Υπάρχουν στη ζωή εκείνες οι στιγμές που είναι καθοριστικές. Κάτι γίνεται, ή κάτι δεν γίνεται, και η ζωή παίρνει μια εντελώς διαφορετική τροπή.
Έτσι έγινε και με τον Σκοτ Φαργκόρ, τον 39χρονο Αυστραλό επιχειρηματία που μέσα σε λίγα χρόνια έγινε δισεκατομμυριούχος. Από ένα γράμμα που δεν έφτασε στην ώρα του.
Ο Σκοτ, μόλις τελείωσε το Λύκειο, σκέφτηκε να μπει στη μεγαλύτερη στρατιωτική ακαδημία της χώρας. Αλλά το γράμμα από την ακαδημία που του πρόσφερε μια θέση, χάθηκε στο ταχυδρομείο.
Όταν τελικά έφτασε στην οικογένεια του Σκοτ, σχεδόν δύο μήνες μετά, είχε ήδη επιλέξει να πάει στο πανεπιστήμιο.
Αυτό το γράμμα που έχασε, τον έστειλε πανεπιστήμιο, όπου γνώρισε τον σημερινό συνεργάτη του, Μάικ Κάνον-Μπρουκς και πλέον έχουν γίνει οι πρώτοι Αυστραλοί δισεκατομμυριούχοι στον τομέα της τεχνολογία.
Χρησιμοποιώντας μόνο μια πιστωτική κάρτα, οι δύο συνεργάτες, που γνωρίστηκαν στο πανεπιστήμιο, χρηματοδότησε την εταιρεία λογισμικού Atlassian το 2002. Τώρα ο Nasdaq κοστολόγησε την εταιρεία στα 25 δισ. δολάρια, ενώ έκαστος έχουν περιουσία 7 δισ. δολαρίων.
«Εάν αυτό το γράμμα ερχόταν στην ώτα του, η ιστορία μου θα ήταν κάπως διαφορετική», παραδέχεται ο Scott στο BBC.
Από οικογένεια της εργατικής τάξης στο Σίδνεϊ, ο Σκοτ είχε από μικρός μια αγάπη για τος υπολογιστές. «Θυμάμαι ότι μια φορά έκλαιγα χωρίς σταματημό ένα βράδυ γιατί ένας φίλος μου είχε αποκτήσει έναν υπολογιστή και ήθελα κι εγώ». Τελικά οι γονείς του, του αγόρασαν ένα μεταχειρισμένο και πάλευε σχεδόν για ένα χρόνο για να τον κάνει να δουλέψει.
Ο προγραμματισμός ήρθε αργότερα. Ο Σκοτ και ο Μάικ γνωρίστηκαν στο πανεπιστήμιο. Σπούδαζαν Πληροφορική και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο πανεπιστήμιο του New South Wales στο Σίδνεϊ. Τελείωσαν τα μαθήματα και θέλησαν να δουλέψουν σε κάτι δικό τους.
Οι στόχοι τους ήταν απλοί: να μην φοράνε κοστούμι στη δουλειά και να βγάζουν περισσότερα από 48.500 αυστραλιανά δολάρια (35.000 αμερικανικά δολάρια) τον χρόνο. Αυτός ήταν περίπου ο μισθός που είχαν προτείνει σε συμφοιτητές τους μεγάλες τράπεζες και λογιστικές εταιρείες.
Αρχικά έκανα μια εταιρεία τεχνολογικής υποστήριξης που δεν πέτυχε ιδιαίτερα και μετά το γύρισαν στα εταιρικά λογισμικά. Κάποια στιγμή το 2003 ήρθε στο γραφείο ένα φαξ.
Ήταν μια παραγγελία από την American Airlines. Αυτό το φαξ είναι ακόμη κρεμασμένο στο γραφείο του Scott στα κεντρικά της εταιρείας στο Σίδνεϊ. Και ήταν το τέλος της επίμονης προσπάθειας να βρουν πελάτες. Τώρα ερχόντουσαν όλοι στην Atlassian.
«Αυτή ήταν η καθοριστική στιγμή που καταλάβαμε ότι θα τα καταφέρουμε».
Για τον Σκοτ, η επιτυχία της εταιρείας οφείλεται στο μοντέλο πωλήσεων. Το γεγονός ότι άρχισαν να διαθέτουν τα προϊόντα τους online, τους έκανε γνωστούς. Πλέον έχουν πελάτες εταιρείες όπως η Coca-Cola, το Twitter και η Visa.
Η Atlassian έχει πάρει το όνομά της από τον Άτλαντα της ελληνικής μυθολογίας και το 2015 μπήκε στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.
Αλλά τίποτα δεν ήρθε εύκολα. Είχαν αρκετές αποτυχίες, ακόμη και σήμερα χρειάζεται να αποσύρουν προϊόντα που δεν λειτουργούν και είναι πάντα με το μυαλό στο γραφείο.
Ο Σκοτ χρειάστηκε να φύγει από τον μήνα του μέλιτος για να πάει στο γραφείο να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα που είχε προκύψει. «Μου πήρε αρκετά χρόνια για να επανορθώσω στη γυναίκα μου», λέει.