Φέτος η σοδειά σιταριού στη Συρία ήταν η μικρότερη εδώ και τρεις δεκαετίες, ανακοίνωσε ο ΟΗΕ.
Για την ακρίβεια, είναι μειωμένη κατά 70% από ό,τι πριν τον πόλεμο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, το 2018 η Συρία παρήγαγε 1,2 εκατομμύρια τόνους σιτάρι, ενώ πριν τον πόλεμο παρήγαγε 4,1 εκ. τόνους ετησίως.
Πρόκειται για μια πραγματικότητα που πιέζει την κυβέρνηση Άσαντ, καθώς η αραβική πίτα, δηλαδή το ψωμί των Σύρων, είναι επιδοτούμενο τρόφιμο.
Η πτώση στην παραγωγή σιταριού σημειώθηκε παρά την καλύτερη πρόσβαση σε γεωργική γη, λόγω της απελευθέρωσης πολλών εδαφών και του βελτιωμένου επίπεδου ασφαλείας.
Οφείλεται στις ζημιές που έχουν υποστεί οι υποδομές μετά από επτά χρόνια πολέμου σε συνδυασμό με την ξηρασία που πλήττει τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Στην ξηρασία έχει ευθύνες και η Τουρκία, που δεν επιτρέπει στα νερά του Ευφράτη να κυλάνε όπως παλαιότερα, μειώνοντας τη ροή των υδάτων από τα φράγματα στο έδαφός της.
Από την άλλη, οι περισσότεροι αγρότες επέλεξαν να μην πουλήσουν το σιτάρι τους στην κυβέρνηση, στην κατοχή της οποίας περιήλθαν μόνο 250.000 τόνοι.
Πούλησαν σε εκείνους τους ιδιώτες που πρόσφεραν τις υψηλότερες τιμές, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις σιτάρι διακινήθηκε λαθραία προς την Τουρκία και το Ιράκ.
Πριν τον πόλεμο η Συρία εξήγαγε το 1 εκ. τόνους σιταριού από τα 4 εκ. τόνους που παρήγαγε.
Τώρα, με τη φετινή παραγωγή στους 1,2 εκ. τόνους, η κυβέρνηση Άσαντ είναι αναγκασμένη να εισάγει σιτάρι.
Όπως δήλωσε τον περασμένο Ιούνιο ο Σύρος υπουργός Εμπορίου, η χώρα του θα εισάγει 1,5 τόνους σιταριού κυρίως από τη Ρωσία.
Τα εύφορα εδάφη βρίσκονται στον βορρά, στα συριακά εδάφη της λεγόμενης Εύφορης Ημισελήνου, ωστόσο για μεγάλο χρονικό διάστημα οι περιοχές αυτές ήταν υπό την κατοχή του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ Κάιντα.
Όταν το Ισλαμικό Κράτος εκδιώχτηκε από την περιοχή το 2017, αυτό που άφησε πίσω του ήταν ερείπια.