Ο Βαγγέλης Ντούλες προέβλεψε το τέλος του Ναρκίσσου για τον Έντι Ράμα

Ο Βαγγέλης Ντούλες, βουλευτής της αλβανικής Βουλής, πρόεδρος του κόμματος ΚΕΑΔ (Κόμμα Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, εξαπέλυσε σκληρή επίθεση κατά του Αλβανού πρωθυπουργού και εξωμότη Έλληνα, Έντι Ράμα, τον οποίο όχι μόνο κατηγόρησε για νάρκισσο αλλά τον προειδοποίησε ότι θα έχει και το τέλος του Ναρκίσσου.

Ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ, Βαγγέλης Ντούλες, όπως αναφέρουν αλβανικές εφημερίδες, σε ανάρτησή του στο Twitter, σχολίασε την στάση του Έντι Ράμα για την επίλυση της πολιτικής κρίσης στην Αλβανία.

Ο κ. Ντούλες χαρακτήρισε τον Ράμα νάρκισσο, αναφέροντας χαρακτηριστικά:

“Η χώρα σε κρίση και ο Ράμα στον ναρκισσισμό του! Αλλά όπως όλα, έτσι και τον μύθο του Ναρκίσσου δεν τον γνωρίζει καλά”.

Ο Ντουλές προειδοποιεί τον Έντι Ράμα ότι ο ναρκισσισμός έχει επιπτώσεις:

«Είναι παραπάνω από βέβαιο ότι δεν έχει ιδέα για το τέλος».

Ο μύθος του Ναρκίσσου

Ο Νάρκισσος σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ήταν ένας ωραίος νέος της Βοιωτίας, γιος της Νύμφης Λειριώπης και του ποταμού Κηφισού.

Η περίπτωσή του γέννησε διάφορες παραδόσεις, καμία όμως με αίσιο τέλος.

Παράδοση α΄: Κάποια μέρα καθισμένος ο ωραίος Νάρκισσος κοντά σε μια πηγή είδε το πρόσωπό του στα νερά της πηγής.

Στη θέα αυτή λέγεται πως τόσο πολύ θέλχθηκε, που θέλησε βυθίζοντας το βραχίονα του στο νερό να τη συλλάβει.

Επειδή όμως παρά τις προσπάθειές του δεν το κατώρθωνε παρέμεινε στη θέση αυτή αυτοθαυμαζόμενος μέχρι που υπέστη μαρασμό και πέθανε.

Στη θέση εκείνη μετά από λίγο φύτρωσε το ομώνυμο άνθος ως σύμβολο της φθοράς και των χθόνιων θεοτήτων.

Παράδοσή β΄: Ο Νάρκισσος αδιαφορώντας στον προς αυτόν έρωτα, του επίσης ωραίου νέου Αμεινία, κατέστη τελικά ο ηθικός αυτουργός στην αυτοκτονία του δεύτερου.

Τότε η Νέμεσις αποφάσισε να τον τιμωρήσει σκληρά με το ίδιο πάθος, υποκινώντας τον, να δει στο νερό της πηγής την εικόνα του (το είδωλό του) και να την ερωτευθεί τόσο ώστε να πεθάνει από τον ανικανοποίητο προς εαυτόν έρωτά του.

Παράδοση γ΄: Ο Νάρκισσος, μετά το θάνατο της επίσης πανέμορφης δίδυμης αδελφής του Ηχούς, με την οποία και ήταν ερωτευμένος, δεν έβρισκε παρηγοριά στη δυστυχία του εκτός από το να βλέπει τον εαυτόν του στο νερό κάποιας πηγής στις Θεσπιές και να θυμάται την αδελφή του. Μέχρι που πέθανε στη θέση εκείνη από εξάντληση.

Η πιο γνωστή παράδοση

Η γνωστότερη όμως και περισσότερο διαδεδομένη παράδοση για τον Νάρκισσο ήταν η παρακάτω που οφείλεται στον Οβίδιο (στο έργο του “Μεταμορφώσεις” ΙΙΙ 342).

Σύμφωνα μ’ αυτή ο ωραίος Βοιωτός νέος, απασχολημένος να θαυμάζει την καθ’ όλα άριστη σωματική του διάπλαση από τις όχθες ποταμού, στα νερά αυτού, δεν έδωσε καμία προσοχή ή δεν ανταποκρίθηκε στον εκδηλούμενο έρωτα της Νύμφης Ηχούς η οποία και συνεχώς τον καλούσε.

Αποτέλεσμα ήταν η μεν φωνή της Ηχούς να εξασθενεί συνέχεια σε τρόπο ώστε ν’ ακούγονται μόνο οι τελευταίες συλλαβές και να σβήνει, ο δε Νάρκισσος να πεθαίνει αυτοθαυμαζόμενος στο νερό του ποταμού που το χρησιμοποιούσε ως κάτοπτρο.

Συμπέρασμα: Σε όλες τις παραδόσεις ο Νάρκισσος πεθαίνει από τον αυτοθαυμασμό.