Η Στέφανι Ουίλιαμς του ΟΗΕ είπε πώς φαντάζεται τον ενδολιβυκό διάλογο

Ο ΟΗΕ ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι ο ενδολιβυκός πολιτικός διάλογος, που έχει προγραμματιστεί να διεξαχθεί στην Τυνησία στις αρχές του Νοεμβρίου σε μια προσπάθεια εξόδου της Λιβύης από το χάος, θα είναι ανοιχτός στους ηγέτες που δεν αποβλέπουν σε κυβερνητικές θέσεις αλλά πρώτα σκέφτονται «τη χώρα τους».

«Θέλουμε να δούμε ανθρώπους που δεν είναι εκεί για τη δική τους πολιτική σταδιοδρομία αλλά για τη χώρα τους», υπογράμμισε η Στέφανι Ουίλιαμς, απεσταλμένη των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβύη, μετά τη συνάντησή της με τον Τυνήσιο πρόεδρο Κάις Σαΐντ.

Η Λιβύη μοιράζεται σήμερα μεταξύ δύο αντιπάλων Αρχών: την ισλαμιστική – τουρκολιβυκή Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) στη δυτική πλευρά της χώρας, που έχει την έδρα της στην Τρίπολη και αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ, και στη Βουλή των Αντιπροσώπων, που υποστηρίζεται από τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό (LNA) υπό τον Χαλίφα Χάφταρ, τον ισχυρό άνδρα της Κυρηναϊκής (ανατολικής Λιβύης).

Ο διάλογος της Τύνιδας, που θα αρχίσει στις 26 Οκτωβρίου μέσω τηλεδιάσκεψης προτού συνεχιστεί στις αρχές Νοεμβρίου πρόσωπο με πρόσωπο, θα συγκεντρώσει πολλά μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων (ανατολική Λιβύη) και του Ανώτατου Συμβουλίου του Κράτους (δυτική Λιβύη), καθώς και μετέχοντες που θα επιλεγούν από τον ΟΗΕ, δήλωσε η Ουίλιαμς.

Όταν ρωτήθηκε για την παρουσία του στρατάρχη Χαφτάρ ή του πρωθυπουργού Φάγιεζ αλ Σάρατζ, η απεσταλμένη του ΟΗΕ υπογράμμισε ότι «η προϋπόθεση για να συμμετάσχει κάποιος σε αυτό τον διάλογο θα είναι να σταματήσει να θεωρεί ότι θα καταλάβει ανώτερες κυβερνητικές θέσεις».

»Αυτό περιλαμβάνει το προεδρικό συμβούλιο, την πρωθυπουργία, τα υπουργεία και τις διάφορες θέσεις κυριαρχίας», διευκρίνισε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

«Ο στόχος της συνεδρίασης αυτής είναι να φθάσει σε εθνικές εκλογές», πρόσθεσε.

Από την πλευρά του, ο Τυνήσιος υπουργός Εξωτερικών Οτμάν Τζαραντί κάλεσε σε «απευθείας διάλογο μεταξύ των Λίβυων, χωρίς να υπάρχει ανάμιξη».

Η λιβυκή πολιτική διαδικασία διακόπηκε επανειλημμένα μετά τις συμφωνίες του Σκιράτ (Μαρόκο) τον Δεκέμβριο του 2015.

Τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα, με την προτροπή του ΟΗΕ, επέστρεψαν τον Σεπτέμβριο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με θεματικές συνεδριάσεις: για το θεσμικό σκέλος στο Μαρόκο, το στρατιωτικό στην Αίγυπτο, το πολιτικό στην Ελβετία.

Ωστόσο, το εντυπωσιακότερο παραμένει: ο ΟΗΕ αναγνωρίζει ως επίσημη κυβέρνηση της Λιβύης ένα καθεστώς τζιχαντιστών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας υπό τον Σαράτζ, ενώ η νόμιμα εκλεγμένη Βουλή των Αντιπροσώπων, που στην πλειοψηφία της αποτελείται από κοσμικούς, αντιμετωπίζεται ως «στασιαστές».

Ο ΟΗΕ φέρει τεράστιες ευθύνες για το αδιέξοδο χάος στη Λιβύη, όπως κι αλλού, διότι ως οργανισμός έχει στελεχωθεί από ανθρώπους ιδεοληπτικούς και ανίδεους.