Η Τουρκία διεκδικεί με επιστολή στον ΟΗΕ όλη τη θάλασσα μεταξύ Ρόδου, Κρήτης και Κύπρου

Μανιφέστο επιβεβαίωσης της διεκδίκησης της Γαλάζιας Πατρίδας στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί η επιστολή την οποία κατέθεσε στον ΟΗΕ και δημοσιεύθηκε ως επίσημο έγγραφο του Οργανισμού η Τουρκία.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν διεκδικεί μεγάλο μέρος από την ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, αφήνοντας ανοικτό οι τουρκικές αξιώσεις να φθάσουν ακόμη και ανοικτά της Κρήτης, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα «Φιλελεύθερος».

Η Τουρκία αναφέρεται σε υφαλοκρηπίδα και όχι ΑΟΖ επειδή δεν έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ μοιάζουν αλλά δεν είναι το ίδιο.

Η αποτύπωση των παράνομων τουρκικών διεκδικήσεων έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς την Παρασκευή έπειτα από μεγάλο διάστημα συναντήθηκαν στην Αθήνα ο γ.γ. του ΥΠΕΞ, πρέσβης Δημήτρης Παρασκευόπουλος με τον Τούρκο υφυπουργό Εξωτερικών, πρέσβη Σεντάτ Ονάλ, με αντικείμενο το Κυπριακό.

Η διαδικασία έχει ήδη προσκρούσει στη σκληρή γραμμή της Άγκυρας για πρόταξη της πολιτικής ισότητας και διατήρηση των εγγυήσεων, ενώ δύσκολη αναμένεται και η συζήτηση για νέα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), καθώς η Τουρκία επιδιώκει απλώς να περιορίσει την επικινδυνότητα για τα μαχητικά της, συνεχίζοντας τις προκλήσεις στο Αιγαίο.

Στην κεντρική εικόνα (πάνω) η θάλασσα (κόκκινο χρώμα) που διεκδικεί η Τουρκία. Στην εδώ εικόνα, η θάλασσα που απομένει στην Τουρκία -εξαιτίας του Καστελόριζου- σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982.

Στην επιστολή του μόνιμου αντιπροσώπου της Τουρκίας Feridun H.Sinirioglu με ημερομηνία 18 Μαρτίου (δημοσιεύθηκε στις 22 Μαρτίου ως επίσημο έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ – Α/73/804), απαντά ουσιαστικά στη διαμαρτυρία της Κυπριακής Δημοκρατίας (επιστολή προς Γ. Συνέλευση και Συμβούλιο Ασφαλείας στις 19 Φεβρουαρίου 2019 – Α/73/753-S/2019/160), που ήγειρε στον ΟΗΕ το θέμα της παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της με την αποστολή για έρευνες του τουρκικού σεισμογραφικού σκάφους Barbaros εντός της κυπριακής ΑΟΖ και συγκεκριμένα στα οικόπεδα 1,8,9 και 12. (Οικόπεδα τα οποία βρίσκονται νότια του νησιού).

Στην επιστολή της η Άγκυρα επικαλείται για πρώτη φορά στην πρώτη γραμμή της επιχειρηματολογίας της το γεγονός ότι «διαθέτει τη μακρύτερη ηπειρωτική ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο», όπως αναφέρει ο ΑΝΤ1.

Η Τουρκία παραπέμπει σε προηγούμενες ρηματικές διακοινώσεις της στον ΟΗΕ, βάσει των οποίων δηλώνει ότι έχει ipso facto και ab initio νόμιμα και κυριαρχικά δικαιώματα σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες της Ανατολικής Μεσογείου, που κείνται δυτικά του Μεσημβρινού 32ο 16’ 18”E (που συμπίπτει με το όριο των κυπριακών χωρικών υδάτων των 12 ν.μ.).

Η τουρκική επιστολή δηλώνει ακόμη ότι τα εξωτερικά όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στη συγκεκριμένη περιοχή «βάσει του διεθνούς δικαίου» ακολουθούν τη «μέση γραμμή μεταξύ της τουρκικής και αιγυπτιακής ακτογραμμής, μέχρι του σημείου που θα οριοθετηθεί ΔΥΤΙΚΑ του Μεσημβρινού 28ο 00’ 00”, βάσει του αποτελέσματος των μελλοντικών συμφωνιών οριοθέτησης στο Αιγαίο, καθώς και στη Μεσόγειο μεταξύ των ενδιαφερόμενων κρατών, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις επικρατούσες παραμέτρους και ειδικές συνθήκες».

Με την επιχειρηματολογία αυτή η τουρκική επιστολή υποστηρίζει ότι οι δραστηριότητες του ειρηνευτικού σκάφους Barbaros για τις οποίες έγινε αναφορά, «εμπίπτουν εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο όπου η Τουρκία ασκεί ipso facto και ab initio αποκλειστικά κυριαρχικά δικαιώματα και αρμοδιότητες που πηγάζουν από το Διεθνές Δίκαιο».

Στην τουρκική επιστολή αμφισβητείται και πάλι η οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και αναφέρεται ότι «καμιά Αρχή, είτε νομικά είτε πρακτικά είναι αρμόδια να εκπροσωπεί τόσο τους Τουρκοκύπριους όσο και τους Ελληνοκύπριους και συνολικά την Κύπρο» και παραπέμπει στην παράνομη «Συμφωνία οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας» που υπέγραψε η Τουρκία με το ψευδοκράτος το 2011.

Η Άγκυρα καλεί επίσης την Ελληνοκυπριακή Διοίκηση να εστιάσει πρωτίστως στην επίλυση των «μακροχρόνιων προβλημάτων με τον άμεσο γείτονά της, της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου».

Και η τουρκική επιστολή καταλήγει:

«Η Τουρκία είναι έτοιμη σήμερα, όπως ήταν και στο παρελθόν, να υποστηρίξει πλήρως τη διασφάλιση μιας δίκαιης, έντιμης και ειρηνικής επίλυσης σε όλα τα εκκρεμή ζητήματα, περιλαμβανομένης της δίκαιης οριοθέτησης των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας με όλα τα σχετικά παράκτια κράτη που αναγνωρίζει και έχει διπλωματικές σχέσεις (σ.σ. εξαιρεί δηλαδή την Κυπριακή Δημοκρατία), σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και στόχο την περαιτέρω συμβολή στη σταθερότητα και την ευημερία σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου…».

Και αφού η τουρκική επιστολή απορρίπτει όλα όσα αναφέρονται στην επιστολή της Κυπριακής Δημοκρατίας, ζητά το έγγραφο αυτό να δημοσιευθεί και στην έκδοση του ΟΗΕ «The Law of the Sea Bullettin».

Με την επιστολή αυτή η Τουρκία:

Δηλώνει ότι ο Μεσημβρινός (28ο 00’ 00”) που τέμνει τη Ρόδο δεν αποτελεί το εξωτερικό όριο των διεκδικήσεών της επί της υφαλοκρηπίδας, αλλά από εκείνο το σημείο και δυτικά (τουρκοποιώντας δηλαδή όλη την ελληνική και κυπριακή υφαλοκρηπίδα) θα αρχίσει η διαδικασία για οριοθέτηση με τις γειτονικές χώρες, βάσει των οριοθετήσεων στο Αιγαίο.

Επιχειρεί δηλαδή και πάλι να διαχωρίσει τη διαδικασία οριοθέτησης με την Ελλάδα σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, επιμένει στη θεωρία ότι τα νησιά, ακόμη και του μεγέθους της Κύπρου και της Ρόδου (και όχι μόνο του Καστελόριζου), δεν δικαιούνται υφαλοκρηπιδας πέραν των χωρικών υδάτων τους (6 η 12 ν.μ) και ότι στην Ανατολική Μεσόγειο η υφαλοκρηπίδα διαμοιράζεται μεταξύ των χωρών με τις έναντι ηπειρωτικές ακτές, δηλαδή την ίδια την Τουρκία και την Αίγυπτο.

Σε ό,τι αφορά την Κύπρο, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον το ότι η τουρκική επιστολή μιλάει για έρευνες εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας, που η Τουρκία έχει αποκλειστικά κυριαρχικά δικαιώματα, ενώ η επιστολή της Κυπριακής Δημοκρατίας (στην οποία απαντά η τουρκική) κατήγγειλε τις έρευνες του Barbaros νότια της Κύπρου και θα πρόκειται περί παραλογισμού να εγείρει για λογαριασμό της διεκδικήσεις η Τουρκία.

Τονίζουμε ξανά ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το Δίκαιο της Θάλασσας του Μοντέγκο Μπέι του 1982, δεν αναγνωρίζει ΑΟΖ, για αυτό και μιλά για υφαλοκρηπίδα και για αυτό δεν δέχεται ότι τα νησιά έχουν ΑΟΖ, όπως ορίζει το Δίκαιο της Θάλασσας.

Με την Τουρκία δεν μπορεί να βγει άκρη διότι εμείς μιλάμε για ΑΟΖ και εκείνη για υφαλοκρηπίδα.

Εμείς επικαλούμαστε το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, που είναι νόμος του κράτους μας, το οποίο η Τουρκία δεν αναγνωρίζει.