Άρθρο-κόλαφος κατά Μέρκελ από Γκάμπριελ: Η Γερμανία πρέπει να πληρώσει περισσότερα στην Ε.Ε.

Άρθρο-κόλαφος κατά της Μέρκελ από τον Γκάμπριελ δημοσιεύει στη σημερινή της έκδοση η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, με τον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας να επισημαίνει ότι η Γερμανία πρέπει να πληρώσει περισσότερα στην ΕΕ και να σταματήσει να συμπεριφέρεται με λάθος τρόπο απαιτώντας από τα άλλα κράτη μέλη περισσότερη λιτότητα, καθώς άλλωστε ούτε η ίδια ως χώρα ακολούθησε αυτή την πολιτική.

Στο άρθρο του με με τίτλο «Θα έπρεπε να πληρώνουμε περισσότερα για την Ευρώπη», ο γερμανός ΥΠΕΞ ξεκινά με την επισήμανση ότι αν τελικώς εννοούμε σοβαρά τους όρκους πίστης προς την Ευρώπη, τότε θα πρέπει να πάψουμε να αναπαράγουμε τις λάθος αφηγήσεις. Για τον Γκάμπριελ δεν είναι μόνον οι ακροδεξιοί και ακροαριστεροί πολέμιοι του ευρωπαϊκού εγχειρήματος που θέλουν να μας πείσουν ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση αντιστρατεύεται τα εθνικά συμφέροντα, αλλά αυτό είναι κάτι που προωθούν ως άποψη με ποικίλες μορφές και τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα.

Στη συνέχεια επισημαίνεται ότι στη Γερμανία εντείνεται η πεποίθηση στην πολιτική, τα ΜΜΕ και τμήματα της οικονομίας, ότι η χώρα αποτελεί το ‘υποζύγιο’ της Ευρώπης, καθώς πιστεύεται ότι ως χώρα λειτουργεί αμιγώς ως οικονομικός πάροχος, ενώ οι όποιες απολαβές που αποκομίζει είναι μακράν χαμηλότερες της οικονομικής της συνεισφοράς.

Αυτή η άποψη έχει ως αποτέλεσμα, σειρά γερμανικών κυβερνήσεων να τάσσεται υπέρ του περιορισμού της εθνικής συνεισφοράς της χώρας στην Ευρώπη, με επόμενη συνέπεια την περιστολή των κονδυλίων των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών ταμείων σε βάρος των φτωχότερων περιφερειών μεταξύ αυτών και ανατολικογερμανικές περιοχές, υπογραμμίζει ο Γκάμπριελ.

Σε επίσημο επίπεδο εντός Γερμανίας επομένως, συνεχίζει ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών, οι επενδύσεις της Ευρώπης στα ζητήματα συνοχής της και στο μέλλον της εκλαμβάνονται ως βάρη που εναποτίθενται στους Γερμανούς πολίτες, όπως σχηματικά περιγράφει το αφήγημα της ακροδεξιάς ότι υπερβολικά μεγάλα ποσά από τους σκληρά εργαζόμενους Γερμανούς δαπανώνται για τους ‘τεμπέληδες Ευρωπαίους’.

Κάθε ευρώ που δίνει η Γερμανία στην Ε.Ε. επσιτρέφει στο πολλαπλάσιο

Για το γερμανό ΥΠΕΞ αντίθετα, η αλήθεια είναι ότι η Γερμανία δεν αποτελεί αμιγώς οικονομικό πάροχο στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, αλλά μία χώρα που αμιγώς επωφελείται από την Ευρώπη. Και αυτό γιατί, όπως επισημαίνει, παρά την όντως μεγάλη οικονομική συνεισφορά της, η Γερμανία εξάγει ταυτόχρονα σχεδόν το 60% των προϊόντων και υπηρεσιών της εντός ΕΕ, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό προς την Κίνα και τις ΗΠΑ μετά βίας αγγίζει το 10%. Επομένως, υπογραμμίζει ο Γκάμπριελ, κάθε ευρώ που δαπανά η Γερμανία στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό επανέρχεται, ευθέως ή εμμέσως, στο πολλαπλάσιο σε αυτήν.

Συνεχίζοντας και αναφερόμενος στο επιχείρημα περί απώλειας της εθνικής κυριαρχίας κατά τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, ο γερμανός ΥΠΕΞ απαντά ότι πρόκειται επίσης περί ενός μυθεύματος, καθώς η αλήθεια είναι ότι οι Ευρωπαίοι επανακτούν μέσω της Ευρώπης την εθνική τους κυριαρχία, αποφεύγοντας την εθνική συρρίκνωση σε έναν κόσμο του 21ου αιώνα, όπου αναπτύσσονται η Ασία, η Λατινική Αμερική και η Αφρική.

Μία ακόμη λάθος αφήγηση κατά τον γερμανό ΥΠΕΞ είναι αυτή που αφορά στις πιέσεις που έχει ασκήσει τα τελευταία χρόνια η Γερμανία σε ευρωπαίους εταίρους της, προκειμένου να εφαρμόσουν κοινωνικές μεταρρυθμίσεις κατά τα γερμανικά πρότυπα και να τις συναρτήσουν με την αποδόμηση των δημοσίων ελλειμμάτων.

Για τον Γκάμπριελ η αλήθεια είναι ότι στην περίπτωση της Γερμανίας εφαρμόστηκαν πρώτα οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, όπως αυτές κωδικοποιούνται στην ‘Agenda 2010’ του Γκέρχαρντ Σρέντερ ενώ κατά την περίοδο εφαρμογής τους επετράπη η συσσώρευση χρεών της χώρας πάνω από τα επιτρεπτά όρια που ορίζουν οι κανόνες της ΕΕ.

Σύμφωνα με τον γράφοντα, αυτό συνέβη διότι η γερμανική πλευρά γνώριζε ότι η δραστική εξοικονόμηση θα προκαλούσε την ανάσχεση της ανάπτυξης και την άνοδο της ανεργίας. Αντ΄ αυτού, η Γερμανία επένδυσε μαζικά σε μία σειρά δύσκολων κοινωνικών μεταρρυθμίσεων, στην εκπαίδευση, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στην έρευνα και την εξέλιξη, κατορθώνοντας τελικά να αντεπεξέλθει με καλύτερους όρους στην κρίση και να είναι πλέον σε θέση να μειώνει τα χρέη της τηρώντας παράλληλα τους ευρωπαϊκούς κανόνες για τη σταθερότητα.

Εκείνο συνεπώς που προκύπτει ως εύλογο ερώτημα για το γερμανό ΥΠΕΞ είναι γιατί η Γερμανία συγκαλύπτει αυτήν την εμπειρία και συστήνει στους γείτονές της συνταγές που είναι σαφές ότι οδηγούν σε μεγαλύτερη ανεργία και μαζί σε αυξανόμενη συσσώρευση χρέους.

Αυτό για τον συντάκτη μεταφράζεται στην ανάγκη για ανάσχεση της υποχώρησης της ευρωπαϊκής σταθερότητας λόγω μιας πολιτικής που είναι καθαρά πολιτική λιτότητας. Εκείνο που επισημαίνει είναι ότι όποιος μεταρρυθμίζει τη χώρα του χρειάζεται περισσότερο διαθέσιμο χρόνο για την απομείωση των ελλειμμάτων και βοήθεια στο ζήτημα των επενδύσεων.

Δεν φέρει η Γερμανία ακέραιη την ευθύνη

Κατόπιν ο γερμανός ΥΠΕΞ επισημαίνει ότι τέτοιου είδους εσφαλμένες αφηγήσεις δεν επικρατούν μόνον εντός Γερμανίας, αλλά και σε πολλά άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Εντούτοις υπογραμμίζει, είναι επίσης αλήθεια ότι δεν φέρει η Γερμανία ακεραία την ευθύνη για το γεγονός ότι σε άλλα σημεία της Ευρώπης τα αδιαφανή συστήματα φορολογίας και δικαιοσύνης, η διαφθορά και οι αστοχίες της διοίκησης έχουν προκαλέσει την υστέρηση των επενδύσεων και την ανάσχεση της οικονομικής ανάπτυξης.

Ο γερμανός ΥΠΕΞ τονίζει στη συνέχεια ότι όποιος θέλει τη συναίνεση προς την Ευρώπη δεν επιτρέπεται να καταφεύγει στα λάθος αφηγήματα, ενώ η Γερμανία λόγω της θέσης της ως της μεγαλύτερης οικονομίας, ως το μεγαλύτερο πληθυσμιακά κράτος – μέλος και ως η χώρα που επωφελήθηκε περισσότερο από την ευρωπαϊκή ενοποίηση φέρει μία ιδιαίτερα μεγάλη ευθύνη για το ευρωπαϊκό αφήγημα. Επιπλέον σημειώνει ότι παρ’ ότι, σε απόλυτα νούμερα, η οικονομική συνεισφορά της Γερμανίας στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό είναι όντως υψηλή, συγκριτικά με τις λοιπές δαπάνες της δεν συνιστά τόσο μεγάλη επιβάρυνση, ενώ με όρους κατά κεφαλήν συμμετοχής κράτη όπως η Σουηδία και οι Κάτω Χώρες επιβαρύνονται περισσότερο.

Γκάμπριελ: Η Γερμανία πρέπει να πληρώσει περισσότερα στην ΕΕ

Με βάση τα παραπάνω, ο γερμανός ΥΠΕΞ εισηγείται κάτι ‘ανήκουστο’: την επόμενη φορά που θα γίνει λόγος για τη χρηματοδότηση της ΕΕ, η γερμανική πλευρά να προτείνει όχι τη μείωση της δικής της συνεισφοράς, αλλά να εκπέμψει ένα μήνυμα ετοιμότητας για μεγαλύτερη οικονομική συμμετοχή. Και αυτό γιατί, όπως υπογραμμίζει, η επένδυση στην Ευρώπη είναι επένδυση για το ίδιο μας το μέλλον, για τα παιδιά και τα εγγόνια μας και γιατί αν είναι να υπάρξει αύριο μία φωνή στον κόσμο αυτή μπορεί να είναι μόνον μία κοινή ευρωπαϊκή φωνή.

Ο Γκάμπεριελ καλεί σε αυτό το πλαίσιο σε μαζικές επενδύσεις στην Ευρώπη στους τομείς της εκπαίδευσης, της έρευνας και της ανάπτυξης, στις σύγχρονες ψηφιακές υποδομές, στην οικονομική μεγέθυνση και τις θέσεις εργασίας, μία πρόταση που, όπως σημειώνει, δεν έχει ακουστεί επί μακρόν από τη γερμανική πλευρά. Ταυτόχρονα θα πρέπει να συζητηθούν και οι όροι υπό τους οποίους θα πρέπει να πραγματοποιηθεί η αύξηση αυτών των επενδύσεων, καθώς το ζητούμενο είναι μία καλύτερη και ισχυρότερη Ευρώπη.

Με μια κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας, με τη προστασία των ευρωπαϊκών συνόρων και με μια κοινή εσωτερική αγορά με όρους οικονομίας της αγοράς με κοινωνική διάσταση αυτό μπορεί να επιτευχθεί, υπογραμμίζει ο αρθρογράφος. Επίσης ένα ζήτημα προς εξέταση σε αυτό το πλαίσιο θα ήταν και η αλλαγή της φορολογικής πολιτικής, προκειμένου να μην επιβαρύνονται οι μικρές επιχειρήσεις περισσότερο από τους μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους. Και ένα ακόμη σημαντικό σημείο είναι η συμπόρευση της οικονομικής αλληλεγγύης με την πολιτική αλληλεγγύη υπέρ της Ευρώπης και των κοινών μας αξιών, υπογραμμίζει.

Καταληκτικά, ο κ.Γκάμπριελ σημειώνει ότι οι αφηγήσεις παράγουν πολιτική και η πολιτική παράγει αφηγήσεις. Και ο ίδιος δηλώνει ότι θέλει να αγωνιστεί ώστε να υπάρξει η σωστή αφήγηση για την Ευρώπη και όχι κάποια που να προσιδιάζει σε ‘fake news’.