Έτοιμη να κάνει διψήφια έκπληξη η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) στις εκλογές της Κυριακής

Στην αφίσα φαίνεται η πίσω πλευρά δύο καλλίγραμμων γυναικών με μπικίνι. «Μπούρκα; Εμάς μας αρέσει το μπικίνι», γράφει. Μια άλλη αφίσα παρουσιάζει μια έγκυο γυναίκα και το σύνθημα: «Νέους Γερμανούς; Τους φτιάχνουμε μόνοι μας».

Η προεκλογική καμπάνια της ξενοφοβικής Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), με τις αφίσες του αμφιλεγόμενου Θορ Κούνκελ, δεν θα μπορούσε να μην είναι προκλητική -αν όχι ευθέως προσβλητική και ρατσιστική. Παρόλα αυτά -ή χάρη σε αυτά- στις αυριανές εκλογές αναμένεται να ξεπεράσει το 10% και να μπει θριαμβευτικά στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο, επιβεβαιώνοντας ότι τα παραδοσιακά κόμματα περνούν και στη Γερμανία κρίση και ότι ο λαϊκισμός αυτήν τη στιγμή είναι η ισχυρότερη (α)πολιτική τάση διεθνώς.

Τι κοινό όμως έχει η AfD με τον Ντόναλντ Τραμπ και με το βρετανικό UKIP, εκτός από το προφανές; Η απάντηση είναι ότι είχαν και οι τρεις τη βοήθεια της διαφημιστικής εταιρίας Harris Media από το Τέξας, γνωστής για τις νεοσυντηρητικές, θρησκοληπτικές και ξενοφοβικές καμπάνιες της.

Στα κεντρικά γραφεία της AfD, σύμφωνα με πληροφορίες, εργάζονταν κατά τη διάρκεια της γερμανικής προεκλογικής περιόδου τρία στελέχη της αμερικανικής εταιρίας, με αντικείμενο την ψηφιακή παρουσία του κόμματος και αντίστοιχα την ψηφιακή υπονόμευση της Άγγελα Μέρκελ, με την εφαρμογή διαφόρων τεχνικών παρέμβασης στη λειτουργία των μηχανών αναζήτησης του Διαδικτύου. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι στην AfD είχαν τουλάχιστον την αυτοσυγκράτηση να απορρίψουν πρόταση των διαφημιστών να χρησιμοποιήσουν ως κεντρικό σύνθημα το «Η Γερμανία στους Γερμανούς».

Στις εκλογές του 2013 η Εναλλακτική για τη Γερμανία δεν ήταν ούτε έξι μηνών όταν έλαβε 4,7% στις ομοσπονδιακές εκλογές και έμεινε για πολύ λίγο εκτός Βουλής. Κάποιοι – αφελώς, όπως αποδεικνύεται- πίστεψαν ότι ξεμπέρδεψαν με το κόμμα του Μπερντ Λούκε, ενός αμφιλεγόμενου καθηγητή Οικονομικών, ο οποίος δεν είχε άποψη για κανένα θέμα εκτός από την Ευρωζώνη, από την οποία ήθελε αφενός να πετάξει την Ελλάδα και αφετέρου να απαλλάξει τη Γερμανία, με επιστροφή στο μάρκο. Όσο η κρίση φαινόταν να ελέγχεται, τόσο το κόμμα έχανε το ενδιαφέρον των πολιτών, για να φτάσει το 2015 να διασπαστεί, με την «σφραγίδα» να παραμένει στα χέρια της Φράουκε Πέτρι.

Εκμεταλλευόμενη την προσφυγική κρίση, η Πέτρι έστριψε το κόμμα ?όλο δεξιά, υιοθετώντας θέσεις εναντίον των μεταναστών και του Ισλάμ, αλλά και υπέρ της Ρωσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν. Προεκλογικά δεν δίστασε μάλιστα να ποζάρει με το νεογέννητο μωρό της για αφίσα του κόμματος, με το μήνυμα: «Και ποιος είναι ο λόγος να μάχομαι για την Γερμανία;».

Ψηφίζουν AfD οι οπαδοί του Ερντογάν;

Πριν από λίγο καιρό ο Πρόεδρος της Τουρκίας, σε ένα ακόμη επεισόδιο απειλών και επίδειξης ισχύος, έδωσε «γραμμή» στους συμπατριώτες του που έχουν δικαίωμα ψήφου (περίπου 1,3 εκατομμύρια) να μην ψηφίσουν Χριστιανοδημοκράτες, Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινους, αλλά να επιλέξουν κόμματα «που δεν είναι εχθροί της Τουρκίας» .

Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές φαίνεται ότι αυτό το κόμμα βρέθηκε από τους φανατικούς οπαδούς του Ταγίπ Ερντογάν στη Γερμανία ή επικράτησε η λογική «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου».

Σύμφωνα με πληροφορίες του Αθηναϊκού/ Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, σε περιοχές με ιδιαίτερα αυξημένο τουρκικής καταγωγής πληθυσμό, υπήρξε ξαφνική άνοδος των ποσοστών της Εναλλακτικής για τη Γερμανία, με αντίστοιχη πτώση των ποσοστών του SPD, το οποίο παραδοσιακά στήριζε η τουρκική κοινότητα, με ποσοστά που έφταναν ακόμη και το 70%. Επιπλέον, όπως αποκάλυψε χθες η «Tageszeitung», ο πρόεδρος των Τούρκων δημοσιογράφων του Αμβούργου Ερντάλ Αλτουντάς, σε άρθρο του στην τουρκόφωνη free-press «Post Akt?el», της οποίας είναι διευθυντής, έγραφε πριν από λίγες ημέρες:

«Εάν σε αυτές τις εκλογές είχα δικαίωμα ψήφου και αν ψήφιζα καν- αν είστε περίεργοι, σας λέω: μου περνάει από το μυαλό η ακροδεξιά AfD. Είμαι βέβαιος ότι θα θυμώσετε πολύ μαζί μου. Η AfD τάσσεται υπέρ της ξενοφοβίας και εναντίον των Τούρκων και των μουσουλμάνων. Αλλά τουλάχιστον το κόμμα τα λέει αυτά ανοιχτά. Αν κοιτάξουμε τα τέσσερα κόμματα που ήταν μέχρι τώρα στη Βουλή, ποιο από αυτά δεν είναι εχθρός της Τουρκίας; Ποιο κόμμα δεν υποστηρίζει εχθρική πολιτική για την Τουρκία;».

Την αποκάλυψη κάνει μάλιστα ο Αδίλ Γιγκίτ, επίσης Τούρκος δημοσιογράφος, ο οποίος ζητάει από τον συνάδελφό του να παραιτηθεί από τη θέση του, καθώς, «δεν μπορεί πλέον να εκπροσωπεί τους Τούρκους δημοσιογράφους».