Η Μεγάλη Αλβανία του Έντι Ράμα διεκδικεί ελληνικά εδάφη – Το σχέδιο προχωρά

Η Μεγάλη Αλβανία θα είναι η επόμενη νέα χώρα στα Βαλκάνια, υποστηρίζει σε άρθρο του ο Χασάν Χαϊντάρ Ντιάμπ που αναμεταδίδει το Βαλκανικό Περισκόπιο.

Ο συλλογισμός που αναπτύσσεται, για να υποστηριχθεί ως σχεδόν βέβαιη η Μεγάλη Αλβανία, είναι ο ακόλουθος:

Λίγο μετά τις 14 Δεκεμβρίου του 2018 ανακοινώθηκε η δημιουργία στρατού στο Κοσσυφοπέδιο.

Ο πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου Ραμούς Χαραντινάι εξέφρασε στα κοινωνικά δίκτυα τη μεγάλη του χαρά για τη συμφωνία με τον Αλβανό ομόλογό του, Έντι Ράμα, κατάργησης του διπλού ελέγχου στα σύνορα των δύο χωρών.

Διαβεβαίωσε ότι η πλήρης κατάργηση των συνόρων με την Αλβανία θα τεθεί σε ισχύ τον Μάρτιο και σύμφωνα με τους κανόνες του χώρου Σένγκεν.

Από την 1η Ιανουαρίου τα εμπορεύματα του Κοσσυφοπεδίου περνούν ανεμπόδιστα στο λιμάνι του Δυρραχίου.

Στοιχεία Ενοποίησης

Η κατάργηση των συνόρων μεταξύ του Κοσσυφοπεδίου και της Αλβανίας θα μπορούσε να αποτελέσει το πρώτο βήμα προς την ενοποίηση των βαλκανικών περιοχών που κατοικούνται από κατά πλειοψηφία ή μειοψηφία από Αλβανούς, αναφέρει ο αρθρογράφος.

Στις 26 Νοεμβρίου, η κοινή συνεδρίαση των κυβερνήσεων του Κοσσυφοπεδίου και της Αλβανίας πραγματοποιήθηκε στο Πετς.

Ο Ράμα και ο Χαραντινάι ανακοίνωσαν τη δημιουργία ενός κοινού ταμείου για την εξωτερική πολιτική.

Στόχος η προώθηση του Κοσσυφοπεδίου και της Αλβανίας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2025.

Ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι όλα αυτά τα βήματα είναι το ισοδύναμο της δημιουργίας της Μεγάλης Αλβανίας.

Ο σχεδιασμός αυτός πιθανόν να αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια, ξεκινώντας με την αντίθεση της διεθνούς κοινότητας.

Ωστόσο, Βαλκάνιοι εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι είναι μια διαδικασία που δύσκολα μπορεί να σταματήσει.

Μέχρι στιγμής, μόνο ο πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, αντέδρασε στην κατάργηση των συνόρων μεταξύ Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου.

Έντι Ράμα ο «Πατέρας του Έθνους»

Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας φαίνεται να είναι ο στρατηγός της υλοποίησης του αλβανικού ονείρου.

Αποκαλείται «Πατέρας του Έθνους», απολαμβάνει μεγάλης απήχησης και εμπιστοσύνης από τους Αλβανούς των Βαλκανίων.

Είτε προέρχονται από το Κοσσυφοπέδιο, είτε από τα Σκόπια, το Μαυροβούνιο και την Ελλάδα, αναμένουν την ευλογία του για οποιαδήποτε πολιτική απόφαση που τους επηρεάζει.

Προσέξατε κάτι; Ο αρθρογράφος βάζει στο «στόχαστρο» και την Ελλάδα.

Η αλβανική πλατφόρμα

Στη «Μακεδονία», όταν ήρθε στην εξουσία ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ, ιδρύθηκε η Αλβανική Πλατφόρμα.

Το κείμενο υπογράφηκε στα τέλη του 2017 και έθεσε τα θεμέλια ενός συνασπισμού των αλβανικών κομμάτων στη «Μακεδονία», με σκοπό την ένταξή τους στη νέα κυβέρνηση των Σκοπίων, αυξάνοντας σημαντικά τα δικαιώματά τους.

Οι Σλαβομακεδόνες εθνικιστές διαμαρτυρήθηκαν διακριτικά για αλβανοποίηση, γράφοντας για Αλβανο-σλαβική Ομοσπονδία που είναι το κατώφλι της ενσωμάτωσης του δυτικού τμήματος της χώρας στη Μεγάλη Αλβανία.

Στο Μαυροβούνιο

Οι προσδοκίες των εθνοτικών Αλβανών γίνονται ολοένα και πιο επίμονες στο Μαυροβούνιο.

Είναι παρόντες σε όλες τις κυβερνητικές δομές, από την κυβέρνηση μέχρι τις δημοτικές αρχές.

Στο τέλος του 2014, οι Αλβανοί κατάφεραν να κερδίσουν αυτονομία στο δήμο Τούζι (ένα προάστιο της Ποντγκόριτσα), που τους επιτρέπει να ελέγχουν τον τοπικό προϋπολογισμό.

Στη σημερινή κυβέρνηση οι Αλβανοί κατέχουν διάφορες υπουργικές θέσεις.

Επηρεάζουν την εξωτερική πολιτική του Μαυροβουνίου, όπου συγκλίνουν με το Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία.

Η αίσθηση της ύπαρξης ενός έθνους

Πέρυσι, ο Έντι Ράμα παρουσίασε την ιδέα μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, κοινών διπλωματικών αποστολών και ενός προέδρου στο κοινοβούλιο του Κοσσυφοπεδίου.

Σχετικά με τη δέκατη επέτειο του Κοσσυφοπεδίου, συζητήθηκε το γενικό μέλλον του Κοσσυφοπεδίου και της Αλβανίας.

Υπογραμμίστηκε το πολιτικό συμφέρον και των δύο πλευρών στη συγχώνευση των εδαφών τους.

Στον πολιτικό, οικονομικό και πολιτισμικό τομέα, οι σχέσεις του Κοσσυφοπεδίου με την Αλβανία είναι τόσο έντονες ώστε τα σύνορα που τους χωρίζουν να φαίνονται ανύπαρκτα.

Ο Ράμα ανακοίνωσε εκ των προτέρων τη δημιουργία ενός κοινού εκπαιδευτικού συστήματος και στις δύο χώρες και τη δημιουργία μιας κοινής αγοράς.

Η παρουσία των τεσσάρων διαφορετικών νομισμάτων- το λέι στην Αλβανία, το ευρώ στο Κοσσυφοπέδιο και στο Μαυροβούνιο, το δηνάριο στη Σερβία και το δηνάριο των Σκοπίων –δεν προβληματίζει κανέναν αφού το ευρώ κυκλοφορεί σε όλη την περιοχή.

Δεν έχει σημασία που ζουν, οι Αλβανοί πιστεύουν ότι ανήκουν στο ίδιο έθνος.

Αυτό συμβάλλει στην ενίσχυση των πιέσεων τα βαλκανικά εδάφη που κατοικούν.

Έτσι, κατά τον εορτασμό της Εθνικής Ημέρας της Αλβανίας, που είναι η ημέρα της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας, η 29η Νοεμβρίου 1912 στον Αυλώνα από τον Ισμαήλ Κεμάλ, διοργανώνονται γιορτές σε όλες τις χώρες που κατοικούν οι Αλβανοί.

Στους δρόμους και τις αγορές της Πρίστινα και των Σκοπίων έχουν μεγάλες σημαίες και χάρτες με τη Μεγάλη Αλβανία.

Συμπεριλαμβάνονται (στους χάρτες) εδάφη της «Μακεδονίας», της Ελλάδας, του Μαυροβουνίου και της Σερβίας, όπου ζουν Αλβανοί.

Τέλος, ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι τη δημιουργία μιας Μεγάλης Αλβανίας υποστηρίζουν τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Τουρκία.

Η ιδέα για μια Μεγάλη Αλβανία υποστηρίζεται από την Τουρκία, που θεωρεί ότι η ένωση των μουσουλμάνων Αλβανών θα αποτελέσει μέσο για την περαιτέρω ενίσχυση της παρουσίας και επιρροής της στα Δυτικά Βαλκάνια, καταλήγει ο Χασάν Χαϊντάρ Ντιάμπ.