Το Ιράν διέψευσε ότι έδωσε όπλα στο Μέτωπο Πολισάριο στη Δυτ. Σαχάρα κατά του Μαρόκου

Η Τεχεράνη διέψευσε την Τετάρτη «σθεναρά» τις κατηγορίες του Μαρόκου, που ανακοίνωσε τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεών του με το Ιράν, το οποίο κατηγόρησε ότι διευκόλυνε τη μεταφορά φορτίου όπλων στο Πολισάριο, κίνημα για την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας.

Αντίπαλος του Ιράν στην περιοχή, η Σαουδική Αραβία δήλωσε από την πλευρά της ότι τάσσεται στο πλευρό του Μαρόκου, ενώ αξιωματούχος του Μετώπου Πολισάριο διέψευσε και αυτός κατηγορηματικά τις κατηγορίες της Ραμπάτ.

Το Μαρόκο, το οποίο διατηρεί στενές σχέσεις με τη Σ. Αραβία, ανακοίνωσε την Τρίτη ότι διακόπτει τις διπλωματικές του σχέσεις με την Τεχεράνη, με τον υπουργό Εξωτερικών Νάσερ Μπουρίτα να κατηγορεί το Ιράν ότι διευκόλυνε, μέσω της λιβανικής Χεζμπολάχ, την παράδοση φορτίου όπλων στο Πολισάριο.

Καθώς το ανεξάρτητο κίνημα των Σαχραουΐ υποστηρίζεται ιστορικά από την Αλγερία, η Ραμπάτ δήλωσε ότι ένας «παράγοντας» στην πρεσβεία του Ιράν στο Αλγέρι συμμετείχε στην επιχείρηση.

Διαψεύδοντας «σθεναρά» τις κατηγορίες αυτές, το ιρανικό υπουργείο Εξωτερικών έκανε λόγο σε ανακοίνωσή του για ένα «πρόσχημα» προκειμένου να διακοπούν οι διπλωματικές σχέσεις.

«Η υπόθεση αυτή στερείται κάθε βάσης», ανέφερε το υπουργείο, το οποίο διαβεβαιώνει πως η Ισλαμική Δημοκρατία έχει ως κανόνα τον «σεβασμό» της «κυριαρχίας και της ασφάλειας» των χωρών με τις οποίες διατηρεί διπλωματικές σχέσεις, καθώς και της «μη ανάμιξης στις (εσωτερικές) υποθέσεις τους».

Το Μαρόκο είχε διακόψει τις σχέσεις του με το Ιράν στις αρχές του 2009, καταγγέλλοντας θρησκευτικό «ακτιβισμό» της Τεχεράνης στο βασίλειο, προτού τις αποκαταστήσει το 2014.

Σε επίσημη ανακοίνωση, το Ριάντ καταδίκασε «σθεναρά την ιρανική ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις του Μαρόκου μέσω του οργάνου του, της τρομοκρατικής πολιτοφυλακής Χεζμπολάχ, που εκπαιδεύει τους παράγοντες της λεγόμενης ομάδας “Πολισάριο”, με σκοπό να αποσταθεροποιήσει την ασφάλεια και τη σταθερότητα» του βασιλείου.

Η Σαουδική Αραβία «τάσσεται στο πλευρό του αδελφού βασιλείου του Μαρόκου για ό,τι εγγυάται την ασφάλεια και τη σταθερότητά του, περιλαμβανομένης της απόφασης» που έλαβε την Τρίτη.

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν, παραδοσιακοί σύμμαχοι του Ριάντ, εξέφρασαν επίσης την αλληλεγγύη τους με το Μαρόκο.

Η τεράστια ερημική Δυτική Σαχάρα διεκδικείται από το Μαρόκο -που ελέγχει το μεγαλύτερο τμήμα της- και από το Πολισάριο, που ζητεί τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για αυτοδιάθεση.

Η Ραμπάτ απορρίπτει κάθε άλλη λύση εκτός από μία αυτονομία υπό μαροκινή κυριαρχία. Κατάπαυση του πυρός έχει τεθεί σε ισχύ από το 1991.

Μέτωπο Πολισάριο

Το μέτωπο Πολισάριο (από τα ισπανικά: Frente Popular de Liberación de Saguía el Hamra y Río de Oro – Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Σαγία ελ Άμρα και του Ρίο ντε Όρο) είναι εθνικό επαναστατικό απελευθερωτικό κίνημα που εκπροσωπεί τους Σαχράουι ώστε να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος με την ονομασία Λαϊκή Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας, απομακρύνοντας τους Μαροκινούς από τη Δυτική Σαχάρα.

Έχει θέση παρατηρητή στη Σοσιαλιστική Διεθνή. Το 1979, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώρισαν το μέτωπο Πολισάριο ως εκπρόσωπο του λαού της Δυτικής Σαχάρας.

Η οργάνωση ιδρύθηκε επίσημα το 1973.

Μετά την απόσυρση της Ισπανίας από την αποικία της Δυτικής Σαχάρας το 1975 μετά από πιέσεις του Μαρόκου, το Μαρόκο κατέλαβε το βόρειο τμήμα της περιοχής και η Μαυριτανία το νότιο.

Το μέτωπο Πολισάριο ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας τις 27 Φεβρουαρίου 1976 και άρχισε τον ανταρτοπόλεμο με τα δύο κράτη, με την υποστήριξη της Αλγερίας, όπου είχε μεταφέρει την έδρα του.

Τελικά, υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τη Μαυριτανία, η οποία απέσυρε τα στρατεύματά της, αλλά το Μαρόκο μονομερώς κατέλαβε τα εδάφη που έλεγχε η Μαυριτανία.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, το μέτωπο Πολισάριο διεξήγαγε ανταρτοπόλεμο ενάντια σε φυλάκια του Μαρόκου.

Το Μαρόκο αντέδρασε κατασκευάζοντας ένα τεράστιο ανάχωμα μήκους 2.000 χιλιομέτρων.

Τελικά οι εχθροπραξίες σταμάτησαν με την διαμεσολάβηση του ΟΗΕ.

Η εκεχειρία τέθηκε σε εφαρμογή στις 6 Σεπτεμβρίου 1991.

Ένας από τους όρους ήταν η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της περιοχής, κάτι το οποίο δε συνέβη λόγω διαφωνιών για την χορήγηση δικαιώματος ψήφου.

Δυτική Σαχάρα

Η Δυτική Σαχάρα είναι μια από τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές του κόσμου, αποτελούμενη κυρίως από έρημο.

Είναι μια περιοχή της βορειοδυτικής Αφρικής που συνορεύει με το Μαρόκο βόρεια, την Αλγερία βορειοανατολικά, την Μαυριτανία ανατολικά και νότια και τον Ατλαντικό ωκεανό δυτικά.

Έχει έκταση 266.000 τ.χλμ. και πληθυσμό 567.421 κατοίκους σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2018.

Η μεγαλύτερη πόλη είναι η Λααγιούν, όπου ζει η πλειοψηφία του πληθυσμού.

Τα αραβικά είναι η επίσημη γλώσσα, αλλά και τα ισπανικά χρησιμοποιούνται ευρέως ως δεύτερη γλώσσα.

Τα εδάφη αυτά, που ήταν ισπανική αποικία, διεκδικούνται μεταξύ του Μαρόκου και του Μετώπου Πολισάριο, το οποίο κήρυξε την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας ανακηρύσσοντας την Λαοκρατική Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας.