Η Γερμανία μετέτρεψε την Άνγκελα Μέρκελ σε μια από τις ισχυρότερες γυναίκες του κόσμου όταν την εξέλεξε επικεφαλής της χώρας. Τώρα είναι άραγε έτοιμη να επιλέξει έναν δεξιό γκέι για διάδοχό της; Ο Γενς Σπαν θα το διαπιστώσει σύντομα.
Στην προσπάθειά του να γίνει ο ηγέτης της κυβερνώσας Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU), ο νυν υπουργός Υγείας αντιμετωπίζει μια μάχη για να πείσει τα μέλη του κόμματος ότι οι συχνά καυστικές πολιτικές του απόψεις ταιριάζουν με το μέλλον της χώρας.
Ωστόσο, ως ένας δηλωμένος ομοφυλόφιλος ο Σπαν αντιμετωπίζει μια επιπλέον πρόκληση την οποία δεν συναντούν οι αντίπαλοί του, η Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ και ο Φρίντριχ Μερτς.
Πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν την υποβόσκουσα ομοφοβία σε μια χώρα, η οποία νομιμοποίησε μόλις πέρυσι τους γάμους μεταξύ ομοφύλων.
«Δεν θεωρώ ότι αυτό το συντηρητικό κόμμα είναι έτοιμο να προτείνει έναν ανοιχτά ομοφυλόφιλο καγκελάριο ή επικεφαλής του κόμματος», λέει στο Thomson Reuters Foundation ο Χέλμουτ Μέτζνερ, ένα μέλος του συμβουλίου του LSVD, της μεγαλύτερης ομοσπονδιακής οργάνωσης ΛΟΑΤΚΙ της Γερμανίας.
Ο 38χρονος Σπαν εξέφρασε την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος για την ηγεσία της CDU έπειτα από την ανακοίνωση της Μέρκελ ότι θα αποσυρθεί τον Δεκέμβριο και δεν θα επιδιώξει την επανεκλογή της στην καγκελαρία το 2021.
Ενόψει της εκλογικής διαδικασίας στις 7 Δεκεμβρίου ο Σπαν παρουσιάζει τον εαυτό του ως έναν άνθρωπο με αξίες, επιφυλακτικό απέναντι στους φιλελεύθερους αστούς και την παγκόσμια ελίτ.
Ωστόσο, αναφορικά με την προσωπική του ζωή, πολλοί από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους στους οποίους απευθύνεται τον θεωρούν μάλλον αουτσάιντερ: παντρεύτηκε τον επί μακρόν σύντροφό του τον Δεκέβριο του 2017, λίγους μήνες μετά την έγκριση από το γερμανικό κοινοβούλιο των γάμων μεταξύ ομοφυλοφίλων.
Η αποκάλυψη της σεξουαλικής του ταυτότητας κάνει κάποια παλιά μέλη του κόμματος να νιώθουν άβολα.
Ωστόσο, νεότερα μέλη θεωρούν ότι αυτό είναι κάτι που δεν τους αφορά και τον εκτιμούν για την προώθηση των συντηρητικών αξιών και για την απόφασή του να διεκδικήσει την θέση της Μέρκελ.
Παρά τις αυξανόμενες ανησυχίες για την άνοδο της ακροδεξιάς στην πολιτική της χώρας, η Γερμανία επιδεικνύει μεγάλη ανεκτικότητα απέναντι σε γκέι και σε τρανσέξουαλ.
Το Βερολίνο άλλωστε ήταν γνωστό ως ευρωπαϊκό κέντρο για την κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ και για τη νυχτερινή ζωή του πολύ πριν από την επανένωση της χώρας το 1990.
Μια έρευνα του 2013 από το ανεξάρτητο αμερικανικό ινστιτούτο Pew Research Center αποκάλυψε ότι το 87% των Γερμανών ερωτηθέντων θεωρούν ότι η ομοφυλοφιλία θα πρέπει να είναι αποδεκτή από την κοινωνία.
Μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας άλλωστε έχουν παρουσία στην πολιτική ζωή της χώρας.
Η Άλις Βάιντελ, μια πρώην τραπεζίτης της Goldman Sachs, που ηγείται της ΚΟ του ακροδεξιού κόμματος AfD, συζεί με την σύντροφό της με την οποία έχει δύο παιδιά.
Ερωτήματα παραμένουν ωστόσο για το αν η σεξουαλική ταυτότητα του Σπαν -αλλά και οι ίδιες οι πολιτικές του θέσεις- θα έθεταν σε κίνδυνο τις πιθανότητές του.
Παρά την φιλελεύθερη στάση της χώρας ως προς την ομοφυλοφιλία, η Γερμανία βρίσκεται στην 12η θέση της ετήσιας κατάταξης της ένωσης ILGA-Europe σχετικά με την προστασία των ΛΟΑΤΚΙ.
Στην κατάταξη η Γερμανία ακολουθεί μικρότερες χώρες όπως η Μάλτα και η Πορτογαλία και άλλες μεγάλες δυνάμεις όπως η Βρετανία ή η Γαλλία.
«Πολλά μέλη της CDU μου έχουν πει ανοιχτά ότι αν ο Σπαν γινόταν αρχηγός του κόμματος θα το εγκατέλειπαν, είτε επειδή είναι αντιδραστικό στοιχείο είτε επειδή αισθάνονται ότι ένα χριστιανικό κόμμα δεν μπορεί να έχει γκέι αρχηγό», λέει ο Γερμανός πολιτικός σχολιαστής Άλαν Πόζενερ.
Η στήριξη του Σπαν για την πολιτική περί του νόμου και της τάξης, όπως η θέσπιση ενός πλαφόν στον αριθμό των αιτούντων άσυλο, επίσης θα παίξει ρόλο στις επερχόμενες εκλογές, υποστηρίζουν σχολιαστές.
«Εχει για πρότυπό του, το έχει πολλές φορές δηλώσει, τον Σεμπάστιαν Κουρτς», λέει ο Πόζενερ αναφερόμενος στον αυστριακό πρωθυπουργό που είναι επικεφαλής μιας συμμαχίας με το ακροδεξιό Κόμμα Ελευθερίας.
Ωστόσο, ο διορισμός ενός ανοιχτά ομοφυλόφιλου καγκελάριου θα έστελνε ένα μήνυμα ανοχής, λέει ο Θόρστεν Μπένερ, ο διευθυντής ενός think-tank, που εδρεύει στο Βερολίνο.
«Ο Σπαν δεν είναι ένας μαχητής των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, αλλά αν γινόταν αρχηγός κόμματος ή ίσως και καγκελάριος θα έστελνε ένα μήνυμα, με τον ίδιο τρόπο που έστειλε μήνυμα η ανάδειξη μιας γυναίκας στη θέση αυτή», προσθέτει ο Μπένερ.
Πράγματι, πολλοί εντός της CDU αμφισβήτησαν την άποψη ότι η σεξουαλική ταυτότητα του Σπαν θα ήταν ζήτημα. «Όχι πλέον», λέει ο Αλεξάντερ Βοτ, ο επικεφαλής της ομάδας ΛΟΑΤΚΙ του κόμματος.