Ο ΟΗΕ “ξορκίζει” λιτότητα και νεοφιλελευθερισμό και προτείνει «New Deal» για ευημερία σε όλους

Ο κόσμος πρέπει να μειώσει τη λιτότητα και τον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό και να αναλάβει την επίτευξη ενός παγκόσμιου «New Deal», για να εξισορροπήσει την παγκόσμια οικονομία και να επιτύχει ευημερία για όλους, αναφέρει χαρακτηριστικά έκθεση της Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD).

Ο επικεφαλής του οργανισμού, Mukhisa Kituyi, δήλωσε ότι «ο συνδυασμός αυξημένου χρέους και ελάχιστης ζήτησης σε παγκόσμιο επίπεδο παρεμπόδισαν τη διαρκή επέκταση της παγκόσμιας οικονομίας».

Μεγάλο μέρος της ευθύνης αποδίδεται στο «νεοφιλελευθερισμό», έναν όρο που αναφέρεται στις κυβερνήσεις, οι οποίες περιορίζουν τον ρόλο τους, επιτρέποντας στον ιδιωτικό τομέα να καθοδηγήσει την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη στο πλαίσιο ενός καπιταλιστικού συστήματος ελεύθερης αγοράς.

Η έκθεση αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι έπειτα από δεκαετίες τέτοιων πολιτικών, το σύστημα θεωρήθηκε υπέρμετρα προκατειλημμένο υπέρ κάποιων μεγάλων εταιρειών, χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και εύπορων ατόμων, προσθέτοντας ότι είναι αναγκαίο ένα «makeover του 21ου αιώνα».

«Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις και είναι άκρως αναγκαίες, λόγω των οικονομικών και κοινωνικών ανισορροπιών που αντιμετωπίζουμε σήμερα» τόνισε σε συνέντευξη Τύπου, ο διευθυντής της UNCTAD για την παγκοσμιοποίηση, Richard Kozul-Wright.

Συμπλήρωσε, ακόμη, ότι οι επικεφαλής των κεντρικών τραπεζών, όπως ο Mark Carney στο Ηνωμένο Βασίλειο και η Janet Yelland στις Ηνωμένες Πολιτείες, φαίνεται να πιστεύουν ότι κατάφεραν να επιλύσουν την κρίση, επιρρίπτοντας ευθύνες στην Κίνα.

«Χρειαζόμαστε ένα νέο παγκόσμιο «New Deal», δήλωσε ο κ. Kozul-Wright, αναφερόμενος στις πολιτικές που αναβίωσαν την αμερικανική οικονομία στη δεκαετία του 1930.

Στόχος πρέπει να είναι η κατάργηση της δημοσιονομικής λιτότητας που επιβλήθηκε σε 13 από τις 14 μεγαλύτερες προηγμένες οικονομίες μεταξύ 2011 και 2015. Επιπλέον, προτεραιότητα θα πρέπει να αποτελεί η πλήρης απασχόληση και οι αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας, όχι η αντιμετώπιση του πληθωρισμού και η μείωση του δημόσιου χρέους.

Ο κ. Kozul-Wright επεσήμανε ότι υπάρχουν ενδείξεις αντίδρασης κατά της λιτότητας στον αγγλοσαξονικό κόσμο, σε χώρες όπως η Νέα Ζηλανδία και η Βρετανία, υποστηρίζοντας ότι και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν ενδεχομένως να ακολουθήσουν το παράδειγμα αυτό.

Από την άλλη πλευρά, η ηπειρωτική Ευρώπη φαίνεται να είναι εξαιρετικά ανθεκτική σε μια τέτοια αλλαγή κατεύθυνσης, κατέληξε.