Ο Μαδούρο αγνοεί τις «απειλές» των Ευρωπαίων, αλλά θέλει διάλογο με τον Τραμπ

Ο Μαδούρο απέρριψε κατηγορηματικά το Σάββατο στον ΟΗΕ το τελεσίγραφο που απηύθυναν αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, στο οποίο της δίνουν προθεσμία οκτώ ημερών για να προκηρύξει εκλογές προειδοποιώντας ότι σε περίπτωση που αυτό δεν συμβεί, θα αναγνωρίσουν την εξουσία του προέδρου της Εθνοσυνέλευσης Χουάν Γκουάιντο.

«Κανείς δεν θα μας δώσει προθεσμίες ούτε θα μας πει εάν πρέπει να προκηρυχθούν εκλογές ή όχι», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Βενεζουέλας Χόρχε Αρεάσα.

»Ποιοι είστε εσείς για να δίνετε τελεσίγραφο σε μια κυρίαρχη κυβέρνηση;».

«Αυτό είναι ανάμιξη», πρόσθεσε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη Βενεζουέλα, η οποία πραγματοποιείται έπειτα από αίτημα των Ηνωμένων Πολιτειών.

«Η Βενεζουέλα δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να μας επιβάλει καμία απόφαση ή εντολή», δήλωσε ο Αρεάσα τονίζοντας ότι καμιά δύναμη «δεν μπορεί να υπαγορεύσει στη χώρα μας το μέλλον της».

«Θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε την πορεία της δημοκρατίας μας», πρόσθεσε.

Παράλληλα ο επικεφαλής της διπλωματίας της Βενεζουέλας δήλωσε ότι ο πρόεδρος Νικολάς Μαδούρο συνεχίζει να ελπίζει στην διεξαγωγή μιας επικοινωνίας και ενός διαλόγου με τη διοίκηση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.

Η Ουάσινγκτον έχει αναγνωρίσει τον ηγέτη της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας Χουάν Γκουάιντο ως μεταβατικό πρόεδρο της νοτιοαμερικανικής χώρας και έχει ζητήσει την παραίτηση του Νικολάς Μαδούρο, του σοσιαλιστή προέδρου που είναι στην εξουσία από το 2013.

«Πρόθεσή μας είναι να καθιερώσουμε μια επικοινωνία και έναν διάλογο με την κυβέρνηση του προέδρου Τραμπ, η πρόταση αυτή υπάρχει και συνεχίζει να είναι στο τραπέζι.

»Αυτό επιδιώκαμε από την πρώτη μέρα που αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας», δήλωσε ο Χόρχε Αρεάσα κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης στο Συμβούλιο Ασφαλείας.

Ποιος είναι ο Νικολάς Μαδούρο

Ο Νικολάς Μαδούρο Μόρος γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1962 στο Καράκας της Βενεζουέλας από μια εργατική οικογένεια της μεσαίας τάξης.

Ο πατέρας του, Νικολάς Μαδούρο Γκαρσία, ήταν αρχηγός συνδικάτου και πέθανε σε ένα τροχαίο δυστύχημα στις 22 Απριλίου 1989.

Η μητέρα του, Τερέζα ντε Χεσούς Μόρος, γεννήθηκε στην Κούκουτα, μια πόλη στα σύνορα της Κολομβίας με την Βενεζουέλα «την 1η Ιουνίου 1929, όπως αναγράφεται στο δημοτολόγιο της Κολομβίας».

Ο Μαδούρο ανατράφηκε ως ρωμαιοκαθολικός παρόλο που το 2012 αναφέρθηκε ότι ήταν υποστηρικτής του Ινδού γκουρού Σάτια Σάι Μπάμπα και ότι είχε επισκεφτεί τον γκουρού στην Ινδία το 2005.

Ως προς το ζήτημα της φυλής, ο Μαδούρο έχει δηλώσει ότι είναι μεστίσο («μικτής φυλής»), αναφέροντας ότι κατάγεται από τους αυτόχθονες λαούς της Αμερικής και της Αφρικής.

Σε μια συνέντευξη το 2013 ο Μαδούρο δήλωσε ότι «οι παππούδες μου ήταν Ιουδαίοι και ασπάστηκαν τον καθολικισμό στην Βενεζουέλα».

Ο Μαδούρο έχει παντρευτεί δυο φορές. Ο πρώτος γάμος του ήταν με την Αντριάνα Γκέρα Άνχουλο, με την οποία απέκτησε τον μοναδικό του γιο, τον Νικολάς Μαδούρο τον Νεότερο.

Ο γιος του, γνωστός και ως «Nicolasito», εργάστηκε σε αρκετές κυβερνητικές θέσεις: αρχηγός του σώματος ειδικών επιθεωρητών, διευθυντής της Εθνικής Σχολής Κινηματογράφου και μέλος της Εθνοσυνέλευσης.

Αργότερα παντρεύτηκε την Σίλια Φλόρες, δικηγόρο και πολιτικό που αντικατέστησε τον Μαδούρο στην προεδρία της Εθνοσυνέλευσης τον Αύγουστο του 2006, όταν ο Μαδούρο παραιτήθηκε για να γίνει υπουργός Εξωτερικών. Έγινε η πρώτη γυναίκα που υπηρέτησε ως πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης.

Η σχέση τους ξεκίνησε από την δεκαετία του 1990 όταν η Φλόρες ήταν η δικηγόρος του Ούγκο Τσάβες, μετά τις προσπάθειες για πραξικόπημα στην Βενεζουέλα το 1992.

Παντρεύτηκαν τον Ιούλιο του 2013, μήνες μετά την εκλογή του Μαδούρο ως προέδρου της χώρας.

Παρόλο που δεν έχουν αποκτήσει παιδιά, ο Μαδούρο έχει τρία θετά παιδιά από τον πρώτο γάμο της συζύγου του με τον Ουόλτερ Ραμόν Γκαβίδια: τον Walter Jacob, τον Yoswel και τον Yosser.

Ξεκινώντας ως οδηγός λεωφορείων, ο Μαδούρο έγινε αρχηγός συνδικάτου προτού εκλεγεί στην Εθνοσυνέλευση της Βενεζουέλας το 2000.

Διορίστηκε σε διάφορες θέσεις μέσα στην κυβέρνηση της Βενεζουέλας υπό τον Ούγκο Τσάβες και τελικά το 2006 έγινε υπουργός Εξωτερικών.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, χαρακτηρίστηκε ως ο «ικανότερος διοικητής και πολιτικός μέσα στον στενό κύκλο του Τσάβες».