Ο Κάμερον θα ζητήσει ψηφοφορία των ηγετών της ΕΕ για την υποψηφιότητα Γιούνκερ

Επιμένει στην άρνησή του στο πρόσωπο του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ο Ντέιβιντ Κάμερον. Ο Βρετανός πρωθυπουργός προτίθεται να αναγκάσει τους ομολόγους του των υπόλοιπων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποφασίσουν με ψηφοφορία για τον μελλοντικό πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εφόσον η υποψηφιότητα Ζαν Κλοντ Γιούνκερ υποστηρίζεται σθεναρά.

Ο Ντέιβιντ Κάμερον αντιτίθεται στην εκλογή του πρώην πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου στη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επειδή τον θεωρεί (κι όχι αδίκως) φεντεραλιστή, δηλαδή υπέρμαχο της μετατροπής της Ευρώπης από Ένωση κυρίαρχων κρατών σε Ομοσπονδία. Επίσης τον κρίνει ανίκανο να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που ο ίδιος θεωρεί αναγκαίες για την Ευρώπη.

Το τι συμβαίνει στα παρασκήνια της Ευρώπης και πώς ο ελεγχόμενος από τη Γερμανία “ηπειρωτικός νεοφιλελευθερισμός” στηρίζεται στην “ανίερη” συμμαχία συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατών φαίνεται από το γεγονός ότι η υποψηφιότητα του Γιούνκερ εκτός από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) από το οποίο προέρχεται, θα στηριχθεί και από τους εννέα Σοσιαλδημοκράτες ηγέτες χωρών της ΕΕ, όπως ανακοίνωσε το βράδυ του Σαββάτου ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, μετά από μια άτυπη σύνοδο που είχε μαζί τους στο Παρίσι.

Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είναι επίσης ο εκλεκτός της Άνγκελα Μέρκελ, ο οποίος αν και εξέπεσε από το αξίωμά του ως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου το καλοκαίρι του 2013 λόγω σκανδάλου (το οποίο όλοι παριστάνουν ότι έχουν ξεχάσει), υποστηρίζεται από το Βερολίνο ως ο κατάλληλος άνθρωπος για να συνεχίσει τις ίδιες καταστροφικές πολιτικές λιτότητας και μετατροπής της νότιας Ευρώπης σε τριτοκοσμική ζώνη στις υπηρεσίες του ευρωπαϊκού – γερμανικού βορρά.

Βεβαίως, η αντίθεση Κάμερον στον Γιούνκερ δεν οφείλεται στο γεγονός ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός είναι κάποιος πολέμιος του νεοφιλελευθερισμού, αλλά στην υπόγεια γεωπολιτική αναμέτρηση μεταξύ αγγλοσαξόνων και Γερμανών. Πράγματι, το αγγλοσαξονικό τόξο δεν θέλει με τίποτα μια ευρωπαϊκή “ομοσπονδία” που θα είναι στην πραγματικότητα ένα Τέταρτο Ράιχ, αλλά στην αναχαίτιση αυτού του σχεδιασμού οι Αγγλοσάξονες δεν έχουν στο πλευρό τους τη Γαλλία, παραδοσιακή σύμμαχο κατά των Γερμανών στο παρελθόν, που τόσο υπό διακυβέρνηση Σαρκοζί όσο και υπό την καταστροφική και επικίνδυνη για τη δημοκρατία “φάση” Ολάντ, δείχνει να είναι απολύτως “ευθυγραμμισμένη” με τα κελεύσματα του Βερολίνου, πράγμα που είχε κι ως αποτέλεσμα την πρωτιά της Μαρίν Λεπέν, αφού ο γαλλικός λαός δείχνει να μη θέλει άλλο η χώρα του να είναι μερκελικό προτεκτοράτο.

Για να εξασφαλίσει την εκλογή του ο Γιούνκερ χρειάζεται τη στήριξη της πλειοψηφίας των 28 ηγετών καθώς και να συγκεντρώσει τουλάχιστον 376 ψήφους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η σύνοδος κορυφής στην οποία θα αποφασιστεί ποιος θα αντικαταστήσει τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στην προεδρία της Επιτροπής είναι προγραμματισμένη για τις 26 και 27 Ιουνίου στις Βρυξέλλες, όμως ο Κάμερον θέλει να αναβληθεί αυτή η απόφαση μέχρι να βρεθεί κάποιος άλλος υποψήφιος για τη θέση.

Εάν ωστόσο οι άλλοι ηγέτες αρνηθούν να εξετάσουν την πιθανότητα να αναζητήσουν κάποιον άλλον υποψήφιο, τότε ο Βρετανός πρωθυπουργός θα απαιτήσει να γίνει ψηφοφορία, όπως ανέφερε μια πηγή του περιβάλλοντός του.

Μέχρι σήμερα οι Ευρωπαίοι ηγέτες επέλεγαν μόνοι τους τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Με βάση όμως τους νέους κανονισμούς θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών στις οποίες πρώτο κόμμα αναδείχτηκε το ΕΛΚ χωρίς πάντως να εξασφαλίσει απόλυτη πλειοψηφία στο Σώμα.