Ανοικτή επιστολή-έκκληση να μην γίνει κανένας συμβιβασμός με το αυταρχικό καθεστώς του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και βαρύ κατηγορώ προς την ευρωπαϊκή πολιτική απηύθυνε από το κελί του στις φυλακές της Αδριανούπολης ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ηγέτης του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP) και υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές της 24ης Ιουνίου.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε κατ΄αποκλειστικότητα από την εφημερίδα Le Monde. Ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς μεταφέρθηκε στις φυλακές εδώ και έναν χρόνο και οκτώ μήνες, αφού συνελήφθη στο Ντιγιάρμπακιρ, εκεί όπου κατοικεί η οικογένειά του. «Μία απόσταση 1.700 περίπου χιλιομέτρων με χωρίζει πλέον από την (οικογένεια) και τους φίλους μου», γράφει εξηγώντας ότι ως υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει κρατηθεί σε όλες σχεδόν τις φυλακές των κουρδικών περιοχών της Τουρκίας, ποτέ όμως για τόσο μεγάλο διάστημα.
«Ωστόσο, η τύχη μου δεν μου φαίνεται και πολύ διαφορετική από την τύχη των άλλων κρατουμένων, εκτός του ότι είμαι ένας γνωστός πολιτικός κρατούμενος. Υπάρχουν σήμερα στις τουρκικές φυλακές δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που φυλακίσθηκαν με τον χαρακτηρισμό “τρομοκράτες”, απλώς και μόνο διότι έκαναν χρήση του δικαιώματός τους να εκφρασθούν και να οργανωθούν ελεύθερα».
Ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ο δημοφιλής ηγέτης του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών που συγκέντρωσε στις βουλευτικές εκλογές του 2015 πάνω από το 10% των ψήφων, θεωρεί ότι η τύχη εκείνων που αντιτίθενται στον Ερντογάν και δεν βρίσκονται στην φυλακή «είναι από ορισμένες απόψεις καλύτερη από την δική μας και από άλλες είναι πολύ χειρότερη».
Είναι καλύτερη ως προς το ότι μπορούν να μετακινηθούν ελεύθερα, ως προς το ότι δεν είναι χωρισμένοι από τα αγαπημένα τους πρόσωπα και μπορούν να περπατήσουν όσο θέλουν στα χωράφια με τα ηλιοτρόπια (η φυλακή όπου κρατείται ο Ντεμιρτάς βρίσκεται ανάμεσα σε αγρούς με ηλιοτρόπια).
Είναι χειρότερη ως προς το γεγονός ότι δεν είναι όσο ελεύθεροι είμαστε εμείς πίσω από τα κάγκελα. Αρκεί ένα σχόλιό τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κάποιες φράσεις στην δουλειά ή στον δρόμο κατά της εξουσίας του Ερντογαν και του κόμματός του, του AKP, μία επίκριση κατά της πολιτικής του Κράτους ως προς το Κουρδικό ή ακόμη η διοργάνωση μίας εκπαιδευτικής συνάθροισης για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή ακόμη να μην κάνουν τίποτε απολύτως αλλά να γίνουν στόχος ανώνυμης συκοφαντίας για να βρεθούν στο δευτερόλεπτο στην φυλακή». Γιατί στην φυλακή «δεν φοβόμαστε την κυβέρνηση. Εκείνοι που ζουν έξω ζουν σε μία ανοικτή φυλακή».
Ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές από το κελί της φυλακής του «διότι έτσι θέλησε ο Ερντογάν». Εμεινε στην φυλακή για έναν χρόνο πριν συναντήσει ένα δικαστή. «Δεν βλέπω τίποτε που μπορεί να με κάνει να πιστέψω ότι θα έχω μία δίκαιη δίκη. Δεν περιμένω τίποτε, καμία δικαιοσύνη από δικαστές και εισαγγελείς που τρέμουν μπροστά στο Ερντογάν».
«Πρέπει να παραδεχθούμε ότι η ευρωπαϊκή πολιτική δεν κάνει πολλά πράγματα για να υποστηρίξει τους πολίτες της Τουρκίας στον αγώνα τους για την ελευθερία, μέσα στην ανοικτή φυλακή τους. Οι εκλογές αυτές που θα διεξαχθούν προσεχώς στην Τουρκία θα εκφράσουν πριν από όλα μία επιλογή ανάμεσα στην δικτατορία και την δημοκρατία.
Είναι φυσικό, μπορώ να κατανοήσω ότι οι ευρωπαϊκές χώρες θέλουν πάνω απ΄όλα μία πολιτικά και οικονομικά σταθερή Τουρκία», γράφει ο Ντεμιρτάς και αναρωτιέται πώς οι ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν βλέπουν ότι το ίδιο το αυταρχικό καθεστώς του Ερντογάν είναι η πηγή της απόλυτης αστάθειας.
Και πώς οι ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν βλέπουν ότι το να κλείνουν τα μάτια στις αντιδημοκρατικές καταχρήσεις του Ερντογάν για να εξυπηρετήσουν βραχυπρόθεσμα ορισμένες από τις ανάγκες τους στο οικονομικό και τον μεταναστευτικό τομέα, δεν οδηγεί πουθενά.
Ο Ερντογάν υποσχέθηκε στους υποστηρικτές του ότι θα οδηγήσει στηn εκτέλεση τον Σελαχατίν Ντεμιρτάς και εκείνος απευθύνει της εξής ερώτηση στους Ευρωπαίους:
«Με το πρόσχημα ότι δεν μπορούμε να γυρίζουμε προς τα πίσω, έχετε σε τέτοιο βαθμό εγκαταλείψει τις ευρωπαϊκές αξίες που τολμάτε να κάθεστε στο ίδιο τραπέζι με έναν άνθρωπο που υπόσχεται στους ψηφοφόρους του το κεφάλι ενός από τους συνυποψηφίους του για την προεδρία της Δημοκρατίας;».
Σε ό,τι με αφορά, «…θα συνεχίσω να αγωνίζομαι χωρίς να υποχωρήσω ένα βήμα, όποιο και αν είναι το τίμημα. Διότι γνωρίζω ότι στην Τουρκία υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι που αγωνίζονται σαν και μένα για την ειρήνη και την δημοκρατία, που δεν θα κάνουν κανέναν συμβιβασμό με το αυταρχικό αυτό καθεστώς. Ας συνεχίσουμε τον αγώνα μας για την ισότητα, την δικαιοσύνη και την ελευθερία, ανεξάρτητα με το αποτέλεσμα των εκλογών».