BBC: Σύγχρονη δουλεία για τις αλλοδαπές οικιακές βοηθούς στην Κύπρο

Στην κακομεταχείριση των αλλοδαπών οικιακών βοηθών της Κύπρου αναφέρεται δημοσίευμα του BBC, με αφορμή την υπόθεση του σίριλα κίλερ, που έχει συγκλονίσει την κυπριακή γνώμη.

Το δημοσίευμα φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Οι δολοφονίες στην Κύπρο αποκαλύπτουν την κακομεταχείριση των μεταναστριών».

Το BBC σημειώνει ότι μεγάλη μερίδα κόσμου κατηγορούσε την αστυνομία ότι απέτυχε να διερευνήσει νωρίτερα τις εξαφανίσεις των θυμάτων επειδή ήταν αλλοδαπές.

Αφού αναφέρεται στα θύματα του 35χρονου Νίκου Μεταξά, σημειώνοντας την καταγωγή τους και το γεγονός ότι οι τρεις εξ αυτών (Mary Rose Tiburcio, Arian Palanas Lozano και Maricar Valtez Arquiola) ήταν οικιακές βοηθοί, το δημοσίευμα αναφέρει ότι η υπόθεση έφερε στο φως το καθεστώς εκμετάλλευσης δεκάδων χιλιάδων μεταναστριών που δουλεύουν σαν οικιακές βοηθοί και ζουν σε συνθήκες σύγχρονης δουλείας.

«Οι φόνοι αυτοί ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι», λέει στο BBC η Λίσα Τζάτας, οικιακή βοηθός και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών μεταναστών στην Κύπρο.

«Οι οικιακές βοηθοί στην Κύπρο υποφέρουν από αυτό το κακό σύστημα.

»Οι γυναίκες εδώ είναι υπό εκπροσωπούμενες στην κοινωνία», προσθέτει.

Η Έστερ Μπίτι της Οργάνωσης των Φιλιππίνων στην Κύπρο σημειώνει ότι γυναίκες από άλλες χώρες έρχονταν στην Κύπρο για να δουλέψουν επειδή είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αισθάνονταν «λίγο πιο ήσυχες». Οι συμβάσεις τους προβλέπουν δωρεάν διαμονή και φαγητό.

Όμως, τονίζει μιλώντας στο BBC η Έστερ Μπίτι, συχνά δέχεται καταγγελίες από γυναίκες, των οποίων οι μισθοί είναι πολύ χαμηλότεροι από το κατώτερο όριο των 400 ευρώ.

Παρά την υπογραφή συμβάσεων που προβλέπουν 42 εργάσιμες ώρες την εβδομάδα, οι γυναίκες συχνά δουλεύουν 12-14 ώρες την ημέρα χωρίς καθόλου ή με λίγη άδεια και συχνά είναι θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης.

Η κυβέρνηση της Κύπρου λέει ότι εάν παραβιαστούν οι όροι της σύμβασης, έχει θεσπιστεί «αυστηρή διαδικασία» για την αντιμετώπιση της καταγγελίας.

«Συνεχίζει να ενισχύει τις προσπάθειές της για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας όλων των εργαζομένων με καταγωγή από χώρες εκτός ΕΕ», αναφέρει ανακοίνωση της κυβέρνησης.

Η Σάντι έφτασε στην Κύπρο από τις Φιλιππίνες το 2011.

«Ερχόμαστε εδώ και θυσιάζουμε τη ζωή μας.

»Έχουμε οικογένειες να φροντίσουμε και στέλνουμε το μισθό μας στα παιδιά μας.

»Αλλά μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε σκλάβες» λέει στο BBC.

Οι γυναίκες βρίσκουν εργασία στην Κύπρο μέσω πρακτορείων στις χώρες καταγωγής τους, συνήθως στις Φιλιππίνες, το Βιετνάμ, τη Σρι Λάνκα, την Ινδία και το Νεπάλ. Καταβάλλουν μια αρχική αμοιβή 2.000 – 7.000 $.

Παρόλο που η κυβέρνηση λέει ότι τέτοιες αμοιβές είναι παράνομες, η Σάντι πήρε δάνειο για να πληρώσει και την πρώτη χρονιά στην Κύπρο δούλευε για να εξοφλήσει τους τόκους.

Οι πρώτοι εργοδότες της της έδιναν το ελάχιστο ποσό των 400 ευρώ το μήνα.

Μέσα σε τρεις μήνες, σύμφωνα με όσα υποστηρίζει η Σάντι, δέχτηκε σεξουαλική παρενόχληση.

Μίλησε γι’ αυτό στον υπεύθυνο από το πρακτορείο που της είχε βρει της δουλειά, ο οποίος της είπε ότι θα έπρεπε να δουλέψει άλλους έξι μήνες εκεί πριν την «απελευθερώσει» και να την αφήσει να εργαστεί για κάποιον άλλο.

Μάλιστα, προσπάθησε να την πείσει ότι η σεξουαλική παρενόχληση «ήταν απλά ένα φιλικό άγγιγμα», αλλά τελικά έφυγε επειδή φοβόταν πολύ.

Η σεξουαλική παρενόχληση δεν είναι σπάνια, αναφέρει το BBC. Μια άλλη γυναίκα, η Λίζα, που εργαζόταν για ένα ηλικιωμένο ζευγάρι δηλώνει ότι ο άνδρας της ζητούσε επανειλημμένα να ξαπλώσει μαζί του στο κρεβάτι, να τον αγγίξει και να τον αγκαλιάσει και ότι ένας άλλος άνδρας στον οποίο εργαζόταν part-time, της επιτέθηκε.

Όταν ρωτήθηκε αν είχε αναφέρει κάποιο από αυτά τα περιστατικά στην αστυνομία, γέλασε. «Δεν θα έκαναν τίποτα» είπε.

Η αστυνομία στην Κύπρο αναφέρει ότι διερευνούν πλήρως τις καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση και αν επιβεβαιωθούν, ακολουθεί ποινική δίωξη.

Η κυβέρνηση λέει ότι κάθε εργαζόμενος που αισθάνεται ότι είναι θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης προστατεύεται πλήρως από το Κυπριακό δίκαιο.

«Φοβόμουν να γυρίσω πίσω»

Τα πρακτορεία της Σάντι και της Λίζα συμφώνησαν τελικά να της αφήσουν ελεύθερες αλλά τότε ξεκινά για τις εργαζόμενες ένας νέος «Γολγοθάς» καθώς πρέπει να βρουν νέο εργοδότη μέσα σε ένα μήνα, διαφορετικά η άδεια εργασίας τους καθίσταται άκυρη και κινδυνεύουν να απελαθούν.

«Φοβόμουν να επιστρέψω στις Φιλιππίνες επειδή δεν είχα πληρώσει όλη την αμοιβή στο πρακτορείο μου», λέει η Σάντι.

Ο Δώρος Πολύκαρπου, διευθυντής της KISA, μιας ΜΚΟ που υποστηρίζει μετανάστες στην Κύπρο, δήλωσε ότι αυτό είναι σύνηθες.

«Καταλαβαίνετε πόσο πιεστικό είναι για αυτές της γυναίκες να μη χάσουν τη δουλειά τους γιατί δεν μπορούν να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής του χωρίς να επιστρέψουν τα χρήματα που δανείστηκαν» δηλώνει στο BBC.

«Μας αντιμετωπίζουν σαν σκλάβες»

Η Σάντι βρήκε νέα δουλειά αλλά λέει ότι έπρεπε να δουλεύει 14 ώρες την ημέρα έξι ημέρες την εβδομάδα και δεν πληρώθηκε την άδειά της.

«Μου ζητούσαν να δουλεύω στο εστιατόριο, μέσα και έξω από το σπίτι» δηλώνει.

Τέσσερις μήνες μετά, ο μισθός της μειώθηκε κατά το ήμισυ, καθώς οι εργοδότες της δήλωσαν ότι δεν μπορούν να πληρώσουν τα υπόλοιπα.

Της είπαν να βρει και άλλη μία δουλειά μερικής απασχόλησης για να αντισταθμίσει τη ζημία παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο παραβαίνει την κυπριακή νομοθεσία.