Δημήτρης Συλλούρης: Λύση στο Κυπριακό με παρεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας σημαίνει προτεκτοράτο

Ο Πρόεδρος της κυπριακής Βουλής, Δημήτρης Συλλούρης, επικαλούμενος τις τελευταίες προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ, διατύπωσε τη θέση πως «είναι βέβαιο ότι, αν η Τουρκία πετύχει λύση στο Κυπριακό, μέσω της οποίας θα έχει τη δυνατότητα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να επεμβαίνει στο εσωτερικό της λειτουργίας του κυπριακού κράτους, ο πλήρης έλεγχος της Κύπρου από την επεκτατική Τουρκία είναι θέμα χρόνου».

Σε ομιλία του στο μνημόσυνο του Γρηγόρη Αυξεντίου που τελέστηκε το πρωί της Κυριακής στη Μονή της Παναγίας στον Μαχαιρά, ανέφερε ότι «παρακολουθούμε αυτό τον καιρό -και ειδικά αυτές τις μέρες- την έξαρση των τουρκικών προκλήσεων και επεκτατικών βλέψεων, όχι μόνο σε Κύπρο και Αιγαίο, αλλά και στη Συρία, κάτι το οποίο θα έπρεπε από καιρό να μας προβληματίζει και ιδιαίτερα όταν συζητούμε τη λύση του Κυπριακού».

Σημείωσε περαιτέρω ότι η τουρκική επεκτατικότητα θα έπρεπε να θεωρείται από όλους δεδομένη, σε οποιονδήποτε προβληματισμό για λύση του Κυπριακού και ανέφερε πως θέλει να πιστεύει ότι η υπενθύμιση από μέρους της Τουρκίας με τις συμπεριφορές της για τους στόχους και τις βλέψεις που έχει, θα μας προβληματίσει συλλογικά και μπορεί να είναι ένας κοινός τόπος συνεννόησης για το πώς έπρεπε να αντιμετωπιστεί.

Ο Πρόεδρος της Βουλής συνεχίζοντας είπε ότι είναι κοινός στόχος, ότι η λύση του Κυπριακού πρέπει να εδράζεται στο διεθνές δίκαιο, στις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, αλλά και να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των πολιτών ανεξαιρέτως.

Καλώντας σε πνεύμα συναίνεσης και εθνικής συναντίληψης, μακριά από διχαστικά πάθη, ο Πρόεδρος της Βουλής είπε ότι η το «Μολών Λαβέ» του Αυξεντίου, καλούμαστε να επαναλάβουμε και εμείς σήμερα, απέναντι σε μια άδικη, αναξιοπρεπή και ετεροβαρή συνθηκολόγηση για το εθνικό μας ζήτημα.

«Εμείς, τιμώντας τη μνήμη του ήρωα, δικαιώνουμε αφενός τη θυσία του και αφετέρου, αντλούμε δύναμη για να ξεκινήσουμε το δικό μας αγώνα», συνέχισε αναφέροντας πως ο Γρηγόρης Αυξεντίου απέδειξε περίτρανα, ότι πράγματι «η πιο μεγάλη πράξη της ζωής του ήταν η απόφαση του θανάτου του».

Ο Πρόεδρος της κυπριακής Βουλής είπε ακόμα ότι το μεγαλείο της αυτοθυσίας του αποδεικνύει και το μεγαλείο της ψυχής και του ήθους του, διατυπώνοντας τη θέση ότι «είναι η ενθύμηση τέτοιων εθνικών στιγμών, που πρέπει να μας χορηγεί δύναμη για συνέχιση του αγώνα και επιμονή στους εθνικούς μας στόχους».

Επεσήμανε περαιτέρω ότι πρέπει να θεωρείται δεδομένο, ότι η ανάπτυξη και η ευημερία, που βιώνουμε σήμερα, οι θέσεις και τα αξιώματα σε πολιτειακό επίπεδο, οφείλονται στον αγώνα και το αίμα του Γρηγόρη Αυξεντίου, όπως και των άλλων αγωνιστών της ΕΟΚΑ.

«Έστω και αν δεν έχουμε το θάρρος να τους ακολουθήσουμε και να τους μιμηθούμε, ας μην είμαστε αγνώμονες και αχάριστοι ή να στρεβλώνουμε την ιστορία, για να βολεύουμε τη συνείδησή μας», συνέχισε.

Κατά τον Πρόεδρο της κυπριακής Βουλής θα πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι αν είμαστε σε θέση να αγωνιστούμε και να θυσιαστούμε;

Διευκρίνισε πως όταν μιλάμε για θυσίες, δεν εννοούμε φυσικά να ξεκινήσουμε έναν ένοπλο αγώνα, προσθέτοντας ότι ο αγώνας μας θα πρέπει να είναι ανάλογος των δεδομένων και των καταστάσεων της δικής μας πραγματικότητας.

Ανέφερε περαιτέρω ότι αποτελεί ελάχιστη οφειλή και χρέος απέναντι στον Γρηγόρη Αυξεντίου και πρωτίστως μέγιστη ευθύνη απέναντι στις γενιές που έρχονται, να μην συμβιβαστούμε ποτέ με τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής και να συνεχίσουμε αταλάντευτα τον αγώνα μέχρι τη δικαίωση και απελευθέρωση της Κύπρου.

«Αν πραγματικά επιθυμούμε να αξιολογήσουμε σωστά τα αποτελέσματα του αγώνα της ΕΟΚΑ, ο οποίος δεν οδήγησε τελικά στην Ένωση, θα πρέπει να πούμε ότι οδήγησε σε ένα ανεξάρτητο κράτος, μέλος των Ηνωμένων Εθνών», είπε ο κ. Συλλούρης τονίζοντας ότι «τα λάθη ή οι παραλείψεις των χρόνων που ακολούθησαν του Αγώνα του ’55-’59, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να υποβαθμίσουν το σκοπό και τα ιδανικά, για τα οποία πολέμησαν και θυσιάστηκαν οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ».

Επικαλούμενος τον στίχο από τον αποχαιρετισμό του Ρίτσου, στον οποίο ο Αυξεντίου φέρεται να λέει «τέλειωσαν πια τα ψέματα – δικά μας και ξένα» βλέποντας τη φωτιά να πλησιάζει, παρατήρησε ότι «για μας όμως τα ψέματα δεν έχουν ακόμα τελειώσει».

Πρόσθεσε ότι «αντιλαμβανόμαστε την ψευδαίσθηση στην οποία βρισκόμαστε και τα ψέματα που μας πουλούν καθημερινά -εκ των έσω και εκ των έξω- και παρόλα αυτά δεν είμαστε έτοιμοι για καμιά θυσία».

«Ο κυπριακός λαός έχει κουραστεί από τις κίβδηλες υποσχέσεις», συνέχισε αναφέροντας ότι πολλές φορές διερωτάται αν τελικά μας βολεύει αυτή η κατάσταση και αν έχουμε συνηθίσει να συμβιβαζόμαστε με τη μετριότητα και την ασάφεια.

Επισημαίνοντας ότι ο Αυξεντίου δεν συμβιβάστηκε με τίποτα μέτριο, με καμιά μέση λύση, είπε ότι τα μηνύματα που απορρέουν από τη θυσία του Αυξεντίου, θα πρέπει να γίνουν κτήμα μας, εάν θέλουμε να αποκαλούμαστε απόγονοι και συνεχιστές μιας τέτοιας κληρονομιάς.

«Το έχω τονίσει επανειλημμένα, ότι η ευρωπαϊκή μας ταυτότητα και η δυναμική που απορρέει από τη θέση της Κύπρου, ως κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να αποτελεί τον κύριο μοχλό πίεσης για λύση του προβλήματος», πρόσθεσε για επισημάνει ότι «παράλληλα όμως, με τις οποιεσδήποτε προσπάθειες για επίτευξη λύσης -που είναι φανερό ότι το αποτέλεσμά τους δεν εξαρτάται από εμάς, αλλά από την Τουρκία- πρέπει να επικεντρωνόμαστε και στα δικά μας εσωτερικά ζητήματα, και ειδικότερα προς τη δημιουργία ενός λειτουργικού και ευνομούμενου κράτους».

«Μπορούμε και επιβάλλεται να εκσυγχρονίσουμε τους θεσμούς μας και να κάνουμε τους μηχανισμούς μας πιο αποτελεσματικούς, να δημιουργήσουμε ένα κράτος πρόνοιας, απαλλαγμένο από διαφθορά και διαπλοκή, απαλλαγμένο από κακονομία, με προσφορά ποιότητας ζωής στους πολίτες, σε πλαίσιο ισονομίας και ισοπολιτείας» είπε διατυπώνοντας τη θέση ότι «έσχατο καταφύγιο για τη σωτηρία και την επιβίωση του λαού μας, παραμένει η διατήρηση της εθνικής μας μνήμης και οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε το δικό μας εθνικό και ιστορικό χρέος, απέναντι στον ήρωα που μνημονεύουμε.