Για τον Economist ευθύνεται ο Ερντογάν που δεν λύνεται το Κυπριακό – Ακούν τα ντόπια χανουμάκια;

Με το Κυπριακό ασχολείται στο νέο του τεύχος ο Economist, επισημαίνοντας τον καθοριστικό ρόλο του Προέδρου Ερντογάν.

Στη διαδικτυακή έκδοση του βρετανικού περιοδικού ο τίτλος του δημοσιεύματος είναι «Η Κύπρος μπορεί να επανενωθεί, εάν ο Πρόεδρος της Τουρκίας το επιτρέψει», ενώ στην έντυπη έκδοση το άρθρο τιτλοφορείται «Σας παρακαλούμε κ. Ερντογάν».

Το δημοσίευμα συνοδεύεται από ένα χαρακτηριστικό σκίτσο που απεικονίζει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τον Μουσταφά Ακιντζί σε ένα ταλαιπωρημένο καράβι στο σχήμα της Κύπρου και με σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας να παλεύουν με τη φουρτουνιασμένη θάλασσα, ενώ από τα κύματα προβάλλει το πρόσωπο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Αρχικά σημειώνεται ότι η διαίρεση της Κύπρου δεν επιτρέπει στο νησί να γίνει πλουσιότερο, εμποδίζει την επιστροφή των προσφύγων, προκαλεί αμηχανία στην ΕΕ και δημιουργεί προβλήματα στη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ και στη σχέση της ΕΕ με την Τουρκία.

Κατά την εκτίμηση του Economist η λύση είναι εφικτή κατόπιν των προσπαθειών των δύο ηγετών στην Κύπρου και οι ελπίδες υψηλές παρά την «αποτυχία» της πρόσφατης διάσκεψης στην Ελβετία.

Ωστόσο, σημειώνεται, η διαδικασία θα πάρει χρόνο και χρόνος πολύς δεν υπάρχει καθώς ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αντιμετωπίζει εκλογές στις αρχές του 2018, τις οποίες ίσως να μην κερδίσει.

Σχολιάζεται ότι εάν οι δύο ηγέτες αφήνονταν μόνοι ίσως να είχαμε μέχρι τώρα συμφωνία, ωστόσο η Κύπρος εδώ και καιρό είναι πιόνι στα παιχνίδια άλλων.

«Σήμερα, δυστυχώς, η τύχη του νησιού βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στα χέρια του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του αυταρχικού Προέδρου της Τουρκίας», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Το δημοσίευμα προσθέτει ότι ο Τούρκος Πρόεδρος έχει αρνηθεί μέχρι στιγμής να υποχωρήσει στα θέματα των εγγυήσεων και της παρουσίας τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, «παρά τις νέες ιδέες από τα Ηνωμένα Έθνη για να κατευνάσουν τους τουρκοκυπριακούς φόβους, όπως η εγκατάσταση μίας πολυεθνικής αστυνομικής δύναμης στο νησί».

Ο Economist εκτιμά ότι οι εγγυήσεις είναι «στην καρδιά» του Κυπριακού προβλήματος, καθώς αν λυθεί αυτό το ζήτημα ίσως ξεκλειδώσουν λύσεις σε άλλα εκκρεμή θέματα, όπως το εδαφικό και η διακυβέρνηση.

Αναφέρεται ότι επ’ αυτών φαίνονται πιθανοί κάποιοι συμβιβασμοί, π.χ. η επιστροφή της Μόρφου με αντάλλαγμα την εκ περιτροπής προεδρία.

Ωστόσο, για τους Ελληνοκύπριους είναι δύσκολο «να υποθηκεύσουν την ασφάλειά τους» στην Τουρκία.

Στο ερώτημα που θέτει το περιοδικό για το κατά πόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν θα κάνει κάποια κίνηση, η απάντησή του είναι ότι κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος.

Προτεραιότητα για τον Τούρκο Πρόεδρο αυτή τη στιγμή είναι το συνταγματικό δημοψήφισμα και κάποιοι λένε ότι μόνο μετά από αυτό θα μπορούσε να κάνει κάποιον συμβιβασμό.

Άλλοι, πάλι, λένε ότι θα μπορούσε να κινηθεί πιο γρήγορα ώστε να καρπωθεί οφέλη από την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων στην Κύπρο και να απαλλαγεί από τις επιδοτήσεις προς τους Τουρκοκύπριους.

Το περιοδικό σημειώνει ότι οι επερχόμενες επισκέψεις στην Τουρκία της Πρωθυπουργού Μέι (το Σάββατο) και της Καγκελαρίου Μέρκελ (πέντε ημέρες αργότερα) θα βοηθήσει στην ανίχνευση προθέσεων του Τούρκου Πρωθυπουργού.

Το δημοσίευμα κλείνει επισημαίνοντας ότι ακόμα και μετά από μία συμφωνία σε πολιτικό επίπεδο θα ακολουθήσουν δύσκολα δημοψηφίσματα.

Η δουλειά των ηγετών να πείσουν τις κοινότητες τους γίνεται όλο και πιο δύσκολη, εκτιμά ο Economist.

Από τη μία ισχυρίζεται ότι οι νεαροί Ελληνοκύπριοι μεγαλώνουν με μία «δίαιτα ελληνικού εθνικισμού στα σχολεία» και από την άλλη η ψευδο-κυβέρνηση είναι διαιρεμένη.

Καταλήγοντας ο Economist επαναλαμβάνει ότι αν και το θάρρος των κ.κ. Αναστασιάδη και Ακιντζί έχει φέρει τη συμφωνία κοντά, «το να στοιχηματίσει κανείς υπέρ μίας επανενωμένης Κύπρου υπονοεί μια πίστη στην πολιτική ικανότητα του κ. Ερντογάν που ο Τούρκος Πρόεδρος έχει κάνει λίγα για να κερδίσει».