«Το Ισραήλ και τα αραβικά κράτη εναντίον του Ιράν και της Τουρκίας», είναι ο τίτλος άρθρου άποψης στην ισραηλινής εφημερίδας IsraelHayom, που υπογράφει ο Dan Schueftan, Ισραηλινός πανεπιστημιακός και πρόεδρος του τμήματος Σπουδών Εθνικής Ασφαλείας του Πανεπιστημίου της Χάιφα.
Ο Ισραηλινός καθηγητής εισαγωγικά στο άρθρο του εξηγεί ότι η συμφωνία με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι σημαντικότερη στην παρούσα φάση για τα συμφέροντα του Ισραήλ από την προσάρτηση των εδαφών στην Ιουδαία (Δυτ. Όχθη) και το παλαιστινιακό πεδίο, επειδή ενισχύει τη διεθνή διαπραγματευτική θέση του Ισραήλ.
Η προθυμία των αραβικών κρατών του Κόλπου να συνάψουν σχέσεις με το Ισραήλ δείχνει τη δύναμη και την αξιοπιστία του εβραϊκού κράτους στα μάτια των αραβικών κρατών, λέει.
Εξηγεί ότι, τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 το Ισραήλ προσπάθησε να βγει από την απομόνωση και την απειλή από την αραβική περικύκλωση δημιουργώντας μια περιφερειακή συμμαχία με το Ιράν και την Τουρκία.
Σήμερα, συνεχίζει, το Ισραήλ συνεργάζεται κυρίως με αραβικά κράτη ενάντια στην επιθετικότητα αυτών των δύο μη-αραβικών περιφερειακών δυνάμεων.
Πέρα από τη διπλωματία και τις μεγάλες δυνατότητες οικονομικής συνεργασίας, αυτό το περιφερειακό επίτευγμα, χάρη στις «ευλογίες» της Αιγύπτου αλλά και στην «ενθουσιώδη οργή» του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, καθιερώνει τον στρατηγικό άξονα Ισραήλ, Αιγύπτου, Σαουδικής Αραβίας, Ιορδανίας, Μπαχρέιν και Ομάν -επίσης με Ελλάδα και Κύπρο- ενάντια στα ισλαμοριζοσπαστικά καθεστώτα του Ιράν και της Τουρκίας.
Όλοι οι εταίροι (του προαναφερθέντα άξονα) βλέπουν όχι μόνο το Ιράν και τους εντολοδόχους του ως εχθρούς, αλλά και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα πολεμούν όχι μόνο το Ιράν και τους εντολοδόχους του στην Υεμένη, αλλά και τον Ερντογάν, τις πολιτοφυλακές (σ.σ. μισθοφόρους τζιχαντιστές) που μετέφερε στη Λιβύη και την τουρκική στρατιωτική επέμβαση (στη Λιβύη), η οποία υποστηρίζει τους εχθρούς του Αιγυπτίου προέδρου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι στα δυτικά του σύνορα.
Η Μουσουλμανική Αδελφότητα απειλεί άμεσα το αιγυπτιακό και το ιορδανικό καθεστώς.
Η Αίγυπτος, η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ ανησυχούν σοβαρά για την προσπάθεια του Ερντογάν να εδραιώσει την τουρκική ηγεμονία στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου.
Σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, τα ζωτικά συμφέροντα του Ισραήλ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων ταυτίζονται.
Και οι δύο χώρες έχουν δικαιολογημένη φήμη αποφασιστικότητας και προθυμίας να χρησιμοποιήσουν βία όταν απειλούνται.
Οι ικανότητές τους αλληλοσυμπληρώνονται: το Ισραήλ έχει τη δύναμη, την προηγμένη και καινοτόμο τεχνολογία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα διαθέτουν τους πόρους.