Διαβάστε σχετικά για Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, Βρετανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Πρίγκιπας Χάρι Δούκας του Σάσεξ (Πρώην της Ουαλίας), Πριγκίπισσα Νταϊάνα της Ουαλίας,
Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση προχώρησε ο πρίγκιπας Χάρι, που παραδέχτηκε πως χρειάστηκε να συναντά ψυχολόγο για τέσσερα χρόνια για να κατορθώσει τελικά να ξεπεράσει τον πρόωρο θάνατο της μητέρας του πριγκίπισσας Νταϊάνα.
Ο πρίγκιπας Χάρι παραχώρησε συνέντευξη στην βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph για να ευαισθητοποιήσει όσους αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα.
Η απώλεια της μητέρας μου σε τόσο νεαρή ηλικία οδήγησε σε «ολοκληρωτικό χάος» τελικά, παραδέχτηκε και εξήγησε: «Μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι το να χάσω τη μαμά μου στα 12 μου χρόνια και από εκεί και πέρα να αποκλείσω όλα μου τα συναισθήματα για τα επόμενα 20 χρόνια, είχε πολύ σοβαρή επίδραση όχι μόνο στην προσωπική μου ζωή αλλά και στην δουλειά μου».
Τελικά, όταν έκλεισε τα 28, ο Χάρι αναζήτησε την βοήθεια ειδικού, καθώς «τα τελευταία δύο χρόνια ήταν το απόλυτο χάος. Δεν ήξερα τι δεν πάει καλά με εμένα».
«Ο τρόπος μου να το αντιμετωπίσω, ήταν να χώσω το κεφάλι μου στην άμμο. Αρνιόμουν και να σκεφτώ την μητέρα μου, γιατί πού θα βοηθούσε αυτό; Απλώς θα με έκανε να λυπηθώ. Δεν πρόκειται να την φέρει πίσω», είπε.
Πέντε χρόνια μετά τον θάνατο της Νταϊάνα, όταν ο Χάρι ήταν 16 ετών, ο πατέρας του πρίγκιπας Κάρολος, τον έστειλε στην αποτοξίνωση, καθώς ο μικρός είχε παραδεχτεί πως έπινε πολύ και κάπνιζε μαριχουάνα. Αργότερα ο Χάρι κατετάγη στον Βρετανικό Στρατό, όπου έμεινε ως το 2015.
«Από συναισθηματικής άποψης, έλεγα “εντάξει μην αφήνεις τα συναισθήματά σου να είναι μέρος οποιουδήποτε πράγματος”. Οπότε ήμουν ένας τυπικός 20χρονος, 25χρονος, 28χρονος, που γυρνούσα από εδώ και από εκεί, λέγοντας πως η ζωή είναι υπέροχη, όλα είναι καλά», συνέχισε.
«Μετά ξεκίνησα κάποιες συζητήσεις και τότε ξαφνικά, όλο αυτό το πένθος που ποτέ δεν είχα επεξεργαστεί βγήκε στην επιφάνεια. Σκεφτόμουνα “τελικά υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να αντιμετωπίσω”» λέει ο Χάρι και εξηγεί πως ήταν ο αδερφός του πρίγκιπας Γουίλιαμ που τον πίεσε να ζητήσει επαγγελματική βοήθεια.
Είπε ακόμα ότι η πίεση του ότι βρισκόταν συνεχώς υπό το βλέμμα όλου του κόσμου, τον έκανε να φτάσει «ένα βήμα πριν την ολοκληρωτική κατάρρευση σε μια σειρά περιπτώσεων». «Τώρα, λόγω της προόδου που έχω κάνει πιστεύω πως είμαι σε ένα καλό σημείο», καταλήγει.