Ποιος Τούρκος λέει: Η Κύπρος είναι ελληνική εδώ και 3.500 χρόνια

Γροθιά στο στομάχι επίσημης προπαγάνδας που προσπαθεί να επιβάλλει επί 40 χρόνια, τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας όσο και στην διεθνή σκηνή, το βαθύ κράτος της Τουρκίας είναι όσα έγραψε για την Κύπρο και την Γάζα ο Τούρκος δημοσιογράφος Uzay Bulut στην ισραηλινή εφημερίδα Israel Hayom.

Δεν έχουμε ακούσει ποτέ άλλοτε από έναν Τούρκο να ομολογεί ότι η χώρα εισέβαλε στην Κύπρο, έκανε εθνικό ξεκαθάρισμα και κατέχει παράνομα το βόρειο τμήμα του νησιού που εδώ και 3.500 χρόνια είναι ελληνικό.

Δεν έχουμε ακούσει ποτέ άλλοτε από έναν Τούρκο  να λέει ότι η Τουρκία έκανε στην Κύπρο προσχεδιασμένες εκτελέσεις, καταστροφή και συνεχιζόμενο δημογραφικό και πολιτιστικό βιασμό της Κύπρου.

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν αρκετοί σε αυτήν την χώρα είναι ότι η γεωστρατηγικές ισορροπίες έχουν αλλάξει και οι συμμαχίες δεν μπορούν να δομηθούν πάνω στην λογική που αντιμετωπίζαμε τα πράγματα την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.

Το άρθρο του δημοσιογράφου Uzay Bulut δεν είναι τυχαία γραμμένο σε ισραηλινή εφημερίδα ούτε είναι τυχαίο ότι η ισραηλινή εφημερίδα το έβαλε τυχαία.

Και δεν είναι μόνο ότι η Τουρκία τα έχει βάλει με το Ισραήλ.

Όσοι γνωρίζουν καλά και παρακολουθούν τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο, γνωρίζουν ότι η Χαμάς και η Γάζα είναι ο Δούρειος Ίππος της Τουρκίας για την ανάδειξη του Ερντογάν και της Μουσουλμανικής Τουρκίας σε ηγέτιδα δύναμη όλης της Μέσης Ανατολής.

Και όποιος κατέχει, όχι εδαφικά αλλά θρησκευτικά και οικονομικά , την Μέση Ανατολή είναι ο ηγέτης όλων των Μουσουλμάνων του κόσμου.

Μην ξεχνάτε ότι τις βάσεις αυτής της στρατηγικής τις έθεσε ο Αχμέτ Νταβούτογλου από το 2001 με κυρίαρχο στόχος να γίνει η Μουσουλμανική Τουρκία κορυφαίος στρατηγικός παίκτης στα πρότυπα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Διαβάστε το απόσπασμα από το άρθρο του δημοσιογράφου Uzay Bulut στην ισραηλινή εφημερίδα Israel Hayom:

Το δεύτερο γεγονός γεγονός αφορούσε τους επίσημους εορτασμούς για την τουρκική εισβολή, την αποίκηση και το εθνική εκκαθάριση στην βόρειο Κύπρο το 1974.

Φυσικά δεν χρησιμοποίησαν αυτές τις λέξεις. Αναφέρονται στην εισβολή τα τελευταία 40 χρόνια λέγοντας “ειρηνευτική αποστολή”.

Είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς αλλά είναι γεγονός: Η Τουρκική Εισβολή στην Κύπρο γιορτάζεται από τους Τούρκους επίσημους σαν ¨γιορτή ειρήνης και ελευθερίας”.

Και στην επιστολή Ερτογάν στον πρόεδρο της υπό κατοχή Κύπρου, τον Ντερβίς Έρογλου, έγραφε ότι «η ειρηνευτική επιχείρηση βοήθησε τους τουρκοκυπρίους να δουν το μέλλον με ελπίδα και εμπιστοσύνη και έφερε την σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο.

Όλος ο κόσμος έγινε μάρτυρας για το τι η Τουρκία έκανε το 1974 και πανηγυρίζει μέχρι σήμερα. Προσχεδιασμένες εκτελέσεις, καταστροφή, εθνικό ξεκαθάρισμα και συνεχιζόμενο δημογραφικό και πολιτιστικό βιασμό της Κύπρου. Αυτό που έγινε στην Κύπρο ήταν εισβολή, και η Τουρκία είναι ξένος εισβολέας στην Κύπρο. Η ιστορία είναι εκεί για να πει τι έγινε. Η Κύπρος ήταν ελληνική για 3500 χιλιάδες χρόνια και χριστιανική για 2000 χρόνια. Ποτέ η τουρκοκυπριακή μειονότητα, στη σύντομη παρουσία της στην κύπρο, δεν είχε δικό της μέρος στο νησί. Από το 1500 πχ μέχρι τον 20ο αιώνα, το βόρειο τμήμα του νησιού, ήταν πάντοτε ελληνικό και στη συνέχεια χριστιανικό.

Η τουρκική κυβέρνηση, αρνείται τις βασικές αλήθειες, γιορτάζει την εισβολή, τον εποικισμός της Κύπρο, όμως καταδικάζει τους ισραηλινούς οι οποίοι αμύνονται από τις ρουκέτες των τρομοκρατών. Όταν πρόκειται για ισχυρισμούς για χρήση δυσανάλογης βίας, η Τουρκία θα πρέπει να είναι η τελευταία που καταδικάζει τους άλλους καθώς έχει πλούσια εμπειρία και μεγάλη τεχνογνωσία σε αυτά τα εγκλήματα για να προσβάλει τους άλλους.

Η τουρκική κυβέρνηση, αρνείται τις βασικές αλήθειες, γιορτάζει την εισβολή, τον εποικισμός της Κύπρο, όμως καταδικάζει τους ισραηλινούς οι οποίοι αμύνονται από τις ρουκέτες των τρομοκρατών. Όταν πρόκειται για ισχυρισμούς για χρήση δυσανάλογης βίας, η Τουρκία θα πρέπει να είναι η τελευταία που καταδικάζει τους άλλους καθώς έχει πλούσια εμπειρία και μεγάλη τεχνογνωσία σε αυτά τα εγκλήματα για να προσβάλει τους άλλους».

Εδώ το πρωτότυπο αγγλικό  κείμενο που έγραψε ο Uzay Bulut:

On July 20, two important incidents were reported by the Turkish Radio and Television ‎Corporation, the country’s national public broadcaster.‎

The first report covered how Turkish officials, including Prime Minister Recep Tayyip Erdogan, were bashing Israel, the ‎‎”oppressor,” for initiating a military operation in Gaza. Of course, there was no mention of this being a response to hundreds of rockets fired into Israel by Hamas.‎ It also did not come as a shock that the broadcast did not utter a single word about Hamas aiming at civilian areas in Israel, rejecting a cease-fire offer that had been accepted by Israel, and using its own people, including children, as ‎human shields. ‎

Because of the biased reporting by both pro-government and anti-government media ‎outlets, the people of Turkey have been almost clueless about what actually has been going on in ‎Israel and Gaza since July 8. Thus they have held repeated angry mass protests in the ‎streets and on social media.‎They even poured cans of Coca-Cola into the streets, seemingly believing that the relatively small Coca-Cola plant in ‎Israel supplies all the Coca-Cola in Turkey. But reality doesn’t matter for these geniuses. There is no limit to the things one will do if motivated by pure and unadulterated hatred. ‎

The second report was about Turkish officials celebrating the 1974 Turkish ‎invasion, colonization and ethnic cleansing of northern Cyprus. ‎

Of course, their wording was not like that. They referred to the invasion as “a peace ‎operation,” just as they have done for 40 years.‎

It is hard to believe but it is true: The Turkish invasion of Cyprus is officially celebrated ‎by Turkish officials as “the peace and freedom festival.”‎

And Erdogan, in a letter to Dervis Eroglu, president of occupied northern Cyprus, ‎said: ‎”The peace operation has helped the Turkish Cypriot people look to the future with hope and ‎trust and has laid the foundations of peace and stability in the eastern Mediterranean.”‎

As the whole world witnessed, what Turkey did in 1974 and still celebrates is the planned executions, deaths, destruction, massive ethnic cleansing and ongoing cultural and demographic rape that it has committed in Cyprus.‎

What happened was an invasion, and Turkey remains an alien invader in Cyprus. History tells the story: Cyprus has been Hellenic for 3,500 years and Christian for 2,000 ‎years. Never did the Turkish Cypriot minority, during its brief presence on Cyprus, ‎hold on to any contiguous part of the island. From 1,500 BCE into the 20th century, the occupied north, like the entire island, was always Greek, and later, Christian.

But the destruction that Turkey caused was not only measured in human life. It did and still ‎does damage the Cypriot cultural heritage in the occupied part of the island.‎

It has plundered and systematically destroyed religious property, which has been a particular ‎target in an attempt to eradicate the cultural identity of the occupied area. Greek Orthodox ‎churches continue to be converted into mosques, vandalized or turned into entertainment ‎centers, livestock pens, barns, pubs and clubs. ‎

The Turkish government, denying these basic truths, celebrates the invasion and colonization of ‎Cyprus while bashing Israelis for protecting themselves from rockets and terrorist attacks in the homeland to which they have returned and where they have a historical and ethical right to stay.‎

When it comes to the allegations of using “disproportionate force,” Turkey should ‎be the last one to condemn others; it has rich experience and great expertise in the very crimes that it projects onto others. ‎

Is it not ironic that on the same day that Turkey celebrates a “peace” operation, an invasion as far ‎as the rest of the world is concerned, which killed thousands, destroyed cultural treasures of ‎immense historical value, displaced hundreds of thousands of people, and ethnically cleansed ‎the northern part of the island by force, it condemns Israel’s military operation in Gaza, calling for all ‎sorts of punitive measures to be taken against the Jewish state?‎

The difference, we will most likely soon find out, is that Israel will withdraw after it has ‎achieved its stated objective to put a stop to the constant rocket firing from Gaza. ‎Turkey, 40 years later, remains engaged in a monumental exercise to change the demographics of ‎the part of Cyprus that it continues to occupy, having failed to fulfill its own stated objective to ‎restore Cyprus’ constitutional order, and stands in constant violation of the very legal basis ‎it used as a pretext to invade by not recognizing the Republic of Cyprus. ‎

The rest of the world might call this hypocritical.‎