Ο Στίγκλιτς ζητεί αύξηση μισθών στην Γερμανία για να αντιμετωπιστεί η ανεργία

Σε συνέδριο που διοργάνωσε το Ίδρυμα Ευρωπαϊκών Προοδευτικών Μελετών (FEPS) στις Βρυξέλλες νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς – μαζί με τον Πιέρ Μοσκοβισί – ανέπτυξε τις απόψεις του για την αντιμετώπιση της ανεργίας.

Ερωτηθείς για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων στην Ευρώπη, ο Τζ. Στίγκλιτς απάντησε ότι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι η αύξηση των μισθών και των επενδύσεων στις ισχυρές οικονομικά χώρες της ευρωζώνης.

Ο ίδιος τόνισε ότι η «ζημιά» από την οικονομική κρίση θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί και ότι οι συνέπειες της ανεργίας των νέων είναι μακροπρόθεσμες, διότι καταστράφηκε το ανθρώπινο κεφάλαιο.

Ο Τζ. Στίγκλιτς είπε ότι ο καλύτερος τρόπος για να μειωθεί η ανεργία είναι οι ισχυρές οικονομικά χώρες, όπως η Γερμανία, να αυξήσουν τους μισθούς και τις τιμές τους. Εξέφρασε την άποψη ότι το αντίστροφο μέτρο, δηλαδή η μείωση των μισθών και των τιμών στις οικονομικά αδύναμες χώρες θα έχει σαν συνέπεια τη μείωση των δαπανών και του ΑΕΠ στις χώρες αυτές.

Ως εκ τούτου, ο Τζ. Στίγκλιτς υποστήριξε ότι μια χρήσιμη μεταρρύθμιση στην οποία θα μπορούσε να προχωρήσει η ευρωζώνη θα ήταν η δέσμευση των ισχυρών χωρών να ασκούν πιο επεκτατικές πολιτικές (υψηλότερους μισθούς και περισσότερες επενδύσεις).

Απαντώντας στην ίδια ερώτηση, ο Π. Μοσκοβισί παραδέχτηκε ότι υπάρχει ένα έλλειμμα επενδύσεων από την πλευρά της Γερμανίας και άλλων χωρών που έχουν το δημοσιονομικό περιθώριο να το πράξουν.

Εξέφρασε, πάντως, την πεποίθηση ότι ένας τρόπος για να πεισθεί η Γερμανία να κινηθεί προς τη «σωστή κατεύθυνση», είναι η προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων από τη Γαλλία, αλλά και νέοι συμπληρωματικοί κανόνες προς την ολοκλήρωση της ΟΝΕ.

Παραδέχτηκε, επίσης, ότι οι σημερινοί κανόνες δεν μπορούν να υποχρεώσουν χώρες με μακροοικονομικές ανισορροπίες όπως η Γερμανία και η Ολλανδία να προχωρήσουν σε πιο επεκτατικές πολιτικές, όπως για παράδειγμα υπάρχει για τις χώρες με υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα.

Πρόσθεσε, πάντως, ότι οι κανόνες της ευρωζώνης και το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης ναι μεν δεν μπορούν να ξαναγραφούν, αλλά μπορούν να συμπληρωθούν καταλλήλως.