Ο Ερντογάν γλείφει τους Κούρδους να τον ψηφίσουν “σουλτάνο” – Σχέδιο δολοφονίας του Οτσαλάν

Σχέδιο δολοφονίας του φυλακισμένου Κούρδου ηγέτη του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK), Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ανακάλυψαν δύο εβδομάδες πριν το δημοψήφισμα τα “λαγωνικά” του Ερντογάν.

Στο κατηγορητήριο που συνέταξε ο Γενικός Εισαγγελέας του Ντιγιάρμπακιρ (Άμιδας) σχετικά με την πραξικοπηματική απόπειρα της 15ης Ιουλίου, αναφέρεται ότι οι πραξικοπηματίες στόχευαν στην δολοφονία του Αμπντουλάχ Οτσαλάν προκειμένου να προκαλέσουν εμφύλιο πόλεμο.

Γιατί ένα πραξικόπημα θα ήθελε να προκαλέσει εμφύλιο αντί να φροντίσει να στεριώσει καλύτερα την εξουσία του στη χώρα, προφανώς και είναι μια λογική ερώτηση που δεν ταιριάζει με τα σενάρια συνωμοσίας που βομβαρδίζεται συνεχώς ο απλοϊκός τουρκικός λαός.

Να σημειώσουμε εδώ ότι το τελευταίο διάστημα ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, βλέποντας να μην του “βγαίνει” το “όχι” στο δημοψήφισμα, έχει αρχίσει “επιθέσεις αγάπης” στους Κούρδους.

Αν και το ΡΚΚ κάλεσε τους υποστηρικτές του να μην απόσχουν από το δημοψήφισμα, αλλά να ψηφίσουν «όχι», το καθεστώς Ερντογάν διαφοροποιεί την προεκλογική του ρητορική με προφανή στόχο να προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους και από τις τάξεις των Κούρδων.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός Γιλντιρίμ έκανε την περασμένη εβδομάδα προεκλογική εκστρατεία στη νοτιοανατολική Τουρκία, τουρκοκρατούμενο βόρειο Κουρδιστάν, απευθυνόμενος στους πολίτες στα… κουρδικά.

Ξεκαθάρισε, επίσης, ότι το ισλαμιστικό κόμμα ΑΚΡ δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κοινές προεκλογικές δράσεις μαζί με τους ακροδεξιούς Γκρίζους Λύκους του ΜΗΡ εν όψει δημοψηφίσματος, παρά το γεγονός ότι είναι οι μόνες πολιτικές δυνάμεις που κάνουν εκστρατεία υπέρ του «ναι».

Συνεχίζοντας την επίθεση φιλίας προς τους Κούρδους, Ερντογάν και Γιλντιρίμ ετοιμάζουν, μάλιστα, μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση την 1η Απριλίου στο Ντιγιάρμπακιρ, στη ντε φάκτο πρωτεύουσα του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν.

Μέσα σε όλα αυτά, ο Τούρκος πρωθυπουργός θυμήθηκε, ξαφνικά, να ανοίξει και παραθυράκι για τη μείωση του αντιδημοκρατικά υψηλού εκλογικού ορίου του 10% (του ποσοστού που απαιτείται δηλαδή για να εισέλθει μια παράταξη στο Κοινοβούλιο).

Ο ίδιος ο Ερντογάν σε διακαναλική συνέντευξη που παραχώρησε πριν μερικές ημέρες, είπε αναφερόμενος στους Κούρδους της Τουρκίας:

«Στα Νοτιοανατολικά δίνουμε έναν σοβαρό αγώνα εναντίον της τρομοκρατίας. Η διαδικασία επίλυσης είναι παρελθόν. Αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει κανείς με τον οποίο να μπορούμε να συζητήσουμε. Τελείωσε αυτό.

»Καλωσορίζουμε αυτόν που λέει “είμαι Κούρδος” όχι τον Κούρδο εθνικιστή. Ο εθνικισμός φέρνει ρατσισμό. Εμείς είμαστε αντίθετοι σε αυτό. Και στον εθνικισμό των Λαζών και στον εθνικισμό των Τούρκων, και στον εθνικισμό άλλων ομάδων. Έχουμε ενωθεί κάτω από την ιδιότητα του πολίτη της Δημοκρατίας της Τουρκίας.

»Λέμε “είμαστε 80 εκατ. αδέρφια”. Όλοι μας είμαστε περήφανοι που είμαστε πολίτες της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Γιατί να ενοχλεί τον Κούρδο αδελφό μου αν πω ότι ανήκω στο Τουρκικό έθνος;».

Τους τάζουν μέχρι και τουρκο-κουρδική ομοσπονδία αλλά έχει… λάκκο η φάβα

Ο Αρσλάν Μπουλούτ, σε άρθρο του στην Yenicag πριν μερικές ημέρες, σχολιάζοντας την πολιτική του ισλαμιστικού κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ αναφορικά με τους Κούρδους, υποστήριξε ότι το προεδρικό σύστημα αποσκοπεί στην δημιουργία μίας τουρκο-κουρδικής ομοσπονδίας.

Συγκεκριμένα αναφέρεται στην δήλωση του βουλευτή Ενσαρίογλου ότι η ιρακινή πόλη Σιντζάρ (ή Σινγκάλ), δηλαδή η πόλη των Γιαζίντι στο βορειοδυτικό Ιράκ, είναι τμήμα του Κουρδιστάν και ότι το ΡΚΚ προσπαθεί να διαμελίσει το Κουρδιστάν.

Παραθέτει την απάντηση του δημοσιογράφου Μεχμέτ Αλί Γκιουλέρ, σύμφωνα με τον οποίο, βάσει των δηλώσεων του Ενσαρίογλου, μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι το ΑΚΡ δεν είναι ενάντια στης δημιουργία ενός Κουρδιστάν στα νότια της χώρας.

Αυτό στο οποίο εναντιώνεται είναι η δημιουργία ενός Κουρδιστάν υπό το ΡΚΚ.

Η δημιουργία ενός Κουρδιστάν υπό τον Μπαρζάνι είναι σύμφωνη με το Σχέδιο του ΑΚΡ και των ΗΠΑ [αυτό το φαντάστηκε ο Τούρκος, δεν έχουν τέτοια σχέδια οι ΗΠΑ] για μία Μεγάλη Μέση Ανατολή, το οποίο εξ αρχής στόχευε σε μία τουρκο-κουρδική ομοσπονδία.

Που είναι ο λάκκος; Απλό, πάρα πολύ απλό.

Να φτιαχτεί κουρδικό κράτος στο βόρειο Ιράκ, ίσως και στη βόρεια Συρία, κι όλο αυτό αφού αποσχισθεί από τις αραβικές χώρες να ενωθεί με την Τουρκία σε μια μεγάλη τουρκο-κουρδική ομοσπονδία.

ΕΡΩΤΗΜΑ: Γιατί οι Κούρδοι αντί να έχουν δικό τους κράτος να πάνε και να κάνουν ομοσπονδία με τους Τούρκους; Αυτό δεν απαντάται. Έχει όμως ενδιαφέρον ότι σε αυτή τη “βρωμιά” πρωταγωνιστεί ο τουρκόφιλος κοτζαμπάσης που παριστάνει τον πρόεδρο του ιρακινού Κουρδιστάν, ο Μασούντ Μπαρζανί.

Σε όλο αυτό το νεο-οθωμανικό μεγαλείο μια μόνο ιστορική παρατήρηση.

Και ο Κεμάλ είχε υποσχεθεί στους Κούρδους τουρκο-κουρδική ομοσπονδία εάν τον βοηθούσαν να διώξει τους Έλληνες από τη Μικρά Ασία. Κι αφού νίκησαν το 1922 τους Έλληνες στον πόλεμο, ύστερα ο Κεμάλ στράφηκε κατά των Κούρδων και τους σφαγίασε. Φυσικά και ουδέποτε δεν υπήρξε αυτή η ομοσπονδία.