Ως «μετριοπαθή και πραγματιστή πολιτικό» περιγράφουν τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Αλβανίας Ιλίρ Μέτα διπλωματικές πηγές στην Αθήνα, γράφει ο Ν. Σταυρουλάκης στην “Κυριακάτικη Δημοκρατία”.
Στο πρόσωπο του νέου πολιτειακού ηγέτη της Αλβανίας, γράφει η “Δημοκρατία”, η Αθήνα διακρίνει αρκετά θετικά χαρακτηριστικά, κρίνοντας από την πολιτική διαδρομή του και το πέρασμά του δυο φορές από το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας του, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο προσέγγισε τα διμερή θέματα στις κατ’ ιδίαν επαφές του, κατά την πρόσφατη (πριν από την εκλογή του) επίσκεψή του στην Αθήνα.
Η Ελλάδα προσβλέπει στο άνοιγμα νέας σελίδας στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, τις οποίες ο τωρινός πρωθυπουργός Έντι Ράμα κατάφερε να υποβιβάσει σε «ψυχροπολεμικές», στο όνομα της εσωτερικής συσπείρωσης και της καλλιέργειας ηγετικού προφίλ, με την «κατασκευή» ενός μείζονος εξωτερικού εχθρού.
Ο Ιλίρ Μέτα εξελέγη νέος πρόεδρος της δημοκρατίας της Αλβανίας στα τέλη Απριλίου (28/4), ύστερα από επίπονη ψηφοφορία στην αλβανική Βουλή.
Αναδείχθηκε ο όγδοος πρόεδρος της χώρας του και με τις ψήφους του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Έντι Ράμα, μετά τον τέταρτο γύρο της ψηφοφορίας, λαμβάνοντας 87 ψήφους υπέρ και μόνο δύο κατά.
Ο Ιλίρ Μέτα, αρχηγός του κόμματος LSI, που συγκυβερνά με το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Έντι Ράμα, παρουσίαζε στις τελευταίες δημοσκοπήσεις σημαντική ηγετική δυναμική, απειλώντας την εκλογική απήχηση του Ράμα.
Μπροστά στο ενδεχόμενο σημαντικών απωλειών, και μάλιστα σε συνθήκες αποχής πολλών κομμάτων από τις εκλογές του Ιουνίου, ο Ράμα, χρησιμοποιώντας τη γνωστή σταλινική μέθοδο του Χότζα, «τον έβγαλε από τη μέση δια της προαγωγής…
Μετά τη νίκη της συμμαχίας SP και LSI στις εκλογές, ο Μέτα ανέλαβε πρόεδρος της Βουλής, ενώ έχει διατελέσει και πρωθυπουργός (1999 – 2002).
Ωστόσο, ο νεοεκλεγείς πρόεδρος, σε δηλώσεις του κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα (ζητώντας στήριξη) και μετά τη συνάντηση με τον Ν. Κοτζιά, είχε τονίσει για τους Τσάμηδες ότι «δεν πρέπει να αποκλείονται ιστορικά γεγονότα από την ιστορία των δύο λαών»! Η Αθήνα τον στηρίζει, μέχρις αποδείξεως … λάθους!