Έφεση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης άσκησε ο στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς

Έφεση άσκησε ο επικεφαλής του σερβοβοσνιακού στρατού κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη μεταξύ 1992 και 1995 Ράτκο Μλάντιτς (Ратко Младић), ο οποίος έχει καταδικαστεί για γενοκτονία και εγκλήματα πολέμου.

Το διεθνές δικαστήριο της Χάγης καταδίκασε τον Μλάντιτς σε ισόβια κάθειρξη τον Νοέμβριο του 2017 για γενοκτονία στην περίπτωση της σφαγής των Βόσνιων Μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα το 1995, για διώξεις κατά Βόσνιων Μουσουλμάνων και Κροατοβόσνιων σε ολόκληρο το έδαφος της χώρας κατά τη διάρκεια του πολέμου, για τρομοκρατική δράση ενάντια στον πληθυσμό της πρωτεύουσας Σαράγεβο κατά την τρίχρονη πολιορκία και για ομηρεία κυανοκράνων του ΟΗΕ.

Ο Σερβοβόσνιος πολέμαρχος απηλλάγη από τις κατηγορίες για γενοκτονία σχετικά με πολεμικές πράξεις σε περιοχές με βοσνιακό μουσουλμανικό πληθυσμό το 1992.

Οι δικηγόροι του Ρ. Μλάντιτς έχουν ζητήσει την απελευθέρωσή του για λόγους υγείας, αίτημα το οποίο δεν έχει γίνει δεκτό.

Τον Ιούνιο του 1991 ο Μλάντιτς προήχθη σε αναπληρωτή Διοικητή του Στρατού στην Πρίστινα, στο Κόσοβο.

Εκείνη την εποχή είχαν ξεκινήσει ήδη οι διαμάχες μεταξύ των Σέρβων και των Αλβανών κατοίκων της περιοχής.

Κατά το ίδιο έτος ο Μλάντιτς ανέλαβε τη διοίκηση του 9ου Σώματος του Γιουγκοσλάβικου Λαϊκού Στρατού (ΓΛΣ), το οποίο έστρεψε ενάντια στον αυτονομιστικό στρατό της Κροατίας στο Κνιν, της πρωτεύουσας της νεοϊδρυθήσας από τους Σέρβους κατοίκους Δημοκρατίας της Σερβικής Κράινα.

Στις 4 Οκτωβρίου του 1991 προήχθη στο βαθμό του υποστράτηγου.

Κάτω από τις διαταγές του Ράτκο Μλάντιτς οι δυνάμεις του ΓΛΣ συμμετείχαν στον Πόλεμο της Κροατίας, κυρίως στην Επιχείρηση Ακτή-91 κατά την οποία αποπειράθηκε, χωρίς επιτυχία, να αποκόψει τη Δαλματία από την υπόλοιπη Κροατία.

Επιπλέον, εκείνη την περίοδο ο Μλάντιτς βοήθησε τον Μίλαν Μάρτιτς να καταλάβει το χωριό Κίγιεβο.

Στις 24 Απριλίου προήχθη στη θέση του Αντιστράτηγου.

Στις 2 Μαΐου, ένα μήνα μετά την ανακήρυξη της Βοσνίας σε ανεξάρτητο κράτος, ο Μλάντιτς μαζί με το Επιτελείο του απέκλεισαν το Σαράγεβο, διέκοψαν κάθε μεταφορά μέσα και έξω από την πόλη, ενώ διέκοψαν και την παροχή νερού και ηλεκτρικού.

Με τον τρόπο αυτό ξεκίνησε η τετραετής Πολιορκία του Σαράγεβο μία από τις πιο μεγάλες σε διάρκεια πολιορκίες του σύγχρονου πολέμου.

Την ίδια περίοδο ο Ράτκο Μλάντιτς ανέλαβε και την αρχηγία του Επιτελείου του ΓΛΣ στο Σαράγεβο.

Μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Βοσνίας το Σερβοβοσνιακό κοινοβούλιο έλαβε απόφαση για την συγκρότηση του Στρατού της Σερβικής Δημοκρατίας.

Ο Στρατηγός Μλάντιτς ανέλαβε τότε Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, θέση την οποία διατήρησε μέχρι τον Δεκέμβριο του 1996.

Αμέσως μετά, ο Σερβοβοσνιακός Στρατός υπό τον Μλάντιτς ξεκίνησε την προέλασή του στα εδάφη της Βοσνίας όπου σε σύντομο χρονικό διάστημα κατέλαβε το 70% των εδαφών της χώρας.

Τον Ιούλιο του 1995 στρατιωτικές μονάδες υπό τον Μλάντιτς ύστερα από βομβαρδιδμούς του ΝΑΤΟ, προκειμένου να υλοποιήσουν επιταγές του ΟΗΕ για απόσυρση των βαρέων όπλων από το Σαράγεβο, μετακινήθηκαν και κατέλαβαν ελεγχόμενες από τον ΟΗΕ περιοχές όπως η Σρεμπρένιτσα.

Ο Στρατηγός Μλάντιτς αφιέρωσε την κατάληψη της Σρεμπρένιτσα στο Σερβικό έθνος.

Την εποχή εκείνη στην πόλη αυτή είχαν καταφύγει 40.000 μουσουλμάνοι (Βόσνιοι) πρόσφυγες.

Σύμφωνα με τις κατηγορίες του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης με προσωπική εντολή του Μλάντιτς εκτελέστηκαν 8.300 Βόσνιοι.

Ο ίδιος ο Μλάντιτς αρνείται πως διέταξε ο ίδιος τη σφαγή, λέγοντας πως υπεύθυνος είναι ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και όσοι Σέρβοι στήριξαν τις πολιτικές του.

Ύστερα από ορισμένες ήττες του Σερβοβοσνιακού Στρατού ο Σερβοβόσνιος Πρόεδρος Ράντοβαν Κάρατζιτς απομάκρυνε από τη θέση του τον Μλάντιτς για να την αναλάβει ο ίδιος, ρίχνοντάς του ευθύνες για την απώλεια δύο στρατηγικών πόλεων από τους Κροάτες.

Ο Μλάντιτς προοριζόταν πλέον για τη θέση του συμβούλου. Αρνήθηκε όμως να αποχωρήσει επικαλούμενος τη δημοφιλία του στους Σέρβους.

Ξέσπασε όμως διαμάχη με τον Κάρατζιτς που κατηγόρησε τον Μλάντιτς για τρελό.

Η δημοφιλία όμως του Ράτκο Μλάντιτς τον ανάγκασε να ακυρώσει την προηγούμενη επιλογή του.

Τον Νοέμβριο του 1996 η νέα Πρόεδρος της Σερβικής Δημοκρατίας Μπιλιάνα Πλάβσιτς απομάκρυνε τον Στρατηγό Μλάντιτς από τη θέση του.

Μέχρι το Νοέμβριο του 2005 λάμβανε μία σύνταξη από τις Αρχές της Σερβικής Δημοκρατίας.

Ο Ράτκο Μλάντιτς συνελήφθη στις 26 Μαΐου 2011 στο χωριό Λαζάρεβο στη Βοϊβοντίνα, ύστερα από έφοδο μονάδων της ειδικής αστυνομίας στο σπίτι στο οποίο διέμενε.

Μετά τη σύλληψή του μεταφέρθηκε στο Βελιγράδι. Ο Μπόρις Τάντιτς επιβεβαίωσε την ταυτότητά του.

Η σύλληψή του προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις σε χιλιάδες Σέρβους οι οποίοι κινητοποιήθηκαν ενάντια στη σύλληψή του.

Κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων σημειώθηκαν συγκρούσεις με την Αστυνομία, ενώ οι διαδηλωτές αλλά και εκπρόσωποι του Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος ανέφεραν τη σύλληψη ως εθνική προδοσία ενώ υπερασπίστηκαν τον Στρατηγό Μλάντιτς ως ήρωα.