Τα «έχασε» ο Τσαβούσογλου απέναντι στον Κύπριο Πρέσβη στη Μπρατισλάβα – Το παραλήρημα και η αλήθεια

Σε εμφανή αμηχανία βρέθηκε την Πέμπτη ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, στο Φόρουμ για την Παγκόσμια Ασφάλεια (GLOBSEC) στην Μπρατισλάβα, όταν δέχτηκε ευθεία ερώτηση από τον πρέσβη της Κύπρου στη Σλοβακία, Νίκο Νικολάου, στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας με τίτλο «Ο ρόλος της Τουρκίας στην Περιφερειακή και Παγκόσμια Ασφάλεια», με μοναδικό ομιλητή τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, όπου –όπως σας δείξαμε και σε προηγούμενη ανάρτησή μας– μεταξύ άλλων κράδαινε χάρτη της ελληνικής ΑΟΖ για να επιχειρηματολογήσει περί ελληνικού μαξιμαλισμού.

Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, θεωρεί ότι αυτή καταλύθηκε το 1974.

Βεβαίως η Κυπριακή Δημοκρατία, ως το μοναδικό νόμιμο κράτος ολόκληρης της Κύπρου, είναι χώρα μέλος του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οπότε είναι αδιάφορο τι αναγνωρίζει η Τουρκία, η οποία κατέχει παράνομα το βόρειο μέρος του νησιού, όπου έχει ανακηρύξει ένα ψευδοκράτος, όπως τουρκικό ψευδοκράτος (με Τουρμένους) έχει συγκροτήσει και στα τουρκοκρατούμενα εδάφη της Βόρειας Συρίας, υπό τη λεγόμενη «Μεταβατική Κυβέρνηση της Συρίας».

Είναι τακτική των Τούρκων τα ψευδοκράτη, από τη Συνθήκη της Λωζάνης και μετά, όταν καταλαμβάνουν ξένα εδάφη.

Το πρώτο ψευδοκράτος που δημιούργησαν ήταν στο συριακό έδαφος της Αντιόχειας το 1937, στη λεγόμενη επαρχία του Χατάι, η οποία προσαρτήθηκε στην Τουρκία ύστερα από αμφιλεγόμενο δημοψήφισμα το 1939.

Μέχρι τουλάχιστον το 2009 η Συρία δεν αναγνώριζε την τουρκική κατοχή της επαρχίας του Χατάι.

Δεύτερη φορά που εφάρμοσαν το ίδιο «κόλπο» ήταν στη βόρεια Κύπρο, όταν ανακήρυξαν το 1983 το ψευδοκράτος της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου».

Τρίτη φορά το μεθοδεύουν τώρα στη βόρεια Συρία με τη «Μεταβατική Κυβέρνηση της Συρίας».

Την Πέμπτη στη Μπρατισλάβα, ο Κύπριος πρέσβης Νικολάου, πήρε τον λόγο, στα ερωτήματα που ακολούθησαν τον μονόλογο του κ. Τσαβούσογλου και πολύ καθαρά τον ρώτησε, για χάρη της περιφερειακής ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο, εάν η Τουρκία θα σταματήσει στο μέλλον, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, τις παράνομες δραστηριότητες στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην υφαλοκρηπίδα της Κύπρου, όπως κι εάν θα αποσύρει την κατοχική δύναμη σχεδόν 40.000 στρατιωτών από την Κύπρο σε συνέχεια της Εισβολής του 1974.

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι η χώρα του είναι «ξένη» προς το Διεθνές Δίκαιο, απάντησε:

«Αναρωτιέμαι ποιος νόμος λέει ότι οι δραστηριότητες της Τουρκίας είναι παράνομες».

Να κάνουμε μία μικρή παρένθεση: Το λένε η Διεθνής Συνθήκη για την Υφαλοκρηπίδα του 1958 και η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, που εισάγει και την ΑΟΖ.

Η Τουρκία δεν έχει κυρώσει, δεν αναγνωρίζει, κανένα δίκαιο της θάλασσας, τωρινό ή προηγούμενο και έτσι θαρρεί ότι μπορεί να συμπεριφέρεται ως πειρατής, δηλώνοντας θρασύτατα προκλητική άγνοια όταν εγκαλείται, όπως η απορία Τσαβούσογλου: «Ποιος νόμος λέει ότι οι δραστηριότητες της Τουρκίας είναι παράνομες;». Κλείνει η παρένθεση.

Και συνέχισε με το ίδιο θράσος, που αποδεικνύει ακριβώς αυτό που λέμε, ότι η Τουρκία είναι κράτος πειρατικό και εκτός Διεθνούς Δικαίου.

«Είναι μόνο οι Ελληνοκύπριοι και οι χώρες εντός της ΕΕ που υποστηρίζουν τους Ελληνοκύπριους», είπε.

Να σημειωθεί ότι αναφέρθηκε με την παραπάνω περιφρόνηση σε δυτικές δημοκρατίες, όταν το δικό του καθεστώς υποστηρίζεται από το Πακιστάν, το Κατάρ, τώρα τελευταία από τη Σομαλία και επίσης -μην το παραβλέπουμε- από τους τρομοκράτες της Χαμάς.

Απτόητος πρόσθεσε:

«Έχω μία ερώτηση για εσάς κ. πρέσβη. Παραδέχεστε ότι οι Τουρκοκύπριοι έχουν επίσης δικαιώματα στους πόρους υδρογονανθράκων πέριξ της Κύπρου;

»Ας απαντήσω εκ μέρους σας. Ο ηγέτης σας, ο Αναστασιάδης το παραδέχεται.

»Γιατί δεν διασφαλίζετε δίκαιο διαμοιρασμό των εσόδων;

»Αυτό που ζητάνε οι Τουρκοκύπριοι είναι πολύ δίκαιο.

»Δίκαιο διαμοιρασμό των εσόδων.

»Και έκαναν προτάσεις. Το 2011, το 2012 και το 2019. Γιατί τις απορρίψατε;».

Πράγματι, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν αρνήθηκε ότι οι μουσουλμάνοι ΠΟΛΙΤΕΣ της, οι Τουρκοκύπριοι, έχουν δικαιώματα στους πόρους όπως όλοι οι Κύπριοι πολίτες.

Αλλά, για να το αποσαφηνίσουμε, αυτό προϋποθέτει μια ΕΝΩΜΕΝΗ Κύπρο, είτε ως ομοσπονδία, είτε ως ένα κράτος, αλλά η προϋπόθεση είναι η Κύπρος να είναι μία. Όχι ένα μέρος της κατεχόμενο.

Ή, ακόμα χειρότερα, οι Τουρκοκύπριοι να έχουν ανακηρύξει ψευδοκράτος, δηλαδή να έχουν αποσχιστεί, από την Κυπριακή Δημοκρατία.

Δηλαδή, πόσο λογικό είναι η Κυπριακή Δημοκρατία να μοιραστεί τους πόρους της με αποσχιστές και στασιαστές που κατέχονται και ελεγχόνται από ξένο κράτος;

Έχει πει η Κυπριακή Δημοκρατία ότι, εμείς θα βάζουμε στην άκρη το ποσοστό σας, όποιο είναι αυτό, κι όταν επανενωθεί η Κύπρος θα αποδοθεί.

Εάν όμως η Κύπρος δεν ενωθεί ποτέ, πιθανό σενάριο, η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει να αποδίδει μερίδιο από τα κοιτάσματα της ελεύθερης ΑΟΖ, νότια της Κύπρου, στο κατοχικό ψευδοκράτος της Βόρειας Κύπρου;

Είναι δηλαδή σαν να ζητά η Βόρεια Κορέα μερίδιο από τους πόρους της Νότιας Κορέας, ή το Κόσοβο μερίδιο από τους πόρους της Σερβίας, με την υπόσχεση ότι κάποια στιγμή ίσως ενωθούν ξανά, παραμένοντας ξεχωριστά, με ξεχωριστές σημαίες, στρατούς, αστυνομία, Αρχές. Αυτά δεν γίνονται.

Οι Τούρκοι θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.

Νομίζουν ότι απευθύνονται σε ανόητους ή τρελούς.

Όλη αυτή η ρητορική κάπου ίσως να έστεκε εάν δεν είχαν ανακηρύξει το ψευδοκράτος.

Αλλά, με ανακηρυγμένο ψευδοκράτος, με ξεχωριστή σημαία, σώματα ασφαλείας, είναι σαν -ένα ακόμα πιο εύστοχο παράδειγμα- να ζητά η Δημοκρατία του Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ) μερίδιο από το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν.

Τέτοια αδιανόητα λένε οι Τούρκοι, αλλά, επειδή έχουν μία τακτική να τα επαναλαμβάνουν θρασύτατα και ηχηρά, ως τάχα να απηχούν κάποιο δικαίωμα, στο τέλος χάνεται η αλήθεια, θολώνει η λογική, επειδή αποσκοπούν να μπερδέψουν και να «μπλοκάρουν» την κριτική σκέψη, που κατανοεί ότι ρητορεύουν ανοησίες και παλαβομάρες, με κίνδυνο να βυθιστεί και να παγιδευτεί κανείς στον ερεβώδη και ασυνάρτητο τουρκικό παραλογισμό. Συνεννόηση με έναν τρελό γίνεται; Όχι.

Πράγματι, θεωρείται άραγε λογικό το Αζερμπαϊτζάν να αποδίδει μερίδιο των φυσικών του πόρων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ; Όχι.

Όταν οι Τούρκοι ορθώνουν μια τέτοια απαίτηση για τα Κατεχόμενα η λογική απαντά:

«Καταργήστε το ψευδοκράτος, ομολογήστε ότι είστε πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας και ελάτε να συζητήσουμε για το μερίδιο.

»Ως πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας πράγματι έχετε μερίδιο.

»Ως αποσχιστές ενός ψευδοκράτους δεν δικαιούστε τίποτα».

Κι εάν στο μέλλον, υποθετικό απευκταίο σενάριο, συμφωνήσουν όλοι σε διχοτόμηση της Κύπρου, δηλαδή να υφίστανται στο νησί δύο κράτη, το «βόρειο» κράτος θα έχει μερίδιο στους φυσικούς πόρους του «νότιου» κράτους; Στέκει λογικά αυτό;

Είναι σαφές ότι σε καμία εκδοχή τα τουρκικά λόγια δεν έχουν υπόσταση.

Φινάλε με… παραλήρημα

Ολοκληρώνοντας την απάντησή του ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου έπεσε στο ακόλουθο… παραλήρημα:

«Και μιλάτε για τουρκικά στρατεύματα εκεί.

»Όλα αυτά τα θέματα αποτέλεσαν αντικείμενο διαπραγμάτευσης με το Σχέδιο Ανάν και στο Κραν Μοντάνα.

»Οι Τουρκοκύπριοι και με την υποστήριξη της Τουρκίας, υποστήριξαν, στην πραγματικότητα, αυτό το Σχέδιο Ανάν στο δημοψήφισμα.

»Γιατί το απορρίψατε το 2004;

»Γιατί απορρίψατε όλες τις προτάσεις το 2017 στο Κραν Μοντάνα;

»Να σας πω, να απαντήσω στην ερώτηση.

»Επειδή εσείς δεν θέλετε να μοιραστείτε τίποτα με τους Τουρκύπριους.

»Αυτό λέει ο Αναστασιάδης, αυτό λένε οι ηγέτες σας εκεί.

»Δεν θέλετε να μοιραστείτε τίποτα.

»Μου είπε πως οι Ελληνοκύπριοι δεν θέλουν να μοιραστούν ούτε τα νοσοκομεία με τους Τούρκους.

»Γι’ αυτό δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε καμία διευθέτηση. Γι’ αυτό έπρεπε να “κάνει πίσω”.

»Επομένως, ασχοληθείτε με τις δικές σας ατασθαλίες και με τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Τουρκυπρίων.

»Η δε Τουρκία είναι εγγυήτρια, μία από τις εγγυήτριες χώρες στην Κύπρο και η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να προστατεύει τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων. Τελεία και παύλα».

Όλο αυτό το παραληρηματικό, για όποιον γνωρίζει διπλωματία και το Κυπριακό, δεν στέκει πουθενά.

Δεν στέκει πουθενά επίσης για όποιον έχει κριτική σκέψη.

Επίσης, αναίσχυντα αράδιασε ψέμματα, όπως αναφερόμενος στο Κραν Μοντάνα.

Η διαπραγμάτευση εκεί ναυάγησε εξαιτίας της Τουρκίας, η οποία αρνήθηκε, ακόμα και στο πλαίσιο μιας λύσης, να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Κύπρο και επέμενε να παραμείνει εγγυήτρια δύναμη σε όλο το νησί και μετά την επίλυση του Κυπριακού.

Δηλαδή, η Τουρκία έχει την εξωφρενική απαίτηση να διατηρεί στρατό σε έδαφος χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να δικαιούται, όποτε εκείνη κρίνει, να μπορεί να επέμβει στρατιωτικά, ως εγγυήτρια δύναμη, σε ανεξάρτητη χώρα κράτος μέλος της ΕΕ και του ΟΗΕ.

Η Τουρκία απαιτεί να της αναγνωριστεί η «νομιμοποίηση» να έχει κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης προτεκτοράτο της.

Για αυτό ναυάγησε το Κραν Μοντάνα, από το οποίο σηκώθηκε κι έφυγε πρώτος ο Τσαβούσογλου, όχι η Ελλάδα και η Κύπρος.