Ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου είναι από την Αυστραλία

Λέγεται Brad Guy, ζει στην Αυστραλία και είναι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο.

Έπεσε από τα 14.000 πόδια, αλλά το αλεξίπτωτο σκίστηκε αμέσως μετά την πτώση με αποτέλεσμα να προσγειωθεί σε μία… λίμνη.

Έμεινε σχεδόν 4 μήνες στο νοσοκομείο αλλά τώρα πλέον είναι… υγιέστατος!

Την εκπληκτική ιστορία του Brad Guy φιλοξενεί η ομογενειακή εφημερίδα neoskosmos.com:

Δικαιολογημένα ο Brad Guy αισθάνεται ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου καθώς σε ελεύθερη πτώση στα 14.000 πόδια βρέθηκε ξαφνικά χωρίς αλεξίπτωτο και επέζησε πέφτοντας σε μια μικρή λίμνη!

Ο Brad Guy, κάτοικος Μελβούρνης, θέλησε πέρυσι να γιορτάσει τα 21α του γενέθλια με έναν περιπετειώδη τρόπο, δοκιμάζοντας για πρώτη φορά το extreme σπορ της πτώσης με αλεξίπτωτο, το απόγευμα της 31ης Αυγούστου.

Μαζί του βρισκόταν ως συνοδός, επαγγελματίας αλεξιπτωτιστής ονόματι Bill, ο οποίος είχε στο ενεργητικό του 4876 επιτυχημένες πτώσεις. Οι δύο άνδρες πήδηξαν από το αεροπλάνο και όλα φαίνονταν να κυλούν ομαλά, με τα επίπεδα αδρεναλίνης να «χτυπούν κόκκινο», όπως ήταν αναμενόμενο. Ωστόσο, την ίδια στιγμή που το αλεξίπτωτο άνοιξε, σχίστηκε, προκαλώντας πανικό στον κ. Guy και τον εκπαιδευτή Bill.

Μάλιστα, ειρωνικό είναι το γεγονός πως ακριβώς πριν την πτώση, όταν ο εκπαιδευτής είχε ρωτήσει χαριτολογώντας τον κ. Guy ποια είναι τα τελευταία του λόγια, αυτός είχε απαντήσει πώς ελπίζει το αλεξίπτωτο να δουλέψει κανονικά!

«Ταρακουνιόμασταν τόσο πολύ, που ήταν σαν να βρισκόμασταν μέσα σε μηχανή μπλέντερ.
«Στριφογυρίζαμε κυκλικά πολύ γρήγορα» εξομολογείται ο κ. Guy σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Herald Sun».
Στο έδαφος βρισκόταν οι συγγενείς και ο σύντροφος του 22χρονου που έβλεπαν με κομμένη την ανάσα την ελεύθερη πτώση, όταν συνειδητοποίησαν πως το αλεξίπτωτο είχε ανοίξει, αλλά δεν δούλευε σωστά. Έντρομοι παρακολουθούσαν και οι θαμώνες στο γήπεδο του γκολφ, που ήταν ο προορισμένος τόπος προσγείωσης για τους αλεξιπτωτιστές.

Η μητέρα του Julie έτρεξε πανικόβλητη στο προσωπικό ζητώντας βοήθεια, ενώ όσοι βρίσκονταν στο γήπεδο κάλεσαν αμέσως στη γραμμή επειγουσών περιστατικών 000.
«Δεν πίστευα ότι κανείς μπορούσε να επιβιώσει από αυτό. Ένα ανθρώπινο σώμα δεν είναι ικανό να το αντέξει» είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ένας από τους παρευρισκομένους.

Περιγράφοντας τις στιγμές αγωνίας που βίωσε, ο κ. Guy εξηγεί πως το θέμα της επιβίωσης δε βρισκόταν στο μυαλό του. Αυτό που κυριαρχούσε στη σκέψη του ήταν ο φόβος πως δεν θα ξαναδεί την οικογένειά του και τον σύντροφό του.
«Δεν ένιωθα σαν να έπεφτα στο έδαφος, αλλά πιο πολύ σαν το έδαφος να ερχόταν καταπάνω μου να με χτυπήσει, ότι η γη θα με χτυπούσε» αναφέρει ο κ .Guy.
Όταν πλέον είχαν φτάσει στο ύψος 500 μέτρων πάνω από το έδαφος, άνοιξε το αλεξίπτωτο ρεζέρβα, το οποίο όμως ερχόταν σε επαφή με τα κατεστραμμένα κατάλοιπα του πρώτου σχισμένου αλεξίπτωτου.

Η στιγμή της πρόσκρουσης ήρθε τελικά και οι δύο άνδρες βρέθηκαν στην άκρη μιας λιμνούλας που υπήρχε σε γήπεδο και ο κ. Guy άκουγε τον εαυτό του να πασχίζει για να αναπνεύσει.

«Το αποτέλεσμα της πρόσκρουσης ήταν ο χειρότερος πόνος που μπορούσα να φανταστώ.

«Και μετά σκέφτηκα ‘Βρίσκομαι στο έδαφος, είμαι ζωντανός!» αναφέρει ο τυχερός 22χρονος.

Ο εκπαιδευτής του υπέστη ακόμη πιο σκληρή πτώση, καθώς προσγειώθηκε πρώτος και βρισκόταν από κάτω του. Ένας παίκτης του γκολφ που βρισκόταν δίπλα στο σημείο προσγείωσης έσπευσε να παράσχει τις πρώτες βοήθειες στους δύο άνδρες, μέχρι να καταφθάσει το ασθενοφόρο.

Η πρώτη νύχτα που πέρασε ο κ. Guy στο νοσοκομείο Alfred ήταν γεμάτη αγωνία και φόβο για το τι θα επακολουθούσε, στη σκέψη πως μπορεί να μείνει ανάπηρος. Ευτυχώς οι ανησυχίες του διαψεύστηκαν όταν μετά από τρεις ημέρες, του δόθηκε το πολυπόθητο εξιτήριο και μπορούσε να περπατήσει ξανά. Πέρασε τις υπόλοιπες 14 εβδομάδες ανάρρωσης στο σπίτι των γονιών του.

Σε ανάμνηση της τρομακτικής και συνάμα συγκλονιστικής του εμπειρίας, ο κ. Guy έχει πλέον ένα τατουάζ από φουσκωμένο αλεξίπτωτο στο κάτω μέρος του χεριού του.

«Όταν το κοιτάω, δεν βλέπω το ατύχημα. Βλέπω μια αχτίδα ελπίδας. Ήμουν μέρος ενός θαύματος και δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μπορούν να πουν κάτι τέτοιο. Σημαίνει πολλά για μένα. Το έκανα για να θυμίζω στον εαυτό μου πως είμαι τυχερός, βρίσκομαι εδώ για κάποιο λόγο και για κάποιο σκοπό» εξομολογείται ο κ . Guy.

Καθώς πλησιάζει η ‘επέτειος’ του πρώτου χρόνου μετά από αυτή την περιπέτεια ζωής, αισθάνεται την ανάγκη να διαδώσει ένα αισιόδοξο μήνυμα στους γύρω του, προτρέποντας όλους να κάνουν όσο μπορούν χαρούμενους τους συνανθρώπους τους, ακόμη και με τις πιο απλές χειρονομίες.

«Κάντε ό,τι μπορείτε για να κάνετε κάποιον άλλον ευτυχισμένο και να δώσετε αξία στη ζωή τους» δηλώνει χαρακτηριστικά ο κ. Guy.