Τυνησία, Κατάρ και Σομαλία συντάχθηκαν στον Αραβικό Σύνδεσμο με την πλευρά της Τουρκίας

Τρεις αραβικές χώρες υπέβαλλαν επιφυλάξεις στο ψήφισμα αριθ. 8524 του Αραβικού Συνδέσμου την Τρίτη 23 Ιουνίου, το οποίο καλεί να «αποσυρθούν όλες οι ξένες δυνάμεις» από την εμπόλεμη Λιβύη άμεσα και να αρχίσουν εκ νέου οι συνομιλίες με στόχο να τερματιστεί η σύρραξη στη χώρα της βόρειας Αφρικής. Αυτές οι χώρες είναι η Τυνησία, το Κατάρ και η Σομαλία.

Σε μια πρώτη ανάγνωση αυτό σημαίνει ότι η ισλαμιστική Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) της Τρίπολης έχει μόνο τρεις αραβικές χώρες στο πλευρό της από 21 χώρες.

Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι αυτές οι τρεις αραβικές χώρες συνδέονται με την Τουρκία και τουλάχιστον οι δύο εκφράζουν απόλυτα το θέλημά της.

Κατάρ

Οι επιφυλάξεις του Κατάρ στο ψήφισμα αφορούν τις παραγράφους 7 και 8, όπου χαιρετίζεται η Διακήρυξη του Καΐρου και η ειρηνευτική πρωτοβουλία της Αιγύπτου για τη Λιβύη και τονίζεται η ανάγκη να αποχωρήσουν όλες οι ξένες δυνάμεις από το έδαφος και τα χωρικά ύδατα της Λιβύης.

Με άλλα λόγια, το Κατάρ αρνείται την κατάπαυση του πυρός, υποστηρίζοντας έτσι την επανέναρξη των συγκρούσεων.

Σομαλία

Η Σομαλία υπέβαλλε επιφυλάξεις για τις ίδιες παραγράφους, δηλαδή τις 7 και 8 και επίσης για την παράγραφο 11, η οποία απαιτεί από όλες τις ξένες δυνάμεις να απομακρύνουν όλους τους μισθοφόρους από τη Λιβύη, υποστηρίζει την ενοποίηση των στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων, τη διάλυση και αφοπλισμό των πολιτοφυλακών σύμφωνα με τις αποφάσεις του Βερολίνου.

Με άλλα λόγια, η Σομαλία αρνείται την απομάκρυνση όλων των μισθοφόρων από τη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένων των Σύρων τζιχαντιστών που συνδέονται με τη συριακή Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος, που μετέφερε στη Λιβύη η σύμμαχός της Τουρκία.

Η αντίρρηση στην παράγραφο αυτή σημαίνει ότι η Σομαλία υποστηρίζει να διατηρήσουν τον οπλισμό τους οι ισλαμιστικές πολιτοφυλακές της Λιβύης και μάλιστα απορρίπτει τα συμπεράσματα της διαδικασίας του Βερολίνου.

Εδώ βεβαίως πρέπει να επισημανθεί ότι η κυβέρνηση της Σομαλίας είναι «όμηρος» του ερντογανικού καθεστώτος. Πώς;

Η διαχείριση της ασφάλειας της πρωτεύουσας της, Μογκαντίσου, γίνεται από μια τουρκική βάση που ιδρύθηκε από την Τουρκία με το πρόσχημα της εκπαίδευσης των σομαλικών δυνάμεων.

Το ίδιο ίσως ισχύει και για το χρυσοφόρο εμιράτο του Κατάρ, σύμμαχο της Τουρκίας και του Ιράν, ειδικά τώρα που και το Ιράν ανακοίνωσε την υποστήριξή του στους ισλαμιστές της Τρίπολης.

Στην πρωτεύουσα του Κατάρ, Ντόχα, υφίσταται τουρκική βάση που ενισχύθηκε με 3.000 άνδρες μετά το μποϊκοτάζ που επέβαλλαν στο Κατάρ τρεις αραβικές χώρες.

Οι Τούρκοι στρατιώτες υποτίθεται προστατεύουν το Κατάρ από εισβολή άλλων αραβικών κρατών.

Τυνησία

Ωστόσο, η θέση της Τυνησίας είναι δύσκολο να εξηγηθεί.

Υπέβαλε επιφύλαξη στη Διακήρυξη του Καΐρου, ενώ η Αλγερία την υποστήριξε.

Η Τυνησία, η Αίγυπτος και η Αλγερία είναι μέλη της τριμερούς επιτροπής για τη Λιβύη.

Αυτό που είναι ακόμα πιο περίεργο ήταν η επιφύλαξή στην τελευταία γραμμή της παραγράφου 7, η οποία προειδοποιεί για τις συνέπειες της μετακίνησης των τρεχόντων μετώπων, ώστε να μην κλιμακωθεί η σύγκρουση.

Με άλλα λόγια, αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ότι Τυνησία υποστηρίζει νέο γύρο μαχών στη Λιβύη.

Μια τέτοια θέση αντιφάσκει σαφώς με τις πρόσφατες δηλώσεις του Τυνήσιου Προέδρου Καΐς Σαγιέντ από το Παρίσι, όπου δήλωσε την εναντίωσή του στη συνέχιση των μαχών στη Λιβύη.

Η πιο πρόσφατη σχετική δήλωσή του ήταν τη Δευτέρα από το Παρίσι μαζί με τον Εμανουέλ Μακρόν, όπου δήλωσε την υποστήριξή του στην άμεση και πλήρη κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη.

Ωστόσο, η απόφαση που έλαβε την Τρίτη η αντιπροσωπεία της Τυνησίας στον Αραβικό Σύνδεσμο, δηλαδή να αντιταχθεί σε μια παράγραφο που υποστηρίζει την ίδια ακριβώς θέση με εκείνη που εξέφρασε μια ημέραν πριν ο Σαγιέντ, είναι απόδειξη των βαθιών διαφορών μεταξύ του προέδρου της τυνησιακής δημοκρατίας Καΐς Σαγιέντ και του ισλαμιστή προέδρου του κοινοβουλίου, του ηγέτη της τυνησιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας Ρασίντ Γανούτσι.

Η Τυνησία αποκλίνει από τη συναίνεση των υπολοίπων Αράβων, από τη συναίνεση των γειτονικών χωρών του Μαγκρέμπ και της Αφρικής (Αίγυπτος, Σουδάν, Αλγερία, Μαρόκο και Μαυριτανία) και συμβαδίζει με δύο χώρες που ταυτίζονται με την Άγκυρα και φιλοξενούν τουρκικές βάσεις: Κατάρ και Σομαλία.

Αυτό που πρέπει να ξεκαθαριστεί -και είναι αρμοδιότητα της Γαλλίας να το κάνει- είναι σε ποιο βαθμό έχει διαβρώσει η τουρκική διείσδυση την Τυνησία και να υπολογιστεί με χειρουργική ακρίβεια η εκρίζωσή της.