω της υπηρεσίας του Συντονιστικού Φορέα, με δύο εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

«Τα τελευταία 20 χρόνια, περίπου 120 εκατομμύρια ευρώ έχουν επενδυθεί σε αυτό το τμήμα της Σερβίας.

»Επιπλέον, κάθε χρόνο περίπου 300 μαθητές λαμβάνουν υποτροφίες με μη επιστρεπτέα χρηματικά ποσά ύψους περίπου 40 εκατομμυρίων δηναρίων», συνοψίζει ο Στάνκοβιτς.

Επισημαίνει επίσης ότι υπάρχει καθημερινή συνεργασία των τοπικών αυτοδιοικήσεων από το νότο τμήμα της κεντρικής Σερβίας με κρατικούς φορείς.

Λαμβάνουν μισθούς από την εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη και τις δημόσιες επιχειρήσεις που εργάζονται σε αυτούς τους δήμους.

Ο Στάνκοβιτς προσθέτει ότι τα αιτήματα των Αλβανών από αυτό το τμήμα της Σερβίας διατυπώθηκαν σε επτά σημεία, τα οποία υιοθετήθηκαν από την κυβέρνηση της Σερβίας το 2013.

Και ότι πραγματοποιούνται, το οποίο περιλαμβάνει το πρόβλημα των σχολικών βιβλίων για τη διδασκαλία στην αλβανική γλώσσα.

«Είναι μια από τις οκτώ εθνικές μειονότητες που έχουν μαθήματα στη μητρική τους γλώσσα».

«Υφίστανται διακρίσεις όταν περισσότερο από το 50% της Αστυνομίας στο Πρέσεβο στελεχώνεται από Αλβανούς, ή ότι τα ιδρύματα υγείας και τα σχολεία διευθύνονται από Αλβανούς;», ρωτά ο Στάνκοβιτς.

Αν και σημειώνει ότι η διεθνοποίηση του ζητήματος της νότιας Σερβίας επιχειρείται εδώ και δέκα χρόνια, επισημαίνει ότι η θέση της διεθνούς κοινότητας είναι σαφής:

Αυτοί οι δήμοι δεν είναι και δεν θα είναι το θέμα των συνομιλιών στις Βρυξέλλες.

Αλβανική μειονότητα στη Σερβία

Οι Αλβανοί στη Σερβία είναι επίσημα αναγνωρισμένη εθνική μειονότητα που ζει στη βαλκανική χώρα.

Στους δήμους του Πρέσεβο και Μπουγιάνοβατς οι Αλβανοί αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού (89,1% στο Πρέσεβο και 54,69% στο Μπουγιάνοβατς, σύμφωνα με την απογραφή του 2002).

Στον δήμο της Μέντβετζα οι Αλβανοί είναι η δεύτερη μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα (μετά τους Σέρβους) και το ποσοστό τους σε αυτό το δήμο ήταν 32% στην απογραφή του 1981, 28,67% το 1991 και 26,17% το 2002.

Η περιοχή του Μπουγιάνοβατς και του Πρέσεβο είναι ευρέως γνωστή ως Κοιλάδα του Πρέσεβο.

Υπάρχει μια μικρή κοινότητα Αλβανών στην περιοχή Πέστερ του Σαντζάκ, που τοποθετείται σε χωριά όπως τα Μποροστίτσα, Ντολίτσε και Ουγκάο.

Για τις δύο τελευταίες γενιές αυτά τα χωριά έχουν γίνει εν μέρει βοσνιακά, λόγω των σχέσεων επιμειξίας με τον Βόσνιο πληθυσμό που τα περιβάλλει.

Ως εκ τούτου και λόγω των γιουγκοσλαβικών πολέμων και των μετέπειτα γεγονότων, επιλέγουν να δηλώνουν τους εαυτούς τους σε απογραφές ως «Μουσουλμάνους» και «Βόσνιους» αντί για Αλβανούς.

Οι ηλικιωμένοι σε αυτά τα χωριά εξακολουθούν να μιλούν άπταιστα αλβανικά.

Η κύρια θρησκεία των Αλβανών στην περιοχή αυτή είναι το Ισλάμ.

Πριν από την οθωμανική εισβολή στα Βαλκάνια, ο πληθυσμός της κοιλάδας του Πρέσεβο ​​ήταν ως επί το πλείστον Ρωμαιοκαθολικός.

Υπάρχουν ακόμα καθολικές εκκλησίες στα χωριά του Καραδάκ, που βρίσκονται σήμερα στο Κόσοβο.

Ένας εκτιμώμενος αριθμός 50.000–70.000 Αλβανών ζουν σήμερα στη Σερβία, η πλειοψηφία των οποίων διαμένουν στους δήμους του Πρέσεβο, Μπουγιάνοβατς και Μέντβετζα.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της απογραφής του 2002, υπήρχαν 61.467 ιθαγενείς Αλβανοί πολίτες.

Οι περισσότεροι Αλβανοί επέλεξαν να μποϊκοτάρουν την απογραφή του 2011, η οποία είχε ως αποτέλεσμα μόνο 5.809 Αλβανοί να καταγραφούν στη χώρα.