Οι Κούρδοι Γιαζίντι του βορειοδυτικού Ιράκ διακήρυξαν την αυτονομία τους

Οι Κούρδοι Γιαζίντι στο βορειοδυτικό Ιράκ, στην περιοχή Σιντζάρ (ή Σινγκάλ) της επαρχίας Νινευή, διακήρυξαν τη δημοκρατική αυτονομία της περιοχής τους.

Η “δημοκρατική αυτονομία” των Γιαζίντι ανακηρύχθηκε σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε η Δημοκρατική Αυτόνομη Συνέλευση του Σινγκάλ.

Οι Γιαζίντι είναι ηλιολάτρες και για αυτό στις σημαίες τους έχουν ηλιακά σύμβολα ή τον ήλιο της κουρδικής σημαίας. Η θρησκεία των Γιαζίντι είναι ένα παρακλάδι της αρχαίας εθνικής θρησκείας των Κούρδων, του ζωροαστρισμού.

Οι συμπρόεδροι των Κούρδων Γιαζίντι του Ιράκ, Χισέν Χετζί Νεφσό και Ριχάμ Μπακί Χιτσό, μιλώντας στα κουρδικά και στα αραβικά δήλωσαν μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:

«Εμείς ως Γιαζίντι είμαστε η πιο αρχαία πίστη και πολιτισμός στην ιστορία.

»Εξαιτίας της πίστης μας υποφέραμε επανειλημμένες γενοκτονίες, μας εκτόπισαν και μας υπέβαλλαν σε όλα τα είδη των ταλαιπωριών, εξαπάτησης και μαρτυρίων σε όλη την ιστορία.

»Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι από αυτή την άποψη η ταυτότητα της πίστης μας ήρθε περισσότερο στο προσκήνιο για να προστατευθούμε και να επιβιώσουμε.

»Η πίστη των Γιαζίντι, η αρχαιότερη πίστη μεταξύ των ανθρώπων στη Μέση Ανατολή, βρέθηκε πολλές φορές αντιμέτωπη με σφαγές μεγέθους γενοκτονίας από τα χέρια φανατικών θεοκρατικών κυβερνήσεων και κοινωνιών.

»Η κοινωνία των Γιαζίντι αποκαλεί κάθε μία από αυτές τις γενοκτονίες ως “φιρμάνια”. Με αυτά τα φιρμάνια φυσικής και θρησκευτικής γενοκτονίας, οι Γιαζίντι σε όλο το Κουρδιστάν και τη Μεσοποταμία έφτασαν στο χείλος της εξαφάνισης.

»Εκατοντάδες χιλιάδες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Αρμενία, στη Ρωσία και στην Ευρώπη. Καταφέραμε να φτάσουμε στον 21ο αιώνα και να αριθμεί η κοινότητά μας μόλις μερικές εκατοντάδες χιλιάδες στην περιοχή του Σινγκάλ».

Στη συνέχεια αναφέρθηκαν στη βάρβαρη επίθεση που δέχτηκαν από το Ισλαμικό Κράτος στις 3 Αυγούστου 2014, την οποία αριθμούν ως το 73ο φιρμάνι (δηλαδή τον 73ο διωγμό στην ιστορία τους), ο οποίος διωγμός ήταν όπως είπαν ένας από τους χειρότερους που υπέστησαν.

Κατήγγειλαν ότι ενώ χιλιάδες Γιαζίντι σκλαβώνονταν από τους τζιχαντιστές, κυρίως γυναίκες και παιδιά και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι γίνονταν πρόσφυγες εγκαταλείποντας την ιερή τους γη, δεν τους υπερασπίστηκε ούτε η ιρακινή κυβέρνηση, ούτε η αυτόνομη κυβέρνηση του ιρακινού Κουρδιστάν.

Εκείνη τη φριχτή ώρα, που απροστάτευτοι χιλιάδες Γιαζίντι έτρεχαν να βρουν καταφύγιο στο ιερό τους όρος, το όρος Σιντζάρ ή Σινγκάλ (σύμφωνα με τον κατακλυσμό εκεί στάθηκε η κιβωτός, εκεί είναι χτισμένα τα ιερά των Γιαζίντι και στους πρόποδες του βρίσκεται η ομώνυμη πόλη Σιντζάρ ή Σινγκάλ), εμφανίστηκαν όλοι κι όλοι δώδεκα αντάρτες του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK) που πήραν θέσεις ως “ασπίδα” και μπήκαν ανάμεσα στους τζιχαντιστές και στον άμαχο πληθυσμό που ανέβαινε στο βουνό.

Πράγματι, όταν το Ισλαμικό Κράτος εισέβαλε στα χωριά και στην πόλη των Γιαζίντι όλοι τους εγκατέλειψαν, ακόμα και οι συμπατριώτες τους Κούρδοι Πεσμεργκά του Ιράκ. Μόνο οι αντάρτες του PKK έσπευσαν να τους υπερασπιστούν.

Αυτός είναι και ο λόγος που στη συνέχεια εκατοντάδες Γιαζίντι εντάχθηκαν στην πολιτοφυλακή YBŞ που οργάνωσε, εκπαίδευσε και εξόπλισε το PKK.

Η πόλη των Γιαζίντι, η Σιντζάρ ή Σινγκάλ, απελευθερώθηκε από το Ισλαμικό Κράτος το Φθινόπωρο του 2015. Συγκεκριμένα στις 13 Νοεμβρίου 2015 οι ενωμένες κουρδικές δυνάμεις με την υποστήριξη των ΗΠΑ επιτέθηκαν στο Ισλαμικό Κράτος και το νίκησαν, διώχνοντας τους τζιχαντιστές από την πόλη των Γιαζίντι.

Από εκείνη τη στιγμή οι Γιαζίντι εγκαθίδρυσαν αυτονομία και αυτοάμυνα και μια δημοκρατική ζωή, εγγύηση ότι στο μέλλον δεν θα βρεθούν αντιμέτωποι και με άλλο φιρμάνι (εντολή σφαγής τους).

“Οι Γιαζίντι σήμερα δεν είμαστε οι ίδιοι όπως πριν το φιρμάνι [σ.σ. την επίθεση του Ισλαμικού Κράτους] και όλοι πρέπει να το αντιληφθούν. Δεν θα ανεχθούμε καμία δύναμη που θα επιχειρήσει να μας επιβάλλει την κυριαρχία της αψηφώντας τη θέλησή μας”, ανέφεραν χαρακτηριστικά και αφού εξήγησαν αναλυτικά πώς κατάφεραν να αυτο-οργανωθούν και να επιβιώσουν τα τελευταία χρόνια τρία χρόνια, δίχως κάποια κρατική εξουσία από πάνω τους, διακήρυξαν την αυτονομία τους εντός του Ιράκ.

Συγκεκριμένα, ζήτησαν η εγκαθίδρυση του Γιαζιντιστάν να γίνει υπό την εποπτεία των Ηνωμένων Εθνών και ανακοίνωσαν μετατροπή της πολιτοφυλακής YBŞ σε στρατό των Γιαζίντι, σύσταση Αστυνομίας και Ασφάλειας, δημιουργία διπλωματικής επιτροπής για συνεννοήσεις με την ιρακινή κυβέρνηση και το ιρακινό Κουρδιστάν, διακήρυξαν ισότητα ανδρών και γυναικών και ποσόστωση 40% συμμετοχής των γυναικών σε όλες τις διοικήσεις και συμβούλια κ.α.

Σημασία έχει και αυτό είναι το “ζουμί” της όλης υπόθεσης, ότι ενώ αναμένεται η διενέργεια στις 25 Σεπτεμβρίου δημοψηφίσματος στο ιρακινό Κουρδιστάν, για την ανεξαρτησία του από το Ιράκ, οι Γιαζίντι -που εδαφικά δεν περιλαμβάνονται στο ιρακινό Κουρδιστάν- προχώρησαν στην ανακήρυξη της δημοκρατικής αυτονομίας τους χωριστά από το τι θα κάνει και τι θα αποφασίσει το ιρακινό Κουρδιστάν.

Ο λόγος είναι ότι οι Γιαζίντι έχουν προσχωρήσει στο Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK) και βρίσκονται σε αντιπαλότητα με την τοπική κυβέρνηση του ιρακινού Κουρδιστάν, των Μπαρζανίδων, που θεωρούνται φιλότουρκοι ως παλιοί Κούρδοι φεουδάρχες.

Στον πολεμικό χάρτη που ακολουθεί, μέσα στον κόκκινο κύκλο που δείχνει το βέλος, η περιοχή των Γιαζίντι που διακήρυξε την αυτονομία της, με πορτοκαλί χρώμα. Με κίτρινο χρώμα σε Συρία και Ιράκ απεικονίζονται τα εδάφη που ελέγχουν οι Κούρδοι και με πορτοκαλί (μέσα στο κίτρινο) τα εδάφη που ελέγχει στο ιρακινό Κουρδιστάν το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK). Με μαύρο είναι το Ισλαμικό Κράτος, με κόκκινο οι κυβερνήσεις Ιράκ και Συρίας και με πράσινο η Αλ Κάιντα και ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός.