Τις επόμενες εβδομάδες ο Ερντογάν πρέπει να αποφασίσει που θα τοποθετηθεί γεωπολιτικά

«O Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει να πάρει μερικές σημαντικές αποφάσεις. Το τι θα κάνει τις επόμενες εβδομάδες θα καθορίσει το πού θα τοποθετηθεί γεωπολιτικά η Τουρκία σε μια στιγμή που κινδυνεύουν τόσο η οικονομική της σταθερότητα όσο και η ασφάλειά της».

Αυτό αναφέρει σε άρθρο του ο Ντέιβιντ Γκάρντνερ αρθρογράφος των Financial Times.

Όπως σημειώνει: «Η νομισματική της κρίση, που έχει οδηγήσει φέτος σε πτώση κατά 40% της λίρας έναντι του δολαρίου και σε επικίνδυνη αύξηση του εξωτερικού της χρέους, έχει προς στιγμήν παγώσει.

»Οι Ηνωμένες Πολιτείες όμως έχουν επιβάλει κυρώσεις εναντίον Τούρκων υπουργών και εναντίον των τουρκικών εξαγωγών λόγω της συμμαχίας της Τουρκίας με τη Ρωσία, της παραβίασης των μέτρων κατά του Ιράν και της κράτησης ενός Αμερικανού πάστορα με τις κατηγορίες της κατασκοπείας και της τρομοκρατίας.

»Τελευταία κυκλοφορούν φήμες ότι η Τουρκία θα απελευθερώσει τον Άντριου Μπράνσον, που κατηγορείται για σχέσεις με το ισλαμικό δίκτυο του Φετουλάχ Γκιουλέν και με το ΡΚΚ.

»Η επόμενη ακρόαση του δικαστηρίου είναι στις 12 Οκτωβρίου, αλλά κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά τους ισχυρισμούς του Ερντογάν ότι το δικαστικό σύστημα της χώρας του είναι ανεξάρτητο.

»Ανοίγοντας αυτή την εβδομάδα τις εργασίες του ανίσχυρου κοινοβουλίου του, ο Τούρκος πρόεδρος υιοθέτησε πολεμοχαρείς τόνους.

»Κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι χρησιμοποιούν τους συμμάχους του ΡΚΚ (τους Κούρδους δηλαδή) εναντίον των τζιχαντιστών του ISIS και κατήγγειλε τη χρησιμοποίηση του πάστορα ως προσχήματος για την επιβολή κυρώσεων».

Ο αρθρογράφος των Financial Times αναφέρει σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο ότι:

«Οι εκρήξεις του Ερντογάν στο παρελθόν έδωσαν κατά κανόνα τη θέση τους στη διπλωματική ηρεμία.

»Αυτή τη φορά όμως η οργή της Ουάσινγκτον για τη στάση της Άγκυρας συνοδεύεται από τη δυσαρέσκεια της Τουρκίας για την αμερικανική στάση απέναντι στη Συρία και τους γκιουλενιστές.

»Οι σύμμαχοι του Ερντογάν μιλούν για μια παγκόσμια αντιαμερικανική συμμαχία με τη Ρωσία, την Κίνα, ακόμη και την ΕΕ.

«Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η ομάδα που κυβερνά την Αμερική νοσταλγεί την παλιά Τουρκία που κυβερνιόταν με τηλεκοντρόλ», λέει ένας από αυτούς.

»Εύθραυστη είναι και η συμμαχία του Ερντογάν με τον Πούτιν.

»Αφού ξεκίνησε ζητώντας την ανατροπή του Άσαντ, ο τούρκος πρόεδρος ήρθε κοντά στον Ρώσο ομόλογό του όταν ο τελευταίος έστειλε πριν από τρία χρόνια την αεροπορία του για να σώσει το καταρρέον καθεστώς της Δαμασκού.

»Μόνο με τις ευλογίες του Πούτιν έχει καταφέρει ο Ερντογάν να εγκαθιδρύσει από ο 2016 ένα τουρκικό προτεκτοράτο στη βορειοδυτική Συρία.

»Ο βασικός του στόχος είναι να περιορίσει την επιρροή των στηριζόμενων από τις ΗΠΑ κουρδικών δυνάμεων που ελέγχουν το ένα τρίτο της συριακής επικράτειας».

»Τώρα, η Ρωσία έχει σταματήσει την επίθεση του Άσαντ εναντίον της Ιντλίμπ, του τελευταίου οχυρού των σουνιτών ατάκτων.

»Σε αντάλλαγμα, περιμένει από την Άγκυρα να χωρίσει τους άτακτους στους «καλούς» (που υποστηρίζονται από την Τουρκία) και στους «κακούς» (τους τζιχαντιστές).

»Μέχρι τις 15 Οκτωβρίου, η Τουρκία θα πρέπει να «ξεγράψει» 20.000 τζιχαντιστές και να αφαιρέσει τα βαρέα όπλα από τους δικούς της.

»Κάτι τέτοιο δεν είναι πολύ πιθανό. Η αιματοχυσία που πολλοί φοβήθηκαν στην Ιντλίμπ θα δώσει μάλλον τη θέση της σε μια πιο στοχευμένη, αλλά επίσης αιματηρή επίθεση.

»Η Τουρκία θα θεωρηθεί συνένοχη από τους τζιχαντιστές και θα υποστεί αντίποινα ανάλογα μ’ εκείνα της περιόδου 2015-16» υπογραμμίζει.

«Δεν είναι περίεργο λοιπόν που ο Ερντογάν προσπαθεί να αναθερμάνει τις σχέσεις του με την ΕΕ, όπως φάνηκε και από την πρόσφατη επίσκεψή του στη Γερμανία.

»Ελπίζει σε νέες επενδύσεις, καθώς και σε επιπλέον βοήθεια για τη φιλοξενία 3,5 εκατομμυρίων σύρων προσφύγων στο τουρκικό έδαφος.

»Οργανώνει επίσης σύνοδο με τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Ρωσία για τις εξελίξεις στη Συρία» αναφέρει.

To TRIBUNE λέει:

Οι τρομοκρατικές επιθέσεις του 2015-2016 στην Τουρκία -υποτίθεται από τζιχαντιστές, το Ισλαμικό Κράτος δεν ανέλαβε για καμία την ευθύνη- είχαν πάντα στόχο Κούρδους ή αριστερούς και ποτέ Τούρκους. Η σημαντική αυτή λεπτομέρεια διαφεύγει από τον αρθρογράφο των Financial Times.

Το καθεστώς του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν υπήρξε ποτέ στόχος των τζιχαντιστών, διότι το καθεστώς Ερντογάν ήταν και είναι η χώρα προστάτης των ισλαμιστών τρομοκρατών.