Σερχέντ Βαρτό (Κούρδος αξιωματούχος): Ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή είναι ο Τρίτος Παγκόσμιος

Την ανάλυση ότι ο πόλεμος με τους τζιχαντιστές στη Μέση Ανατολή είναι στην πραγματικότητα ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, από τον οποίο θα προκύψει ένας νέος κόσμος, έκανε ο Κούρδος αξιωματούχος Σερχέντ Βαρτό, μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών της Ένωσης Κοινοτήτων Κουρδιστάν, σε συνέδριο με θέμα «Αλλαγές στη Μέση Ανατολή, το μέλλον της περιοχής και οι Κούρδοι» που διεξήχθη στα τέλη Ιουλίου στη Σουλεϊμανίγια του ιρακινού Κουρδιστάν.

Όπως υπογράμμισε, το παγκόσμιο σύστημα αντιμετωπίζει δομική κρίση, η οποία αποτυπώνεται ξεκάθαρα στον πόλεμο και στη συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή. «Εάν προσέξετε θα δείτε ότι όλες οι σημαντικές δυνάμεις του κόσμου εμπλέκονται στον συνεχιζόμενο πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή είναι στην πραγματικότητα ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος», υποστήριξε.

Σύμφωνα με τον Σερχέντ Βαρτό, «μια νέα Μέση Ανατολή και ένα παγκόσμιο σύστημα θα εγκαθιδρυθεί μετά το τέλος αυτού του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, όπως συνέβη μετά τον Πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο».

Το εάν οι Κούρδοι θα είναι μέρος αυτού του νέου συστήματος είναι ένα από τα πλέον σημαντικά ζητήματα αυτού του πολέμου, τόνισε, προσθέτοντας ότι από το κουρδικό ζήτημα θα καθοριστεί τόσο το περιεχόμενο όσο και το μέλλον του νέου συστήματος. «Εάν οι Κούρδοι βρουν χώρο στο νέο σύστημα, η Μέση Ανατολή θα αποκτήσει δημοκρατικό περιεχόμενο».

«Υπάρχουν δυνάμεις σε αυτό τον τον πόλεμο που δεν θέλουν οι Κούρδοι να αποκτήσουν υπόσταση, ούτε να έχουν μια θέση στο επακόλουθο μεσανατολικό σύστημα. Επίσης δεν επιθυμούν τον εκδημοκρατισμό της Μέσης Ανατολής. Η πιο σημαντική από αυτές τις δυνάμεις είναι η Τουρκία», είπε.

Όπως εξήγησε, «από την αρχή, το παγκόσμιο σύστημα όρισε την Τουρκία ως φύλακα ενός συστήματος εθνών-κρατών στη Μέση Ανατολή. Η Δημοκρατία της Τουρκίας για την ακρίβεια θεωρούσε πάντοτε τους Κούρδους ως τη μεγαλύτερη απειλή στη δική της εκδοχή έθνους-κράτους που οικοδομήθηκε στην άρνηση και στην αφομοίωση των άλλων λαών».

«Για αυτό τον λόγο», συνέχισε, «οι φόβοι του τουρκικού κράτους μεγάλωσαν καθώς μεγάλωνε ο αγώνας των Κούρδων, ιδίως στο βόρειο Κουρδιστάν (σ.σ. νοτιοανατολική Τουρκία). Για αυτό τον λόγο ο κουρδικός λαός κηρύχτηκε στο σύνολο του εχθρός».

Πρόσθεσε μάλιστα ότι η ίδια τουρκική πολιτική αφομοίωσης πραγματοποιήθηκε με την επίθεση και κατοχή του κουρδικού καντονιού της Αφρίν στη βορειοδυτική Συρία από τον τουρκικό στρατό και τους μισθοφόρους του ισλαμιστές.

Κατηγόρησε μάλιστα τη Ρωσία, το Ιράν και τη Συρία ότι έδωσαν την έγκριση και παρείχαν υποστήριξη στην τουρκική επίθεση ενάντια στους Κούρδους στη βορειοδυτική Συρία. Το ίδιο συμβαίνει και με την τουρκική εισβολή στο ιρακινό Κουρδιστάν.

«Αν και οι Κούρδοι αντιμετωπίζουν ορισμένα προβλήματα με το ιρακινό κράτος, το Ιράκ είναι η μόνη χώρα που αναγνωρίζει την κουρδική παρουσία και υπόσταση στο Σύνταγμά του. Στην πραγματικότητα το τουρκικό κράτος, εκμεταλλευόμενο τα προβλήματα της διαδικασίας του (σ.σ. κουρδικού) δημοψηφίσματος (σ.σ. ανεξαρτησίας στο ιρακινό Κουρδιστάν), επιχειρεί να επαναφέρει τις αντικουρδικές πολιτικές και μέσα στο Ιράκ».

Η Τουρκία, όπως επεσήμανε, δημαγωγικά ισχυρίζεται και προσπαθεί να πείσει τους άλλους ότι μάχεται ενάντια στο Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK) και στις Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) στη Συρία, ωστόσο, στόχος είναι ο κουρδικός λαός και τα όσα έχει πετύχει στο συριακό Κουρδιστάν (Ροζάβα) και στο νότιο (σ.σ. ιρακινό) Κουρδιστάν.

Οι Κούρδοι αντάρτες του PKK κατάφεραν να σταματήσουν την προέλαση του τουρκικού στρατού στο ιρακινό Κουρδιστάν, είπε, τονίζοντας ότι η κουρδική αντίσταση θα συνεχιστεί μέχρι την τελική νίκη.