«Μετά την Αγία Σοφία το χαλιφάτο» – Μουσουλμανική Αδελφότητα και Ερντογάν έχουν «αποστολή»

«Μετά την Αγία Σοφία, το χαλιφάτο». Στο θέμα αυτό αναφέρεται ο ιταλικός ιστότοπος Ansamed, και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου.

Ενώ ο αντίλαλος των διεθνών αντιπαραθέσεων δεν έχει υποχωρήσει ακόμη από την απόφαση της Άγκυρας να μετατρέψει την πρώην χριστιανική βασιλική, ένα σύμβολο της Κωνσταντινούπολης, από μουσείο σε τζαμί, οι τουρκικοί ισλαμιστικοί κύκλοι ανεβάζουν τους τόνους.

Ξεκίνησαν μια εκστρατεία για να ζητήσουν από τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να αποκαταστήσει επίσης το Χαλιφάτο, έναν άλλο θεσμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που καταργήθηκε από τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.

Εν τω μεταξύ, η μαζική εισροή μουσουλμάνων πιστών στην Αγία Σοφία δεν σταματά, μετά την έναρξη της προσευχής την περασμένη Παρασκευή μετά τη μετατροπή από το μουσείο σε τζαμί της πρώην χριστιανικής βασιλικής.

Καθ ‘όλη τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου και ξανά χθες το πρωί, χιλιάδες άνθρωποι επισκέφθηκαν το κτίριο για μουσουλμανικές τελετές.

Υπάρχουν επίσης τουρίστες, που έφτασαν επί τόπου για να παρατηρήσουν τη νέα εμφάνιση του κτιρίου, που τροποποιήθηκε πάνω από όλα με το κάλυμμα περίπου 2.000 τετραγωνικών μέτρων μαρμάρινα δάπεδα με ένα τιρκουάζ χαλί στο οποίο οι πιστοί μπορούν να γονατίσουν, όπως σε οποιοδήποτε τζαμί, και με το κάλυμμα μέσω των κουρτινών των χριστιανικών εικόνων ορατών κατά τη διάρκεια της λατρείας».

— Στο πνεύμα του κατακτητή –η τελετή του σπαθιού στην Αγία Σοφία θυμίζει σκοτεινούς καιρούς, γράφει στη γερμανική SZ, ο Tomas Avenarius.

Σε κάθε περίπτωση, η ιστορική εικόνα του κηρύγματος του Τούρκου προέδρου δεν έχει καμία σχέση με το Ισλάμ του 21ου αιώνα -εκτός και αν κάποιος αποδεχόταν αδίκως το Ισλάμ της ένοπλης τζιχάντ ως Ισλάμ του νέου αιώνα.

Φυσικά και υπάρχουν αποδεκτοί λόγοι για να ξαναχρησιμοποιηθεί η Αγία Σοφία ως τζαμί.

Γι’ αυτό το λόγο ήταν ακόμα πιο απογοητευτική η θρησκευτική-πολιτική νοηματοδότηση της τελετής από την κυβέρνηση και τη θρησκευτική Αρχή.

Για να δικαιολογήσουν το «δίκαιο του σπαθιού» κατέφυγαν στο επιχείρημα ότι η Αγία Σοφία θα πρέπει να παραμείνει «για πάντα» τζαμί.

Δεν καταβλήθηκε καμία προσπάθεια να αποκρύψουν την εμφάνιση του Προέδρου ως απογόνου και εφαρμοστή της πολιτικής του κατακτητή-σουλτάνου.

Και υπήρξε φυσικά και η άρνηση της βυζαντινής-χριστιανικής προϊστορίας, δηλαδή η άρνηση της ίδιας της Ιστορίας.

Με την εργαλειοποίηση της Αγίας Σοφίας, ο Πρόεδρος Ερντογάν δεν αποσκοπεί μόνο στους Τούρκους μουσουλμάνους.

Με το λαϊκιστικό μείγμα εθνικισμού, νεο-οθωμανικής εξύψωσης του παρελθόντος και την ελάχιστα συγκεκαλυμμένη προτίμηση προς τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, εμφανίζεται ως ηγέτης των μουσουλμάνων παγκοσμίως, ως μαχητής ενάντια σε όλες τις αδικίες, είτε πρόκειται για την ισραηλινή πολιτική εποικισμού και κατοχής στην Παλαιστίνη, τον πόλεμο στη Συρία ή την ισλαμοφοβία στην Ευρώπη.

Εάν πετύχει ο υπολογισμός του Ερντογάν, αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει τον πραγματικό αντίκτυπο του αξιοσημείωτου κηρύγματος της Παρασκευής: Η κινητοποίηση των μουσουλμάνων, οι οποίοι συχνά δεν είναι ικανοποιημένοι με την πολιτική κατάσταση στις χώρες καταγωγής τους, στην υπηρεσία ενός Τούρκου Προέδρου, ο οποίος αγωνίζεται κυρίως για να διατηρήσει την εξουσία στη χώρα του.