Άρθρο για την πολιτική κρίση στην Αλβανία του Παναγιώτη Μπάρκα δημοσιεύτηκε στην αλβανική εφημερίδα «ΤΕΜΑ».
Υπό τον τίτλο «Η καθυστέρηση των Δυτικών να έρθουν στα Τίρανα και ο εκνευρισμός και ο φόβος των Αλβανών πολιτικών», ο Παναγιώτης Μπάρκας, καθηγητής στην Έδρα νεοελληνικών στο Πανεπιστήμιο Αργυρόκαστρου, σημειώνει:
Δεν βιάζονται οι Δυτικοί
Οι εκπρόσωποι των δυτικών εταίρων, αυτή τη φορά δεν βιάζονται να έρθουν στα Τίρανα, για να δώσουν λύση στην κρίση, όπως έχουν κάνει και στο παρελθόν.
Αυτή τη φορά, οι Δυτικοί δεν επιδιώκουν μόνο την επαναφορά της σταθερότητας, με ανακύκλωση των πρωταίτιων δημιουργίας της κρίσης.
Αυτή τη φορά οι Δυτικοί επιδιώκουν μια λύση που θα τερμάτιζε τον κύκλο των κρίσεων στην Αλβανία.
Οι Δυτικοί γνωρίζουν καλά την κατάπτωση του αλβανικού πολιτικού συστήματος.
Μερικές φορές οι ίδιοι έχουν κλείσει τα μάτια μπροστά στις αμαρτίες των Αλβανών πολιτικών.
Και το έχουν κάνει για τους δικούς τους σκοπούς, ώστε οι αμαρτίες αυτές να είναι θηλιά στο λαιμό της ντόπιας πολιτικής ηγεσίας.
Τα αλβανικά κόμματα εκβιάζουν με πολιτική αστάθεια
Οι πολιτικές παρατάξεις στην Αλβανία, θέλουν, οι Δυτικοί να έρθουν και να μεσολαβήσουν το ταχύτερο για την επίλυση της κρίσης.
Προσπαθούν μάλιστα να τους εκφοβίσουν με «πολιτική αστάθεια στη χώρα και την ευρύτερη περιοχή» και να τους πείσουν ότι είναι αναντικατάστατοι.
Οι δύο παρατάξεις «καταγγέλλουν» στους Δυτικούς τον πολιτικό αντίπαλο.
Η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση για το οργανωμένο έγκλημα τη διαφθορά, το βρώμικο χρήματα, τη δυσλειτουργία του κράτους δικαίου κ.ά.
H κυβέρνηση κατηγορεί την αντιπολίτευση για διασυνδέσεις με τη Ρωσία και υπονόμευση των δυτικών συμφερόντων στη Βαλκανική.
Οι Δυτικοί, σύμμαχο της τακτικής τους έχουν το χρόνο και την διπλωματική ψυχραιμία που θα ξεσκέπαζαν το πολιτικό παιχνίδι των αλβανικών κομμάτων.
Οι Δυτικοί έχουν κοινή στρατηγική, έχουν διαφορές ως προς τις λεπτομέρειες, αλλά πάντα έχουν μερικές εναλλακτικές λύσεις.
Η Αλβανία σε μεταβατική φάση
Θέλοντας ή μη, η Αλβανία εισέρχεται σε μια μεταβατική φάση για τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου, που σημαίνει ότι αναμένεται να περάσει από ένα χαμηλότερο, σε ένα ανώτερο στάδιο.
Μοναδική εγγύηση για την επιτυχία είναι οι Δυτικοί.
Για τις τύχες αυτής της χώρας, αποφάσιζαν πάντα οι Μεγάλοι ενώ ο εσωτερικός παράγοντας ήταν υπάκουος διότι ήθελε την εξουσία.
Μόλις ανέβαινε στην εξουσία, συμπεριφέρεται, λες και ήταν το κέντρο του κόσμου.
Και με τέτοια νοοτροπία, οι πολιτικές κρίσεις ανακυκλώνονταν.