Με επιτυχία εκτοξεύθηκε το σκάφος Beresheet του Ισραήλ, πάνω σε έναν πύραυλο Falcon 9 της Space X, από το ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα στις 03.45 ώρα Ελλάδας της Παρασκευής.
Το Ισραήλ φιλοδοξεί να γίνει η τέταρτη χώρα στην ιστορία που θα «πατήσει» στη Σελήνη, μετά τις ΗΠΑ, την ΕΣΣΔ (Ρωσία) και την Κίνα, με το χρηματοδοτούμενο από ιδιώτες μη επανδρωμένο ρομποτικό σκάφος, που σημαίνει «Γένεσις» στα εβραϊκά.
Εκτός από το Beresheet, ο πύραυλος μετέφερε στο διάστημα ένα δορυφόρο τηλεπικοινωνιών της Ινδονησίας και ένα πειραματικό δορυφόρο της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.
Αφού έθεσε σε τροχιά το φορτίο του, ο επαναχρησιμοποιούμενος πύραυλος επέστρεψε στη Γη και προσνηώθηκε πάνω σε ένα μη επανδρωμένο πλοίο στον Ατλαντικό Ωκεανό, 483 χιλιόμετρα ανοιχτά των ακτών της Φλόριντα.
Αν όλα πάνε καλά, η ρομποτική άκατος «Γένεσις», κόστους περίπου 100 εκατομμυρίων δολαρίων, βάρους 585 κιλών και μεγέθους πλυντηρίου πιάτων, θα γράψει τη δική της ιστορία, καθώς θα γίνει η πρώτη ιδιωτική διαστημοσυσκευή που θα φθάσει στο φεγγάρι, καθώς όλες οι προηγούμενες αποστολές ήσαν κρατικές.
Βασικός χρηματοδότης με 44 εκατ. δολάρια είναι ο ισραηλινο-νοτιοαφρικανός δισεκατομμυριούχος των τηλεπικοινωνιών Μόρις Καν, ενώ έχουν επίσης συνεισφέρει 24 εκατ. δολάρια το ζεύγος Μίριαμ και Σέλντον ‘Αντελσον, ιδιοκτήτες καζίνου και χρηματοδότες του Ρεπουμπλικανικού κόμματος στις ΗΠΑ. Η Ισραηλινή Υπηρεσία Διαστήματος συνέβαλε και αυτή με 2 εκατ. δολάρια.
Ο μη κερδοσκοπικός ισραηλινός οργανισμός SpaceIL, που ιδρύθηκε στο Τελ Αβίβ από τρεις νεαρούς μηχανικούς το 2011, είναι υπεύθυνος για την αποστολή, σε συνεργασία με την κρατική αεροδιαστημική βιομηχανία Israel Aerospace Industries (IAI).
Αντίθετα με τις επανδρωμένες αποστολές των δεκαετιών του 1960 και του 1970, που χρειάστηκαν μόνο τρεις μέρες για να φθάσουν στο φεγγάρι, το ισραηλινό σκάφος θα ακολουθήσει μια πολύ πιο μακρινή και πολύπλοκη διαδρομή και υπολογίζεται να φθάσει στη φωτεινή (ορατή) πλευρά της Σελήνης, στην πεδιάδα Mare Serenitatis του βορείου ημισφαιρίου, στις 11 Απριλίου.
Το σκάφος δεν προβλέπεται να λειτουργήσει περισσότερες από δύο μέρες πάνω στη σεληνιακή επιφάνεια.