Για ξένους μυστικούς πράκτορες που έχουν αποσπάσει δια της βίας DNA από Ρώσους διαφόρων εθνικοτήτων έκανε λόγο ο εκπρόσωπος Τύπου του Βλαντιμίρ Πούτιν, Ντμίτρι Πεσκόφ στέλνοντας, όπως είπε, τα δείγματα στις υπηρεσίες τους για ανάλυση.
Ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος, προχώρησε σε καταγγελία στην οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, υποστηρίζοντας ότι η λήψη δειγμάτων γίνεται «συστηματικά και επαγγελματικά».
Νέος κύκλος αντιπαράθεσης με τις δυτικές δυνάμεις
Η επίσημη τοποθέτηση του Κρεμλίνου ανοίγει έναν νέο κύκλο αντιπαράθεσης με τις δυτικές δυνάμεις, ενώ η ένταση με το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να υφίσταται, ενόψει και των πιέσεων που δέχεται η Φινλανδία -μία χώρα που ανήκει παραδοσιακά στη σφαίρα επιρροής της Μόσχας- να ενταχθεί στους κόλπους της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.
Σύμφωνα με καταγγελίες Ρώσων επιστημόνων στα ΜΜΕ, τα δεδομένα που έχουν αποσπάσει οι ξένοι πράκτορες, είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή βιολογικών όπλων εναντίον της Ρωσίας, από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο βουλευτής Γκενάντι Ονισένκο, ο οποίος θεωρείται άνθρωπος του προέδρου Πούτιν, δήλωσε ότι τον Δεκέμβριο, θα πρέπει να είναι έτοιμος και να συζητηθεί στο κοινοβούλιο νόμος, που θα ορίζει νέο πλαίσιο βιολογικής ασφαλείας.
Ο Ονισένκο ήταν επικεφαλής της υπηρεσίας ελέγχων τροφίμων και ποτών, αποφασίζοντας επιπλέον ελέγχους σε βασικές τροφές και ποτά του ρωσικού πληθυσμού και ειδικότερα στα εισαγόμενα προϊόντα. Είχε, δε, αποφασίσει προσωρινά μέτρα για τα προϊόντα που εισάγονται από τη Γεωργία και τη Μολδαβία.
Ο Ονισένκο τόνισε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται πίσω από το επιθετικό αυτό πρόγραμμα και ότι πρέπει να συγκεντρωθούν πληροφορίες από τους διεθνείς οργανισμούς, που να παρέχουν ικανές αποδείξεις.
Ο Ονισένκο αναφερόταν στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου, όταν τόσο η τότε Σοβιετική Ένωση όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες, είχαν αναπτύξει προγράμματα για βιολογικό πόλεμο, συλλέγοντας δείγματα DNA εκατέρωθεν, ώστε, αν παραστεί ανάγκη, να κάνουν χρήση των βιολογικών τους όπλων.
Επιστήμονες δήλωσαν ότι η σύνθεση του DNA κάθε λαού είναι σημαντική για την επιτυχία ενός βιολογικού όπλου, φέρνοντας ως παράδειγμα τον ιό του Έιτζ, στον οποίο μόλις το 1% των Ευρωπαίων πολιτών παρουσιάζουν φυσική ανοσία.