Η ισπανική κυβέρνηση ανησυχεί από το αντιμοναρχικό κίνημα

Η δυσαρέσκεια από την οικονομική κρίση που μαστίζει την Ισπανία και γέννησε το κίνημα των Αγανακτισμένων το 2011, φαίνεται ότι τώρα βρίσκει νέο πεδίο να εκφραστεί, αυτό του αντιμοναρχικού αγώνα.

Η ισπανική κυβέρνηση αλλά και το πολιτικό σύστημα που φοβούνται ότι μία σπίθα και μια αφορμή, αυτή της παραίτησης του Χουάν Κάρλος από το θρόνο, μπορεί να βάλει ξανά την Ισπανία σε κοινωνική αστάθεια, σπεύδει να “μαζέψει” τους αντιμοναρχικούς διαδηλωτές με παραινέσεις περί “νομιμότητας”.

Οι αντίπαλοι της μοναρχίας στην Ισπανία οφείλουν να χρησιμοποιήσουν «τα νόμιμα εργαλεία», δήλωσε ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι, εκτιμώντας πάντως ότι το στέμμα εξακολουθεί να χαίρει μιας «πολύ πλειοψηφικής υποστήριξης», μετά την παραίτηση του Χουάν Κάρλος.

Τη Δευτέρα το βράδυ, μετά την ανακοίνωση της παραίτησής του από τον 76χρονο Χουάν Κάρλος, χιλιάδες δημοκρατικοί Ισπανοί, υψώνοντας την κόκκινη, χρυσή και μοβ σημαία της δεύτερης δημοκρατίας, η οποία είχε ανακηρυχθεί το 1931, βγήκαν στους δρόμους σε όλη τη χώρα ζητώντας να διεξαχθεί δημοψήφισμα για το μέλλον της μοναρχίας, απαιτώντας την κατάργησή της.

«Όλοι αυτοί που θέλουν να αλλάξουν τους κανόνες του παιγνιδιού μπορούν να το κάνουν. Όμως οφείλουν να χρησιμοποιήσουν τα εργαλεία που προβλέπονται από το νόμο», δήλωσε ο Μαριάνο Ραχόι, στη διάρκεια ενός οικονομικού φόρουμ.

«Καταθέστε αν θέλετε ενώπιον του κοινοβουλίου μια αναθεώρηση του Συντάγματος, αν αυτό το Σύνταγμα δεν σας αρέσει. Έχετε απολύτως το δικαίωμα να το κάνετε», πρόσθεσε εκτιμώντας ότι «η μοναρχία χαίρει ιδιαίτερα πλειοψηφικής υποστήριξης στην Ισπανία».

Ενώ τα δύο σώματα του κοινοβουλίου πρέπει να ψηφίσουν μέσα στις επόμενες εβδομάδες το νόμο περί διαδοχής, ο οποίος θα φέρει στο θρόνο το μελλοντικό βασιλιά Φίλιππο τον Στ’, ηλικίας 46 χρόνων, τα ισπανικά πολιτικά κόμματα παραμένουν στην πλειοψηφία τους φιλικά προς τη μοναρχία.

Το γεγονός ισχύει τόσο για το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι, όσο και για το κεντροαριστερό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, πρώτη δύναμη της αντιπολίτευσης, παρά την ρεπουμπλικανική του παράδοση.

Ο λαός πάλι στους δρόμους δείχνει να έχει άλλη άποψη και όλο αυτό μοιάζει με πυριτιδαποθήκη που απειλεί να ανοίξει πάλι το “ισπανικό μέτωπο” που θεωρούσε κλειστό η Άνγκελα Μέρκελ.