Σοκαριστικά είναι τα στοιχεία νέας έρευνας που αποκαλύπτει ότι μόλις οι μισοί νέοι στην Ευρώπη, ηλικίας 16-26 ετών, θεωρούν ότι η δημοκρατία είναι η καλύτερη μορφή διακυβέρνησης, ενώ οι υπόλοιποι εκφράζουν τον σκεπτικισμό τους.
Τα αποτελέσματα της μελέτης που πραγματοποιήθηκε από το YouGov για λογαριασμό του Ινστιτούτου TUI και κυκλοφόρησαν την Πέμπτη, δείχνουν ότι οι ερωτηθέντες από τη Γερμανία και την Ελλάδα τάχθηκαν υπέρ της δημοκρατίας με ποσοστά 62 και 66% αντίστοιχα, ενώ οι νέοι της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Πολωνίας ήταν οι λιγότερο πεπεισμένοι για την αποτελεσματικότητά της με ποσοστά 42, 45 και 42% αντίστοιχα.
Στη μελέτη επισημαίνεται ότι οι τρεις τελευταίες χώρες (Γαλλία,Ιταλία,Πολωνία) γνώρισαν αύξηση των λαϊκιστικών κινημάτων.
Εν τω μεταξύ στη Γαλλία το Σαββατοκύριακο διεξάγεται ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών για να αποφασίσει η χώρα αν επόμενος πρόεδρος θα είναι η ακροδεξιά υποψήφια Μαρίν Λε Πεν η οποία ισχυρίζεται ότι θα προστατεύσει την εθνική ταυτότητα της Γαλλίας.
Οι δημοσκοπήσεις ωστόσο προβλέπουν ότι ο κεντρώος Εμανουέλ Μακρόν θα βγει νικητής της μάχης.
Η μελέτη του YouGov, η οποία διεξήχθη μεταξύ 16 Φεβρουαρίου και 3 Μαρτίου, απηύθυνε ερωτήματα σε 6.000 άτομα ηλικίας 16-26 ετών από τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Ιταλία, την Πολωνία και την Ισπανία.
Ένα ακόμα από τα συμπεράσματα είναι ότι οι νέοι θεωρούν την Ευρωπαϊκή Ένωση περισσότερο ως μια οικονομική συμμαχία (76%), παρά ως μια ομάδα εθνών με κοινές πολιτιστικές αξίες (30%).
Ένας στους πέντε ερωτηθέντες των πέντε χωρών που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσε ότι τάσσεται υπέρ της εξόδου της χώρας του από την ΕΕ.
Ο αριθμός αυτός ήταν υψηλότερος στην Ελλάδα (το 31% λέει όχι στην ΕΕ) και χαμηλότερος στη Γερμανία και την Ισπανία, όπου το 12% θα ψήφιζε υπέρ της εξόδου από την ΕΕ.
Οι ερωτηθέντες στην Ελλάδα τάσσονται περισσότερο υπέρ της επιστροφής της εξουσίας στις εθνικές κυβερνήσεις, με το 60% να είναι υπέρ αυτής της ιδέας.
Ο μέσος όρος των ερωτηθέντων ήταν 38%, ενώ μόνο το 22% των Γερμανών δήλωσε ότι θα ήθελαν η ΕΕ να δώσει και στις εθνικές κυβερνήσεις ένα μερίδιο εξουσίας.