Tην απόφαση της Ιταλίας να κλείσει τα λιμάνια της στους μετανάστες επέκρινε στην Ισπανία την Τετάρτη o επικεφαλής της ισπανικής διπλωματίας, προτείνοντας παράλληλα την υιοθέτηση μιας πιο μακροπρόθεσμης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προσφυγική κρίση, η οποία – όπως προειδοποίησε – είναι «πιο σοβαρή από την κρίση του ευρώ».
Η Ιταλία έκλεισε τη μεταναστευτική οδό που περνούσε από τη Λιβύη «με συζητήσιμο τρόπο» και η εξέλιξη αυτή «χωρίς καμιά αμφιβολία θα δημιουργήσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο πολύ πιο σοβαρά προβλήματα από αυτά που δημιουργήθηκαν στις ανατολικοευρωπαϊκές χώρες», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας Τζουζέπ Μπορέλ, μιλώντας σε ανταποκριτές του ξένου Τύπου.
Οι χώρες στο ανατολικό τμήμα της Ε.Ε. αρνούνται να υποδεχθούν τους πρόσφυγες που οι Βρυξέλλες θέλουν να ανακατανεμηθούν σε όλες τις χώρες-μέλη.
Αφού απώθησε πολλά πλοία που μετέφεραν μετανάστες και πρόσφυγες που διασώθηκαν στη Μεσόγειο, η Ρώμη συνέδεσε την υποδοχή μεταναστών στα λιμάνια της με την ανάληψη της ευθύνης για μεγάλο μέρος τους από τα άλλα κράτη-μέλη.
Η Ισπανία υποδέχθηκε ένα από τα πρώτα πλοία, του οποίου τον ελλιμενισμό αρνήθηκε να επιτρέψει η ιταλική κυβέρνηση. Οι 630 μετανάστες που επέβαιναν στο πλοίο αυτό αποβιβάστηκαν τελικά στη Βαλένθια την 17η Ιουνίου.
Η λύση στη μεταναστευτική κρίση «δεν μπορεί να συνίσταται σε κάποιου είδους μόνιμη διευθέτηση» για να μοιράζονται οι χώρες μέλη τους μετανάστες που αποβιβάζονται σε ευρωπαϊκά λιμάνια, υποστήριξε ο Μπορέλ.
Η Ισπανία θα μπορούσε επίσης παρομοίως να απαιτήσει να μοιραστούν κι οι άλλες χώρες τους μετανάστες που εισέρχονται στην επικράτειά της περνώντας τα χερσαία σύνορα στους ισπανικούς θύλακες στο Μαρόκο, αλλά δεν πρόκειται να το κάνει, σημείωσε ο Ισπανός ΥΠΕΞ.
Μια αληθινή πολιτική για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης θα συνίστατο στο να τεθεί το εξής ερώτημα:
«Τα επόμενα 20 ως 30 χρόνια, τι θα κάνουμε με τα 200 εκατομμύρια επιπλέον κατοίκους που θα αποκτήσει το Σάχελ; Αυτό προσπαθώ να βάλω στο τραπέζι», συνέχισε ο Μπορέλ, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του στις αρχές του Ιουνίου.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να «ασκεί πολιτική» για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης «επιτόπου, στις χώρες προέλευσης, σε διαφορετική περίπτωση δεν κάνουμε τίποτε περισσότερο από το να μεταφέρουμε την πίεση από το ένα μέρος στο άλλο», συμπλήρωσε ο πρώην πρόεδρος του Ε.Κ., επισημαίνοντας ότι το κλείσιμο της λιβυκής οδού απλώς εξέτρεψε τους μετανάστες προς το Μαρόκο και προς την Ισπανία, όπου φθάνουν από την αρχή της τρέχουσας χρονιάς περισσότεροι μετανάστες απ’ ό,τι στην Ιταλία.
Ο ίδιος παρατήρησε πως «η κρίση των μεταναστών είναι πιο δύσκολο να επιλυθεί απ’ ό,τι η κρίση του ευρώ, διότι είναι πολύ πιο δομική, πολύ πιο μόνιμη, θίγει πολύ περισσότερο διαστάσεις συναισθηματικές, πολιτισμικές και ζητήματα ταυτότητας».
Ωστόσο, όπως είπε, «οι ευρωπαϊκές κοινωνίες δεν βρίσκονται στη διανοητική κατάσταση που θα τους επέτρεπε να την αντιμετωπίσουν».